Wie is André Gilden?
Later zijn daar ook wat gerelateerde werkzaamheden zoals presentaties en het organiseren van enkele fotoreizen bijgekomen. Hoewel dat laatste sporadisch is; het is gewoonweg niet te combineren met filmen, wat voor hen een hoofdbestanddeel is.
André begon al op jonge leeftijd met fotograferen. Dit ging destijds nog geheel handmatig met een ‘goedkope’ Russische spiegelreflex. Geen programma’s en een externe belichtingsmeter. Hij fotografeerde in die begintijd hele andere dingen; straatfotografie, architectuur, stillevens en een klein beetje natuur erbij. Maar wel lekker alles zelf afdrukken in de donkere kamer, ook in kleur.
Jongensboek
De foto’s van André kijken een beetje zoals je een jongensboek leest. Het avontuur spat er vanaf. Hoeveel mensen kregen de kans om een jong ijsberengezin uit hun hol te zien komen? Hoeveel mensen zouden oog in oog hebben gedobberd met een Royal penguin? En hoeveel mensen mochten getuige zijn van de uithaal van een leeuwin, vlak na de paring? En dan heb ik het nog niet eens over een wildebeest-oversteek, het kamperen bij Noorderlicht of het meemaken van een oversteek van kraanvogels in de Japanse sneeuw.
De beelden van André maken me nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar al die verhalen en anekdotes die hier ongetwijfeld bij moeten horen. Hoe zou dat gaan zo’n reis…? De mooie beelden verleiden je om in gedachte mee te reizen. Maar wat de verhalen erachter ook mogen zijn, André’s foto’s spreken op zichzelf al boekdelen, dus kijk… en geniet!
Apparatuur
Wij maken gebruik van Nikon camera’s en lenzen, vooral vanwege de mogelijkheden met hoge iso gebruik en de snelle autofocus, Ook zijn ze sterk genoeg om van -50 tot +50 te gebruiken zonder problemen met apparatuur en accu’s. Voor het filmen maken we gebruik van Sony camcorders 4K.
Portfolio
“Het buiten zijn en vooral in afgelegen gebieden spreekt me het meest aan. In Nederland ben ik meer aan het wandelen en ‘kijken’ naar de natuur of gewoon een dagje ‘vogelen’. Maar in Arctisch Canada of Spitsbergen geniet ik zo van de leegte en rauwheid die natuur met zich meebrengt. Maar ook Afrika en Azië hebben geweldige natuur. Hoewel bijna alle plekken op deze aarde steeds drukker (bezocht) worden. De stilte en het intens bezig zijn met je onderwerp werkt als therapie. Ook de voorbereiding vind ik altijd intrigerend. Eerst zoeken wat er van een onderwerp is, kijken en eigen ideeën er op los laten. Dan goede ‘fixers’ vinden en regelen dat je op de goede tijd voor iets ergens bent om die beelden te maken die je thuis al hebt bedacht. Dat lukt helaas niet altijd, het blijft natuur en zowel dieren als weer kunnen de boel in de war gooien. Maar als het lukt geeft het een fantastisch gevoel.”
“Ik weet niet of ik echt een eigen stijl heb, dat kunnen anderen beter beoordelen, maar ik vind zelf wel een paar dingen belangrijk in een beeld. Ik wil van mijn beelden iets meer maken dan een registratie van een mooi onderwerp, licht of landschap. Ik vind er moet iets gebeuren. Een beslissend moment, wat een actie kan zijn, beweging in het beeld of een bepaalde blik. Ik ben niet zo gefocust op scherpte, ruis etc., maar het moet in ieder geval ‘spreken’ , anders heeft het ook geen nut. Ik hou van een open diafragma zodat de scherpte ook echt op het onderwerp ligt en dat het er echt uit naar voren komt.”
“De grootste verandering na de autofocus is natuurlijk de overgang naar digitale fotografie. Daardoor is er een nieuwe wereld opengegaan. Er zijn nu mogelijkheden die vroeger niet bestonden, werken met een flitser? Gewoon even testen, terugkijken, aanpassen en opnieuw doen. Meervoudige belichtingen? Alles is uit te proberen, meteen terug te zien, histogrammen checken en eventueel aanpassen. Er zijn nu beelden te maken die gewoonweg niet te maken waren vroeger. Denk alleen aan de hoge iso en dan vroeger je diarolletje tot 200 iso? En het is altijd zo leuk om nieuwe technieken te leren of gewoon iets geks uit te proberen. Ook kun je goed filmen met de nieuwe camera’s en de mogelijkheden met time lapse zijn een echte aanvulling. ”
“Een heel bijzondere herinnering heb ik aan de foto van de ijsbeerbaby die samen met de moeder uit hun den (hol) komen. Om dit te mogen meemaken is vrij uniek en komt bijna niet voor. Daar komt ook nog bij dat we hier 6 dagen voor hebben staan wachten in temperaturen van minus 48 graden Celsius. Om dan uiteindelijk dit naar boven te zien komen was geweldig. Dat het dan ook nog aan het einde van de dag was met laag tegenlicht maakte het helemaal af. Voor ons waren ook vooral de filmbeelden hiervan een enorme hit. ”
“Anita verklaart me voor gek maar ik wil nog steeds een keer een ijsbeer moeder met drie jongen fotograferen. Om die reden blijven we steeds naar Canada teruggaan. Het is echter zo moeilijk geworden. De beren krijgen steeds minder jongen. Meestal twee of een, drie komt bijna niet meer voor, de beelden hiervan zijn al jaren oud. De reden is het tekort aan voedsel. Door de opwarming is de tijd van ijs om te jagen te kort en komen ze vet te kort voor drie jongen. Maar je moet altijd voor je droom gaan. ”
“Ik raak geïnspireerd door de foto’s van bijvoorbeeld Henri Cartier-Bresson, die een meester was in het vangen van “het moment”. Geen natuur maar ongelooflijk knap met de technieken van toen. Maar ook bijvoorbeeld Frans Lanting, Joel Satore en Paul Nicklen zijn een genot om naar te kijken. En wat te denken van de BBC Earth series van de laatste jaren. Enorm uitdagend om iedere keer weer anders en extremer te gaan filmen.”
Tip(s) van André:
- Bekijk zoveel mogelijk beelden van anderen om inspiratie op te doen. Hierdoor krijg je een gevoel voor compositie en probeer dan je eigen idee te doen.
- Probeer voordat je het beeld maakt te bedenken wat voor beeld je wilt maken en wat je er mee wilt vertellen.
- Maak zoveel mogelijk beelden als je kan en beoordeel ze dan kritisch. Kijk er naar of je ze voor het eerst ziet, niet met de emotie van toen je er was. Dat doet een ander ook niet.
Eén reactie