Menu

Onderdeel van Pixfactory

Afschieten dat beest, de beste oplossing ….. of toch niet misschien?

De afgelopen maanden stond de pers in Nederland bol van artikelen omtrent omstreden dieren in de Nederlandse natuur. Artikelen die ik altijd met veel interesse volg omdat de weinige natuur die we in ons mooie landje nog hebben mij erg aan het hart ligt. Zoals geldt voor vrijwel alle natuurfotografen die ik ken. Een bikkelharde discussie tussen twee partijen waarbij de ene partij per se wil schieten en de andere daar lijnrecht tegenover staat en alles in het werk stelt ter bescherming van het dier. Een discussie ook vol drogredenen en omsponnen door een ragfijn net van leugens en halve waarheden. En dat van beide kanten, waardoor de kern van de zaak erg onoverzichtelijk wordt. Een discussie ook die vanuit het standpunt van beide partijen best begrijpelijk is. Aan de ene kant de angst voor het onbekende of voor de economische kant van de zaak, aan de andere kant het belang van de biodiversiteit en herstel van onze natuur voor onze toekomst als mensheid.
Zwijn
Het wilde zwijn, een ziekteverspreider die moet worden afgeschoten? Fotograaf: Jan Dolfing

Afschieten dat zwijn

Een van de items die me in dit kader de afgelopen weken erg bezighield waren berichten over het afschieten van wilde zwijnen bij mij in de omgeving. In de oostelijke grensstreek waar ik woon is voor het eerst een drijfjacht gehouden om wilde zwijnen af te schieten. Oh nee, geen drijfjacht maar een bewegingsjacht. Zo wordt het door de jagende partij genoemd, dat klinkt veel beter tenslotte. En wat is het achterliggende argument? We lopen zo minder risico op het binnenhalen van de Afrikaanse Varkens Pest (AVP). Want deze heerst in het voormalig Oostblok en er is een verhoogd risico dat onze varkenshouderij hier ook mee besmet gaat worden. Mogelijk besmet door de wilde zwijnen die de afgelopen weken helemaal vanuit Polen en Hongarije hierheen zijn komen lopen. Oh ja, natuurlijk. En dan lopen deze wilde zwijnen ook nog eens de hermetisch afgesloten terreinen en stallen van de varkenshouderij binnen. Wat een drogredenen gebruiken we toch voor dit soort jacht. Geloven we nou echt met zijn allen dat we dit soort ziektes tegenhouden als we in de grensstreek enkele wilde zwijnen af gaan schieten? Dat kan alleen als je de wilde varkens buitensluit van onze varkensfok- en vermeerderingsbedrijven. Deze hermetisch afsluiten van de buitenwereld en een hele strikte hygiëne toepassen indien je de stallen in gaat. En dat gebeurd al bij de meeste varkensbedrijven. En hoe lopen die wilde varkens dan de varkenspest op? Door contact met door mensen weggegooide besmette etensresten! Kortom ook dit probleem ligt bij onszelf. Hoe we in onze luxe-maatschappij omgaan met ons overschot aan voedsel.

Overigens het resultaat van de jacht bij mij in de buurt is één geschoten wild zwijn (jawel, een hele!) en 30 gespotte zwijnen (top schutters overigens dat ze van deze 30 geen één weten te raken). Ik denk dat de kans dat deze zwijnen de Pest over gaan brengen niet zo heel erg groot is. Wel de kans dat ik er de pest over in heb. Ondertussen zijn hier binnen de Tweede Kamer ook al vragen over gesteld, ik ben benieuwd wat hier de reactie op zal zijn.

De wolf, een kans of een bedreiging in de Nederlandse natuur? Fotograaf: Jan Dolfing

Beheersjacht of schietfestijn?

Begrijp me goed, ik heb geen enkel probleem met goed onderbouwde beheersjacht. Ik kan me heel goed voorstellen dat je als boer niet blij wordt als een stel van deze bosnozems in een nacht tijd je akker omploegen of je oogst minimaliseren. Maar dit soort door de wildbeheer eenheid genoemde drogredenen vind ik wel erg kort door de bocht. Volgens mij moet je eerst tellen, alvorens te bepalen of we teveel hebben en zo ja hoeveel we er dan teveel hebben. Dit dan afzetten tegenover de werkelijk aangerichte hoeveelheid schade en risico’s en pas dan en niet eerder komt afschot om de hoek kijken lijkt mij. Ik wordt verdrietig van dit soort slecht onderbouwde schietfestijnen. Er banjeren 80 man dwars door de natuur, allemaal legaal en zonder verstoring van de natuur. Want door op conversatietoon met elkaar te praten tijdens de jacht vind er geen verstoring plaats (jaja hun eigen woorden). Dat ze dwars door het terrein lopen doet niet ter zake. En als ik als natuurfotograaf een stap buiten het pad zet dan krijg ik gelijk een preek over natuurverstoring en als toetje mag ik ook nog een prent meenemen. Want natuurfotografen zijn een grote bedreiging voor onze natuur. Man, hou toch op!

De wolf, een magnifiek mooi dier staat onder heftige discussie. Fotograaf: Jan Dolfing

En natuurlijk gaat het ook weer over de gevaarlijke wolf

En laat nu vandaag, als ik deze column schrijf, nota bene de directeur van de Hoge Veluwe met een kulverhaal komen over het risico en de dreiging van de wolf in Nederland. Er is geen plek voor de meerdere roedels die in ons kleine landje leven volgens meneer de Baron. Meerdere roedels? Er zijn 2 wolven die volgens gedegen onderzoek nu wat langere tijd in Nederland verblijven (maximaal 6 maanden) en 10 wolven die op doortocht zijn geweest en ondertussen alweer vertrokken zijn. Welke roedels? Doe toch normaal! Als je schapenhouder bent en geregeld schapen verliest dan kan ik me nog voorstellen dat je bezorgd bent. Maar als directeur van één van de mooiste natuurgebieden van ons land zou je toch blij moeten zijn met een grotere biodiversiteit? En nu al de conclusie gaan trekken dat er in de nabije toekomst door de wolf geen moeflon op de Veluwe overblijft gaat wel heel erg ver. Er worden nota bene jaarlijks moeflons afgeschoten om het aantal niet te groot te laten worden. Ik schat zo tussen de 80 en 100 dieren, gezien het aantal geboren lammeren per jaar. Ik denk niet dat één enkele wolf zoveel schapen op kan.

De moeflon, binnenkort uitgestorven in Nederland. Fotograaf: Jan Dolfing

Ook hier geldt volgens mij weer, ga eerst eens gedegen onderzoek doen en tellen, inventariseer nu eens wat de werkelijke schade is die de wolven tot dusverre hebben aangericht en ga dan onderbouwd een mening geven. Ik denk dat het voor dit soort wild geschreeuw veel te vroeg is. Hierdoor worden de tegenstellingen tussen beide partijen (voor en tegen de wolf) alleen maar groter en verharden zich de standpunten. Daar wordt geen enkele partij beter van en de wolf al helemaal niet! Ook hier geldt voor mij weer dat als er aantoonbaar grote roedels ontstaan die een probleem worden ik de laatste ben die tegen beheer zal zijn. Maar ook niet eerder dan werkelijk nodig!

Het edelhert wordt afgeschoten in de Oostvaardersplassen, terecht of onterecht? Fotograaf: Jan Dolfing

Voor- en tegenstanders, een moeizaam beleid

En dan gaan we het maar even niet over de Oostvaardersplassen hebben. Het voorbeeld waar de voor- en tegenstanders van het huidige afschietbeleid van edelherten lijnrecht tegenover elkaar staan. En waar beide partijen zich flink in de loopgraven hebben verschanst. Hiermee een oplossing in de weg staand. Oplossingen die echt niet eenvoudig zijn. Maar die naar mijn idee wel gebaseerd moeten zijn op gedegen en onderbouwd onderzoek en niet op emotionele beslissingen zoals op dit moment gebeurt. Dan zijn zowel de natuur, de dieren en de mens het slachtoffer. En daar is helemaal niemand bij gebaat.

En u, hoe staat u in dit gevoelige debat? Bij welke partij voelt u zich thuis?

Fotogroet Jan

Geef een reactie

22 reacties

  1. Beste
    wat betreft het gedeelte over het everzwijn. Ik heb onlangs in het Nieuwsblad (belgië) gelezen dat er een boswachter van Natuur en Bos (in België) samen met een aantal jagers, everzwijnen uit het voormalig oostblok hadden ingevoerd om er te kunnen op jagen. Probleem is deze dieren waren ziek. Je ziet, dieren komen niet altijd vanzelf naar onze contreien. Een echte schande…

  2. Heel mooi en goed omschreven Jan. Goed dat er meer mensen zijn die zich hier welgemeend druk over maken. Wat de wilde zwijnen en het virus betreft is het des te stuitender dat alles er op wijst dat het virus zich in België heeft kunnen wortelen dankzij rijke jagers die het keurig hier naar toe hebben gebracht met hun jachtpartijtjes in de verre landen. In het nieuws in België maar in ons eigen la ons wordt die optie de kop ingedrukt. En ja…zolang als mensen als ons aller tante Annie Schreijer zich er mee gaan bemoeien is het eind zoek….voor de dieren zelf vooral.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

22 reacties

  1. Beste
    wat betreft het gedeelte over het everzwijn. Ik heb onlangs in het Nieuwsblad (belgië) gelezen dat er een boswachter van Natuur en Bos (in België) samen met een aantal jagers, everzwijnen uit het voormalig oostblok hadden ingevoerd om er te kunnen op jagen. Probleem is deze dieren waren ziek. Je ziet, dieren komen niet altijd vanzelf naar onze contreien. Een echte schande…

  2. Heel mooi en goed omschreven Jan. Goed dat er meer mensen zijn die zich hier welgemeend druk over maken. Wat de wilde zwijnen en het virus betreft is het des te stuitender dat alles er op wijst dat het virus zich in België heeft kunnen wortelen dankzij rijke jagers die het keurig hier naar toe hebben gebracht met hun jachtpartijtjes in de verre landen. In het nieuws in België maar in ons eigen la ons wordt die optie de kop ingedrukt. En ja…zolang als mensen als ons aller tante Annie Schreijer zich er mee gaan bemoeien is het eind zoek….voor de dieren zelf vooral.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Jan Dolfing

Jan Dolfing

Als dierenarts en gepassioneerd natuurfotograaf is Jan nauw verbonden met dieren en natuur. Een passie die hij graag laat zien.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: