7 Frustraties tijdens het fotograferen

1. Wind

Macrofotografie is een van mijn passies. Ik ga graag op pad om in de vroege ochtend vlinders te fotograferen of op een zonnige lentedag bloemen op de foto te zetten. Helaas steekt de wind soms op en gaat de vlinder van links naar rechts of wapperen de bloemblaadjes als een soort tornado in de rondte. De wind is voor de macrofotograaf vaak een groot frustratiepunt. Zo nu en dan lukt het om met behulp van een paraplu of een schermpje het onderwerp uit de wind te krijgen maar meestal vergt het vooral veel geduld en snelle sluitertijden. Het is op hoop van zegen dat er een scherpe foto tussen zit!

2. Statief

In sommige gevallen ontkom je er niet aan: het statief. Zelf heb ik een haat-liefdeverhouding met dit ding. Bij lange sluitertijden moet je hem wel gebruiken. Laat dat precies de tak van sport zijn die ik niet zo vaak beoefen, ik begrijp steeds beter waarom. Het statief is vaak al onhandig om mee te nemen, zeker als je lopend op pad gaat. Daarnaast komt het regelmatig voor dat hij niet stabiel staat, je hem constant moet aanpassen en misschien wel het meest frustrerende: je bent niet flexibel. Ik gebruik het statief voornamelijk tijdens het fotograferen van vlinders heel vroeg in de ochtend, een iets langere sluitertijd en een stabiele camera zijn dan een must. Als hij eenmaal goed staat is het geen probleem, het vergt vooral wat oefening en voorzichtigheid.

3. Compositie

Ik denk dat de meeste fotografen dit wel eens hebben meegemaakt: heb je net dat mooie vogeltje gevonden, zit er een takje voor zijn snavel. Zelf heb ik tal van dat soort foto’s: de ‘net-niet-vervelend-takje’ foto. Of je hebt een prachtige grote groep vogels, een ree of een ander dier en dan is de achtergrond storend. Bijvoorbeeld een weg, een chaos van bomen en takken of een energiecentrale. Soms lukt het mij door extreem over te belichten om het op die manier ‘weg te poetsen’ of de achtergrond in ieder geval rustig te krijgen. Helaas krijg ik dat niet altijd voor elkaar en hoewel de beleving altijd voorop staat, kan het soms toch frustrerend zijn.

4. Drukte

Persoonlijk functioneer ik niet zo goed in drukke gebieden. Laat staan als ik ga fotograferen, dan wil ik in mijn eigen wereldje zijn en liever niet gestoord worden. Als het even kan vermijd ik drukke plekken en inmiddels weet ik aardig wat locaties waar ik ongestoord kan genieten van het fotograferen. Maar ook in die gebieden wil het wel eens voorkomen dat het drukker is dan normaal. Als het even kan vermijd ik bij voorbaat al fietspaden, drukke wegen en druk bezochte bossen of natuurgebieden. Zodat ik ongestoord in mijn eigen bubbel kan fotograferen.

5. Technische ongemakken

Mijn camera wil soms een beetje dwars zijn als hij overuren draait. Zo vertikt hij het zo nu en dan om goed scherp te stellen of krijgt hij een spontane ‘mental breakdown’ tijdens het fotograferen op de burst-modus. Precies op het moment van actie, enorm frustrerend! Naast dat mijn camera heel soms eigenwijs is, kan ik mezelf zo nu en dan ook voor mijn hoofd slaan. Extra batterij vergeten, geheugenkaart vol of ik heb de verkeerde instellingen (meestal bij onverwachte actiemomenten) waardoor ik het moment vaag vastleg in plaats van een haarscherpe actiefoto van bijvoorbeeld een vogel.

6. Geen rust

Als ik geen rust heb om te fotograferen zit ik voornamelijk mezelf enorm in de weg. Ik ben dus op dat moment mijn eigen frustratie. Soms lukt het om door het fotograferen rustig te worden, soms werkt het als ik een stukje ga wandelen en zo nu en dan lukt het totaal niet om tot rust te komen. Mijn hoofd is dan te vol, te veel stress en daardoor is de adrenaline te hoog waardoor ik niet met geduld kan fotograferen. Ik doe wel altijd een poging op zo’n moment, hopende dat ik rust vind tijdens het fotograferen. Achteraf kan ik aan mijn foto’s zien of ik de kalmte heb gehad om te fotograferen. De foto’s zijn een spiegel voor mij: een (voor mij) mooie foto betekent meestal dat ik op dat moment ‘zen’ was.

7. Net niet

Wat een pech: vogel weg! In de verte zit een prachtig vogeltje in een mooie setting. Snel camera pakken, instellingen goed en: weg is ie! Dit geldt niet alleen voor vogels maar is ook van toepassing op zoogdieren, insecten en andere dieren. Ook hier kan het ik vaak waarderen dat de natuur doet wat ie wil en dat de vogel vrij is om te gaan waar en wanneer hij dat wil. Echter kan het frustrerend werken als het de zoveelste keer is dat het gebeurt, je al uren heb gewacht of als je er extra je best voor hebt gedaan om het dier überhaupt te vinden.