Menu

Onderdeel van Pixfactory

A photographer’s block

Eigenlijk had ik last van een writer’s block. Waar moest ik het nu weer eens over hebben, dacht ik al een poosje, terwijl de deadline voor dit stuk naderde. Zoveel columns schreef ik nog niet voor natuurfotografie.nl, maar ik had echt geen idee. Was de inspiratie nu al opgedroogd? Lekker dan, want fotograferen gaat ook al een poosje stroef, wat heet, ik loop volkomen vast. Writer’s block, photographer’s block, in mijn hoofd één grote creatieve blokkade. En toch staat hier nu een column van mij op de site, hoera!
Writer’s block, photographer’s block, roadblock… Fotograaf: Noortje Russel

Ik haat natuur

‘Schrijf over het afzien dat fotograferen soms is,’ opperde een vriend die een foto van mij had gezien waarop het lijkt alsof ik de mazelen heb. Het resultaat van een ochtendje vechten met bloeddorstige knuttenbataljons, terwijl ik onderwijl ook nog probeerde libellen te fotograferen… Maar met dat idee was Bob Luijks onlangs al aan de haal gegaan in zijn column Ik haat natuur. Nou, ik haat natuur ook. En dan niet alleen die knutten, bromsnorren en (de allerergste) teken, waar Bob het over heeft. Maar vooral ook de natuur die zo belachelijk mooi is dat ze schreeuwt om gefotografeerd te worden. Maar HOE dan?!

De camera als molensteen

Een fotovriendin met wie ik tijdens die knuttenochtend op stap was, vertelde me over het moedeloze gevoel dat haar was overvallen na de winter. Had ze zich juist zo enorm verheugd op de lente, weer lekker met de macrolens aan de slag, bleek dat een enorme deceptie. Lag ze daar weer op de knieën voor een orantjetipje, anemoontje of bedje speenkruid voor een zoveelste foto als ze al zo vaak had gemaakt. Moest ze nu wéér bezig met al die vlindertjes en bloemen? Ze wilde het gevoel van het voorjaar weergeven, maar dan zonder de geijkte onderwerpen. Maar hoe doe je dat, wat zijn de mogelijkheden? En dat zette bij haar een zoektocht in gang die inmiddels mooie en vernieuwende foto’s heeft opgeleverd, zo heb ik met bewondering en enige jaloezie gezien. Want nu zij de camera weer monter in de aanslag heeft, hangt hij bij mij juist als een molensteen om mijn nek.

Jeetje, en nu moet ik ook nog eens creatief zijn in het bedenken van passende foto’s bij dit stuk, terwijl toch al niks lukt!? Oh, maar wacht eens even: molensteen, molenaar, molen, wieken… een paar weken geleden zag ik een ooievaar op deze bijzondere plek overnachten. De foto is gemaakt om ongeveer 10 uur ‘s avonds.
Jeetje, en nu moet ik ook nog eens creatief zijn in het bedenken van passende foto’s bij dit stuk, terwijl toch al niks lukt!? Oh, maar wacht eens even: molensteen, molenaar, molen, wieken… een paar weken geleden zag ik een ooievaar op deze bijzondere plek overnachten. De foto is gemaakt om ongeveer 10 uur ‘s avonds. Fotograaf: Noortje Russel

Ik stoei met verschillende lenzen, probeer allerlei technieken uit, wil origineel zijn, vernieuwen, trek me teveel aan wat anderen van de foto’s vinden, vraag me af waarvoor of voor wie ik nu eigenlijk fotografeer, wil een statement maken, wil gerichter op pad gaan, ik probeer een rode draad in mijn fotografie te vinden kortom… AAAARRGGHHHH waar ben ik mee bezig? Waarom wil ik zoveel en waarom kan ik niet meer gewoon onbevangen de natuur in met mijn camera?

Filosoof

‘Uit een test over wat voor natuurfotograaf je bent, kwam bij mij naar voren dat ik het meest een ‘filosoof’ ben, gevolgd door een kunstenaar (en daarna ongeveer gelijk bioloog en technicus en tot slot is het minst ontwikkeld in mij de verzamelaar/scoorder.) Ik herken me wel in de verklarende tekst daarbij en vond vooral dit raak: […] Echter: als de filosoof de overhand krijgt, kun je als fotograaf behoorlijk gedemotiveerd raken: je gaat je afvragen waar je het allemaal voor doet en wat de betekenis ervan is. Heeft het wel zin? Dat is verlammend en gaat ten koste van je productiviteit. […] Aha!

Het leukst hieraan vind ik nog wel dat ik met een filosoof wordt vergeleken, dat klinkt wel erg gewichtig en chique. Stiekem even op één lijn met de grote denkers der aarde. Noortje Descartes: ik worstel, dus ik ben. Maar ja, toegespitst op deze fotografentest is het toch iets minder prozaïsch, wel herkenbaar: De filosoof wordt gedreven door behoefte aan betekenis. Hij vraagt zich af waarom een foto interessant is en wat de betekenis ervan is. De filosoof is het geweten van de fotograaf.

Het duizelt me… Door de bomen het bos niet meer zien… hier is wel passende symboliek uit te halen! Fotograaf: Noortje Russel

Bij de uitslag van de test wordt ook aangegeven wat je bij kunt leren en hoe je je als fotograaf verder kunt ontwikkelen. Ook daar las ik wel een paar rake dingen, zoals over ambities: […] Blijf jezelf daarbij goed richten op het verbeteren van je eigen prestaties en niet op het overtreffen van die van anderen, want dan raak je opgebrand.

Au, hoe pijnlijk waar.

Luxeprobleem?

Filosoof, fotograaf, plaatjesmaker of praatjesmaker… het maakt niet uit hoe ik mezelf typeer, ik weet het gewoon even niet meer en het kan niet anders dan dat meer natuurfotografen dat weleens tegenkomen. Luxeprobleem? Jazeker, maar toch… Ik werd gelukkig van fotograferen in de natuur en ik wil dat gevoel weer terug. Ik wil af van die blokkades en verlammende gedachten en het lijkt me erg fijn om daarbij geholpen te worden. Nu ik financieel even wat meer armslag heb, heb ik me daarom aangemeld voor een mentorgroep. Ik ben reuze benieuwd wat dat gaat opleveren, zo begeleid te worden in het creatieve proces, we zullen het zien… Eén ding weet ik wel zeker: het zal heus niet makkelijk zijn want de mentor gaat me vast voor het block zetten.

Geef een reactie

8 reacties

  1. Wat enorm helpt om je creatieve proces weer op gang te brengen is om (een tijdje) van sociale media af te gaan. Er is zo’n competitie en je krijgt daar zoveel prikkels binnen, dat is verlammend voor je creativiteit. Wanneer je je dan weer met jezelf verbindt, wat jij mooi vindt en waar jij van geniet, dan komt het proces vanzelf weer op gang. Dit is mijn ervaring in ieder geval. Geen druk, niet ook zo’n foto willen maken, gewoon de natuur in gaan en laten komen wat er komt. Maak je gedachten los van wat moet en wat je (perse) wilt. Creativiteit komt van binnen uit en niet van buiten af.

      1. Zo zie je maar dat iedereen verschillend is, want ik zie die competitie helemaal niet. Het is maar net hoe je dat zelf interpreteert, negatief of positief. Ik wordt juist geïnspireerd door andermans mooie platen. Zonder inspiratie geen creativiteit, dat heb ik al tientallen jaren zo ondervonden als componist en voor fotografie werkt dat voor mij niet anders. Maar als je wilt creëren is het wel lekker als je de stilte opzoekt en niet afgeleid wordt.

  2. Beste mensen, dank voor de fijne reacties. En sorry voor mijn late reactie… ik heb die beeldspraak van de camera als molensteen om mijn nek geloof ik iets te letterlijk genomen want ik heb behalve de creatieve blokkades ook een totaal geblokkeerde (verkrampte) nek gehad en was drie dagen van de wereld door zeer sterke pijnstillers en spierverslappers. Voorlopig dus een extra reden om de camera maar even niet om de nek te hangen… desondanks ben ik zeer benieuwd naar je tips Bert!

  3. Tja, het is wat met dat (tussen alle dagelijkse beslommeringen door) creatief (willen) zijn. Ook bij mij bruist het vaak maar weinig. Maar soms lukt het wel en dan maak ik in een korte tijd veel foto’s waar ik lang van kan genieten.
    Vroeger keek ik wel wat ik tegen kwam en fotografeerde dat zo goed mogelijk. Op den duur val je dan in herhaling en het wordt al moeilijker jezelf te vernieuwen.
    De laatste tijd probeer ik, al dan niet geïnspireerd door andermans werk, vooraf te visualiseren wat ik maken wil. Vogelfotografie met lange sluitertijd? Tegenlicht opnames van spinnen? Extreem laag standpunt bij kikkers? Het onderwerp moet bij voorkeur dichtbij en makkelijk te vinden zijn (ik ga geen dagen in een hutje zitten), dan heb je de mogelijkheid lekker te experimenteren. Daarnaast bedenk ik hoe het gewenste beeld technisch goed kan worden gerealiseerd. Standpunt, tijdstip van de dag, lens, sluitertijd, diafragma, flits?
    Soms lukt het dan wonderwel, soms valt het tegen. Maar op deze manier lukt het mij wel om steeds weer nieuwe uitdagingen te zoeken.
    En als het creatieve proces niet bruist kun je nog steeds genieten. Afgelopen voorjaar zat ik in mijn waadpak midden in een meertje temidden van honderden kwakende groene kikkers. Oorverdovend. Ik wilde close ups met extreem laag standpunt en ook de in het water hangende poten. Daarvoor had ik een bak van plexiglas gemaakt. Lukte helaas niet goed, het onderwater deel was te donker. Volgend jaar weer proberen.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

8 reacties

  1. Wat enorm helpt om je creatieve proces weer op gang te brengen is om (een tijdje) van sociale media af te gaan. Er is zo’n competitie en je krijgt daar zoveel prikkels binnen, dat is verlammend voor je creativiteit. Wanneer je je dan weer met jezelf verbindt, wat jij mooi vindt en waar jij van geniet, dan komt het proces vanzelf weer op gang. Dit is mijn ervaring in ieder geval. Geen druk, niet ook zo’n foto willen maken, gewoon de natuur in gaan en laten komen wat er komt. Maak je gedachten los van wat moet en wat je (perse) wilt. Creativiteit komt van binnen uit en niet van buiten af.

      1. Zo zie je maar dat iedereen verschillend is, want ik zie die competitie helemaal niet. Het is maar net hoe je dat zelf interpreteert, negatief of positief. Ik wordt juist geïnspireerd door andermans mooie platen. Zonder inspiratie geen creativiteit, dat heb ik al tientallen jaren zo ondervonden als componist en voor fotografie werkt dat voor mij niet anders. Maar als je wilt creëren is het wel lekker als je de stilte opzoekt en niet afgeleid wordt.

  2. Beste mensen, dank voor de fijne reacties. En sorry voor mijn late reactie… ik heb die beeldspraak van de camera als molensteen om mijn nek geloof ik iets te letterlijk genomen want ik heb behalve de creatieve blokkades ook een totaal geblokkeerde (verkrampte) nek gehad en was drie dagen van de wereld door zeer sterke pijnstillers en spierverslappers. Voorlopig dus een extra reden om de camera maar even niet om de nek te hangen… desondanks ben ik zeer benieuwd naar je tips Bert!

  3. Tja, het is wat met dat (tussen alle dagelijkse beslommeringen door) creatief (willen) zijn. Ook bij mij bruist het vaak maar weinig. Maar soms lukt het wel en dan maak ik in een korte tijd veel foto’s waar ik lang van kan genieten.
    Vroeger keek ik wel wat ik tegen kwam en fotografeerde dat zo goed mogelijk. Op den duur val je dan in herhaling en het wordt al moeilijker jezelf te vernieuwen.
    De laatste tijd probeer ik, al dan niet geïnspireerd door andermans werk, vooraf te visualiseren wat ik maken wil. Vogelfotografie met lange sluitertijd? Tegenlicht opnames van spinnen? Extreem laag standpunt bij kikkers? Het onderwerp moet bij voorkeur dichtbij en makkelijk te vinden zijn (ik ga geen dagen in een hutje zitten), dan heb je de mogelijkheid lekker te experimenteren. Daarnaast bedenk ik hoe het gewenste beeld technisch goed kan worden gerealiseerd. Standpunt, tijdstip van de dag, lens, sluitertijd, diafragma, flits?
    Soms lukt het dan wonderwel, soms valt het tegen. Maar op deze manier lukt het mij wel om steeds weer nieuwe uitdagingen te zoeken.
    En als het creatieve proces niet bruist kun je nog steeds genieten. Afgelopen voorjaar zat ik in mijn waadpak midden in een meertje temidden van honderden kwakende groene kikkers. Oorverdovend. Ik wilde close ups met extreem laag standpunt en ook de in het water hangende poten. Daarvoor had ik een bak van plexiglas gemaakt. Lukte helaas niet goed, het onderwater deel was te donker. Volgend jaar weer proberen.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Noortje Russel

Noortje Russel

Noortje is helemaal in haar element met hond en camera in een van de mooie natuurgebieden om haar heen (Drenthe/Friesland)

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: