Menu

Onderdeel van Pixfactory

5 oefeningen om je creativiteit te vergroten

Een foto van sneeuwklokjes in de sneeuw, dat is voor mij de ultieme foto.
sneeuwklokjes

Sneeuwklokjes in de sneeuw

Vijf jaar geleden viel er op het juiste moment genoeg en heb ik me helemaal in sneeuw op de klokjes uitgeleefd. Ik was bang voor een zwart gat. Geen sneeuwklokjes meer fotograferen? En hoe voorkom ik dat ik telkens met dezelfde foto’s thuiskom?

Als je doet wat je deed, dan krijg je meer van hetzelfde! Dat ga je zien als je het door hebt
(vrij naar Alfred Einstein en Johan Cruijff)!

1. Ga op zoek naar andere omstandigheden

Het begin is vrij simpel; onder andere omstandigheden naar buiten gaan. Bij regen zijn licht en sfeer zo anders dan wanneer de zon schijnt. Gegarandeerd dat onder andere omstandigheden de beelden anders zullen zijn. Mijn belangrijkste uitgangspunt daarbij is dat mijn foto’s mijn beleving van het moment moeten weerspiegelen.

De hemel is bedekt met een zware regenwolk maar aan de einder breekt de lucht open. De nog laagstaande zon kleurt de horizon oranje, wat een prachtig contrast vormt met de loodgrijze lucht. Langs het pad staat een enkel sneeuwklokje. Die licht ik wat op met een lampje zodat de kenmerkende witte kleur nog een beetje zichtbaar is. Sneeuwklokjes zie je meestal met bosjes tegelijk. Dit alleenstaande bloempje komt dan ook op mij eenzaam en verlaten over. Dit gevoel wil ik in de foto tot uitdrukking brengen met behulp van het contrast tussen de grote, donkere lucht en de smalle oranje horizon. Die maken het plantje “klein en kwetsbaar”. Ik maak een dubbele belichting (in camera) om alle scherpe, afleidende details wat te verzachten zodat alle aandacht naar het ene sneeuwklokje gaat.

sneeuwklokje, creativiteit
Ga op zoek naar andere omstandigheden

2. Doorbreek gewoontes

Herken je dat; je wordt door iets geraakt en gaat dat meteen fotograferen. Bij mij is de kans dan erg groot dat de foto die ik maak qua compositie en sfeer heel veel lijkt op iets wat ik al op de harde schijf heb. Ik sta in de “automodus” en mijn onderbewuste kan met al de kennis en ervaring die hij heeft gewoon zijn gang gaan zonder dat ik het in de gaten heb dat ik weer hetzelfde doe. Het is een hele klus om gewoontes te doorbreken simpelweg omdat het nu eenmaal gewoontes zijn! Ik kan ze het makkelijkst doorbreken door mezelf eerst af te vragen: wat zou ik nu het liefst willen doen? Om het dan vervolgens eens anders aan te pakken.

Normaal gesproken fotografeer ik de sneeuwklokjes in het parkje achter mijn huis altijd ’s ochtends. Ik besluit deze gewoonte te doorbreken door eens ’s avonds net na zonsondergang naar buiten te gaan. De grote uitdaging in de schemering is; hoe kom ik aan voldoende licht? In eerste instantie probeer ik het met een klein lampje maar al snel krijg ik op de achtergrond de straatlantaarns in de gaten. De kleurtemperatuur van de lampen verschillen van elkaar waardoor er een feestelijke, psychedelische sfeer ontstaat. Wel passend bij het doorbreken van gewoontes!

sneeuwklokje, creativiteit
Doorbreek gewoontes.

3. Ga op zoek naar de essentie

Door niet meteen te beginnen met fotograferen en er even rustig voor te gaan zitten, merk ik dat ik mijn onderwerp en de directe omgeving veel beter in me opneem. In het algemeen vraag ik me daarbij af wat het eigenlijk is dat in eerste instantie mijn aandacht trok? Dat is voor mij meestal de essentie van de foto. Vervolgens ga ik rustig uitzoeken hoe ik die het best in beeld kan brengen. De essentie van sneeuwklokjes zit hem voor mij in de uitgesproken vorm; één bloempje hangend aan een stengel met drie bloemdekblaadjes aan de buitenkant die samen het klokje vormen en drie aan de binnenkant die samen een soort kokerrok vormen. Maar ik vind het ook essentieel dat je ze zelden alleen ziet staan.

Voor de verandering fotografeer ik ’s middags omdat op dat moment het zonlicht pas reflecteert in de aanwezige plassen. Dat geeft mij de mogelijkheid om één bloempje “op de voorgrond” te zetten door daarop scherp te stellen en een andere “op de achtergrond” te plaatsen door die als schaduwbeeld te tonen. Samen maar toch alleen.

sneeuwklokje, creativiteit
Ga op zoek naar de essentie

4. Ga op zoek naar nieuwe invalshoeken

Als ik uitzoek hoe ik de essentie het best in beeld kan brengen, probeer ik altijd meerdere invalshoeken uit. Het maakt namelijk niet alleen veel uit welke invalshoek het licht heeft, het maakt ook veel uit of ik met mijn camera een hoger of lager standpunt in neem. Meestal fotografeer ik mijn onderwerp op “ooghoogte” waarmee ik bedoel dat ik op gelijke hoogte ben met mijn onderwerp. Maar een “kikkerperspectief” vind ik altijd erg interessant. In dit geval heb ik invalshoek nogal letterlijk genomen maar het kan natuurlijk ook een figuurlijke invalshoek zijn.

Om vanuit een laag standpunt te kunnen fotograferen, heb ik een 35mm macrolens. De brandpuntsafstand van mijn standaard 90mm macrolens is namelijk te groot om “onder” een sneeuwklokje te kunnen kruipen. Met die 35mm lens lijkt het altijd wel of ik in een andere wereld terecht kom, zo wijds en ver weg ziet alles er dan uit. Het is echter wel heel vreemd te bedenken dat ik eigenlijk als een voyeur op de grond lig om onder de rok van een sneeuwklokje te gluren en daarmee de intieme delen blootleg.

sneeuwklokje, creativiteit
Ga op zoek naar nieuwe invalshoeken.

5. Ga op zoek naar visuele informatie

In mijn zoektocht naar de essentie en nieuwe invalshoeken verzamel ik zoveel mogelijk visuele informatie die ik zou kunnen gebruiken bij het verbeelden van mijn beleving. Ik zoek naar sterke vormen en lijnen, interessante structuren, herhaling of juist leegte. Ik zoek naar licht of juist het ontbreken daarvan. Ik draai als het kan ook altijd om mijn onderwerp heen om te zien wat de achtergrond mij te bieden heeft. Zijn er storende elementen of juist vlekken of bokeh-cirkels die het beeld versterken en interessant kunnen maken? De foto is tenslotte meer dan het onderwerp alleen!

Tussen het pad en de lager gelegen sloot staan enkele bosjes met sneeuwklokjes. Zulke bosjes vind ik altijd nogal een chaos en ik weet nooit zo goed wat ik daar fotografisch mee aan moet. De bloempjes zijn nog in knop vanwege de gure, harde wind. Ze dansen op en neer, heen en weer wat de chaos nog eens versterkt. Ik weet dat de omstandigheden gaan veranderen, het gaat vriezen! Ik vraag me af op welke wijze het ijs het zonlicht zal reflecteren. Zullen er interessante bokeh-cirkels ontstaan? Een paar dagen later is het zover. Rond het middaguur ga ik de omstandigheden bekijken. Ik zie met de juiste invalshoek inderdaad op de achtergrond de gewenste bokeh-cirkels door het ijs. Die felle lichtcirkels zorgen ervoor dat de chaos van de op en neer dansenden bloempjes goed zichtbaar is. Met het diafragma vol open, een snelle sluitertijd en het bewust uit focus houden van de bloempjes, stengeltjes en blaadjes, creëer ik het beeld waar ik op hoopte: een flinke chaos met herkenbare sneeuwklokjes maar enigszins verzacht door de bewegingsonscherpte en de out-of-focus. Naderhand zet ik de foto om naar zwartwit omdat hierbij de structuur nog beter tot zijn recht komt.

sneeuwklokje, creativiteit
Ga op zoek naar visuele informatie.

Zo is het mij gelukt om de laatste vijf jaar toch telkens met verrassende foto’s van sneeuwklokjes thuis te komen. Maar het wordt steeds moeilijker en er gaan hopelijk nog heel wat jaren komen dat ik ze kan fotograferen. Ik ben daarom zeer benieuwd of jij nog andere oefeningen gebruikt die mij nieuwe inspiratie kunnen geven.

Benader de natuur altijd met respect en laat je scène achter zoals je die gevonden hebt!

15 reacties

  1. Inspirerend artikel met prachtige foto’s!
    Wel jammer dat de foto’s niet allemaal onder de tekst staan waar ze bij horen, of zie ik dat verkeerd?
    Mijn eerste reflex is om ‘door’ iets heen te fotograferen, bijv. door het groen van de sneeuwklokjes dichterbij. Dat moet ik eens ‘afleren’, maar dat is voor jou misschien een nieuwe creatieve insteek? 🙂

    1. Dag Wouter,

      dankjewel voor je fijne reactie en je hebt het goed gezien dat de foto’s niet op de juiste plek staan.
      Door iets heen fotograferen is niet mijn eerste reflex, wel mijn tweede ;-). Maar leuk dat je het mij wilde delen; ik zou het best wat vaker mogen doen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

15 reacties

  1. Inspirerend artikel met prachtige foto’s!
    Wel jammer dat de foto’s niet allemaal onder de tekst staan waar ze bij horen, of zie ik dat verkeerd?
    Mijn eerste reflex is om ‘door’ iets heen te fotograferen, bijv. door het groen van de sneeuwklokjes dichterbij. Dat moet ik eens ‘afleren’, maar dat is voor jou misschien een nieuwe creatieve insteek? 🙂

    1. Dag Wouter,

      dankjewel voor je fijne reactie en je hebt het goed gezien dat de foto’s niet op de juiste plek staan.
      Door iets heen fotograferen is niet mijn eerste reflex, wel mijn tweede ;-). Maar leuk dat je het mij wilde delen; ik zou het best wat vaker mogen doen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: