Menu

Onderdeel van Pixfactory

Bob Luijks in Beeld

Van het geld van zijn vakantiebaantje kocht Bob zijn eerste spiegelreflex. De rest van zijn zakgeld ging op aan fotorolletjes. Tijdens zijn studie landschapsarchitectuur verdween de fotografie naar de achtergrond, simpelweg omdat de studie alle tijd opslokte. Wel kreeg hij er een versterkte interesse in het Nederlandse landschap voor terug. Landschappen die als kind saai waren veranderden in interessante open geschiedenisboeken. De studie bracht ook een groter gevoel voor de verdeling in massa en ruimte, het denken in lijnen en vlakken, iets dat fotografisch ongetwijfeld geholpen heeft. Na de studie sloeg het fotografievirus pas goed toe en in 2010 gaf Bob zijn eerste boek uit over Nationaal Park De Meinweg, gevolgd door een boek in zwart-wit over de Peelvenen. Vorig jaar was een memorabel jaar. Toen verscheen niet alleen zijn meest ambitieuze boekproject (Van paarse heide tot orchideeënweide), maar werd Bob ook nog eens fulltime natuurfotograaf.
Boshuizerbergen
Ik ben gek op sneeuw. Zodra het sneeuwt, moet ik naar buiten, ook ruim voor zonsopkomst.

Wie is Bob Luijks?

bob_luijks_smAls het gaat om sfeerbeelden zijn de vrouwen in de natuurfotografie toch de meerdere. Althans, zo vertelt het cliché. Vrouwen zijn toch immers wat meer vertrouwd met emoties en zodoende beter in staat deze subtiliteiten in beeld te vertalen. Zij hebben net dat tikje meer oog voor details….. Toch?

Dan ken je Bobs werk nog niet; Ladies eat your heart out….
Bob ziet details waar wij zelfs aan voorbij zouden kunnen gaan en van zijn sfeerfotografie kunnen we nog heel wat leren.
Bob bewijst maar eens temeer dat bovenstaande generaliserende nonsens is. Hij speelt met licht en met de zachte tonen uit het kleurenpalet. Hij toont zijn oog voor nuances in patronen of details en uit zijn beelden spreekt vooral zijn enorm brede en oprechte liefde voor alles wat de natuur ons biedt. Het licht dat ’s ochtends door de bomen valt, de magie van een sneeuwbui, een simpel spinnetje, de grijze leegte of de kracht van beweging.

Maar voordat ik riskeer hier het beeld te schetsen van de softste natuurfotograaf van Nederland wil ik dit toch éven nuanceren; Raffinement en subtiliteit zijn weliswaar ruim vertegenwoordigd, maar Bob biedt ook een mooi tegenwicht, bijvoorbeeld in de vorm van stoere luchtfoto’s of zwart-witbeelden vol dramatiek. Het is dus zeker niet één en al suikerspin wat de klok slaat en juist de combinatie van verfijnd én robuust maakt zijn werk zo sterk.

Apparatuur

  • Canon 5D Mark III
  • Canon 5D Mark II als back-up
  • Objectieven van 15 mm tot 600 mm, van Canon, Sigma en LAOWA.

Portfolio

Klaproos
Grijs weer, ideaal om te zoeken naar de eenvoud en andere inzichten in een klaprozenveld.

“Fotografie is schrijven (ik noem het altijd spelen) met licht. En laat dat nou juist in de natuur nooit hetzelfde zijn. Dat maakt het uitdagend, maar mooi tegelijk. Vergelijk dat maar eens met studiowerk, waarin je alles naar je hand kunt zetten. Tegelijkertijd is er de verrassing van het gewone. Fraaie omstandigheden toveren de simpelste onderwerpen om in iets speciaals.”

Ochtendspin
tijdens mijn zoektocht naar juffertjes viel mijn oog op dit spinnetje, dat op een perfecte plek zat qua licht (dat deels veroorzaakt wordt door reflecties in het water).
Leudal
Een beek op ongeveer 2 kilometer van mijn woning, onder omstandigheden zoals ik ze het liefst heb.

“Ik ben altijd op zoek naar sfeer in een foto. Favoriete elementen zijn daarbij fraai ochtendlicht, mist, sneeuw en grijs weer. Dat laatste lijkt onlogisch, maar ik hou van de grafische eenvoud ervan. Niets dat afleidt, alleen je onderwerp en compositie spelen een rol.”

 Maasduinen
Een klein dennetje waar je normaal aan voorbij loopt, maar onder de juiste omstandigheden het mooiste dennetje van de wereld wordt.
Ganzen
Ik vind het leuk te zoeken naar nieuwe perspectieven. Hier vlieg ik recht boven een groepje ganzen. In combinatie met een laagstaande zon ontstaat een abstract beeld.

“Ik ben veel selectiever geworden. Zo bereid ik veel van mijn fotografie vooraf voor om mijn tijd buiten efficiënt te kunnen besteden. Eenmaal buiten blijf ik kijken en zoeken voordat ik afdruk. Ik kom dan ook zelden met volle geheugenkaartjes thuis.”

Bosanemoon
Veel gefotografeerd, maar in Limburg is een plekje waar ze langs een beekje groeien. Het was wachten op het moment dat het zonlicht op de juiste manier in het water viel.
Windsuggestie
Windsuggestie. Een foto van afgelopen najaar toen ik voor een opdracht op pad ging om de herfst vast te leggen. Helaas waren de bomen op één dag zo’n beetje helemaal kaal geworden. Met een beetje creatieve wil lukte het om de symboliek van wind en vallende blaadjes vast te leggen.

“Er is niet echt één foto waar ik een heel bijzondere herinnering aan heb. Toch wil ik er twee aanhalen.
De eerste is een foto van een aantal mysterieuze knothaagbeuken. Ik had ze al eens gespot onder lelijke zomerse omstandigheden en bedacht dat ik moest wachten tot een mistige herfstdag. De herfst vorderde, zonder echt mistige momenten. Het idee bleef door mijn hoofd spoken. Om de merkwaardig gevormde haagbeuken optimaal tot hun recht te laten komen, besloot ik het accent richting de nacht te verplaatsen. Het bleef wachten op het weerbericht waarin dichte mist aangekondigd zou worden. In kansrijke nachten ging de tablet mee naar bed en ging ieder half uur mijn wekker om de situatie op vliegveld Maastricht-Aachen te checken. Uiteindelijk stond ik om 1 uur ‘s nachts met een krachtige zaklamp tussen de bizarre bomen. Heel mysterieus.”

knothaagbeuken
Knothaagbeuken: gespot in de zomer, maar gewacht tot een mistige nacht om het mysterieuze karakter van de bomen te benadrukken.

“De andere foto is een foto van Rügen. Dit Duitse eiland heeft voor mij een bijzondere betekenis. Als voorbereiding op een reis bezocht ik het eiland meermaals. Zo was ik er tijdens de voorjaarstrek van de kraanvogels. Toen een klein groepje kraanvogels over vloog, heb ik ze (zonder te fotograferen) tot op de horizon nagekeken. Ik werd geraakt door dit simpele tafereel, dat ik al veel vaker gezien had. Waarom weet ik nog altijd niet. De reis erop moest ik bijna met mijn leven bekopen toen ik met 130 km/uur crashte op een stilstaande auto…”

Rugen
Rügen. Op zoek naar de eenvoud op grijze momenten. Hoe leeg mag een foto zijn?

 

Boshuizerbergen
Ik ben gek op sneeuw. Zodra het sneeuwt, moet ik naar buiten, ook ruim voor zonsopkomst.

“De natuur is en blijft de voornaamste inspiratiebron. Inspiratie kan verder werkelijk overal uit ontstaan: iets dat je toevallig leest of hoort op de radio, niet eens per se natuur gerelateerd. “

Tips van Bob:

  • Genieten blijft het allerbelangrijkste. Niet alleen van het fotograferen, maar van alle dingen om je heen die je juist niet in een foto terugziet.
  • Verdiep je eens goed in je onderwerp. Te vaak gaat het alleen om een mooi plaatje. Kennis is macht en stelt je in staat betere en gevarieerdere foto’s te maken.
  • Blijf bij jezelf, al dat kopiëren voegt niets toe. Alleen jij bent uniek, maak daar gebruik van. Kies zelf je onderwerpen en bepaal zelf hoe je deze in beeld wil brengen.

Fotografie: Bob Luijks

4 reacties

  1. Ik waardeer Bob enorm, niet alleen als mederedacteur op NF maar vooral als fotograaf. In mijn ogen is Bob een hardwerkende fotograaf met inmiddels grote staat van dienst die op eigenlijk alle vlakken van de natuurfotografie niet alleen thuis is maar ook zijn eigen stijl heeft weten te ontwikkelen. Je kunt als fotograaf trots en uit de hoogte doen maar ik kom er ruiterlijk voor uit dat onder veel van zijn beelden ik best graag mijn eigen naam had zien staan. Verder is hij erg productief in boeken, ook iets waar ik best jaloers op ben, het lukt hem waar ik al jaren naar streef. Kortom, veel lof Bob!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

4 reacties

  1. Ik waardeer Bob enorm, niet alleen als mederedacteur op NF maar vooral als fotograaf. In mijn ogen is Bob een hardwerkende fotograaf met inmiddels grote staat van dienst die op eigenlijk alle vlakken van de natuurfotografie niet alleen thuis is maar ook zijn eigen stijl heeft weten te ontwikkelen. Je kunt als fotograaf trots en uit de hoogte doen maar ik kom er ruiterlijk voor uit dat onder veel van zijn beelden ik best graag mijn eigen naam had zien staan. Verder is hij erg productief in boeken, ook iets waar ik best jaloers op ben, het lukt hem waar ik al jaren naar streef. Kortom, veel lof Bob!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: