Net als veel andere mensen maak ik graag een wandeling in de natuur. Het buiten zijn in de frisse lucht en het lekker in beweging zijn en heerlijk tot rust komen is enorm genieten! Al wandelend kijk ik dan om me heen op zoek naar een mooie foto-onderwerpen, zoals: insecten, vogeltjes, bloemen, planten of landschapjes. Maar naast al dat moois zie ik ook veel afval in de natuur. En ohh!!….., wat kan ik me ergeren aan al dat afval. Hierbij heb ik het nog niet eens over het grof vuil, zoals hele bankstellen, oude fietsen of de enorme berg drugsafval die je op sommige plaatsen ziet. Nee, ik heb het over het kleine afval. Het afval van een meegenomen hapje en drankje, een leeg flesje, een snoeppapiertje of een sigarettenpeuk. En een mondkapje is ineens een zwerfkapje. Nonchalant weggegooide papieren zakdoekjes, gebruikt voor de neus of nog erger de grote sanitaire stop, wapperend tussen de heidestruikjes en over paadjes in het bos. Als je niet uitkijkt dan waait zo’n vies zakdoekje je misschien nog in het gezicht bij een stevig wind.
Bij picknickplaatsen liggen de overblijfselen van de heerlijke lunch, die in de natuur genuttigd is tussen de lommerrijke bomen. Plastic bekertjes, blikjes en bordjes zwerven onder de picknickbankjes (gelukkig is, alhoewel de bestaande voorraad wel eerst opgemaakt mag worden, de verkoop van plastic bordjes, bestek, roerstaafjes en rietjes sinds kort verboden). Het is maar een kleine moeite om je eigen afval in de vuilnisbak te doen. Die tas, waar de picknick in zat, kan ook gebruikt worden om het restant van diezelfde picknick weer in terug te doen en mee naar huis te nemen, om het daar weg te gooien.
Negatieve gevolgen
Het duurt vaak lang voordat zwerfafval is afgebroken. Dit geldt zelfs voor natuurlijk afval zoals een bananenschil. Zwerfafval op land en in water heeft negatieve effecten op de natuur, dier en mens. Het kan namelijk de bodem of het water verontreinigen en ongedierte aantrekken. Ook kunnen dieren het zwerfafval opeten of erin verstrikt raken en zo een akelige dood sterven.
Meest voorkomende zwerfafval in de natuur
- Sigarettenpeuken
- Kauwgum
- Bonnetjes/snoeppapiertjes
- Blikjes/plastic flesjes
- (Drank)verpakkingen
Hoeveel tijd kost het voordat zwerfafval is afgebroken?
| Afval | Gemiddelde afbreektijden |
| Een krant | Eén maand tot een half jaar |
| Kartonnen drinkbeker | Een half jaar |
| Een sigarettenpeuk met filter | Eén tot twaalf jaar |
| Een bananenschil | Eén tot drie jaar |
| Een metalen blikje | Anderhalf tot vijftig jaar |
| Kauwgom | Twintig tot vijfentwintig jaar |
| Een patatbakje | Negentig jaar |
| Een plastic six-packhouder | Honderd jaar |
| Een aluminiumblikje | Ongeveer één miljoen jaar |
| Een glazen fles | Ongeveer één miljoen jaar |
| Een plastic frisdrankflesje | Breekt nooit af, het verbrokkelt alleen |
| Een plastic zak | Breekt nooit af, het verbrokkelt alleen |
Als we allemaal ons eigen afval beperken, zal het resultaat een schonere natuur zijn en het wandelen zal dan nog meer genieten worden!
2 reacties
Ik ben inmiddels over het punt heen dat ik er verdrietig van word. In de wintermaanden als ik wat meer tijd heb ruim ik gewoon zwerfafval op. Dat doe ik dan met enige regelmaat. Daarbij gebruik ik zo’n goedkoop grijpertje en neem wat vuilniszakken mee. Een oranje hesje is ook handig als je de bermen langsloopt, want automobilisten rijden vaak hard. Opletten dus.
Het is inderdaad heel treurig, en helaas vrees ik dat de mensen die dat doen deze column niet lezen of er zich desondanks weinig van aantrekken. Zelf geen rommel achterlaten of af en toe wat van een ander meenemen is een kleine pleister op de wonde. De verpakkingsindustrie heeft nog aardig wat slagen te maken.