Even voorstellen…
De BVNF is gevestigd in Antwerpen. Het is een grote vereniging met 160 leden in de leeftijd tussen 30 en 75 jaar. Ongeveer 15% van de leden is vrouw. Het lidmaatschap bedraagt € 20,- per jaar.
Voor meer informatie kun je terecht op de website of mailen naar info@bvnf.be.
‘’Het is vooral de natuurbeleving die deze opname voor mij heel speciaal maakt. Ik hou van bijzondere weersomstandigheden: regen, mist, sneeuw, het geeft een extra dimensie. Het boeit me ook om te zien hoe de dieren hiermee omgaan. Zo ook met deze papegaaiduikers, ze richten hun bek naar de regen alsof ze ervan genieten om afgespoeld te worden.’’
Welke activiteiten kennen jullie zoal?
We houden maandelijkse bijeenkomsten voor alle leden, maar niet-leden zijn altijd welkom om vrijblijvend een avond bij te wonen. Die avonden zijn ofwel ‘portfolio-avonden’ waar een lid of eventueel een gastspreker zijn portfolio komt voorstellen, aangevuld met een ‘mini-verhaal’ waarin een lid iets komt vertellen over bijvoorbeeld een speciale waarneming of een reis die hij of zij heeft gemaakt. Ofwel zijn het ‘beeldbeoordelingsavonden’ waar elk lid de kans krijgt om vijf topbeelden te tonen en daar wat uitleg bij te geven. Die beelden worden nadien door acht juryleden beoordeeld en komen in de poule waaruit een volgende tentoonstelling ontstaat.
Verder proberen we regelmatig uitstappen te organiseren, al is dat niet simpel voor een vereniging van 160 leden, en een beetje in contrast met het gegeven dat we niet met grote mensenmassa’s de natuur willen verstoren. Het komt dus veel regelmatiger voor dat groepjes mensen zelf het initiatief nemen om de natuur in te trekken.
‘’Het was een koude septemberdag met toch een beetje zon en de kikkertjes hadden er niet zoveel zin in. We hebben er uiteindelijk slechts drie gevonden en deze zat in een braamstruik die al mooi aan het verkleuren was. Door een wat lagere positie te zoeken, kreeg ik de mooie rood/roze achtergrond. Resultaat van de zoektocht tussen al die braamstruiken was ’s avonds armen en benen vol met schrammen, maar dat neem je er graag bij.’’
Waarom zou je lid moeten worden van jullie vereniging?
Wat ons bij BVNF verbindt, is het respect voor de natuur! Voor ons is de natuurbeleving en het zo min mogelijk verstoren van die natuur het allerbelangrijkste… als je zo iemand bent, zal je je bij ons thuis voelen. Het beter fotograferen, leer je door naar de maandelijkse bijeenkomsten te komen. Want of je nu beginner of gevorderde bent, je kan altijd inspiratie opdoen van anderen. En wie weet leer je een aantal mensen kennen waarbij het klikt en maak je samen prachtige reizen…
‘’De adrenaline die ik voelde toen ik dit beeld maakte: daar doe ik het voor! Ik zat vijftien uur (van voor zonsopgang tot na zonsondergang) in een schuiltent van 1m2 om de grote trap te fotograferen. Dit om tijdens de baltsperiode zo weinig mogelijk te verstoren. Pas om 19u30 is deze opname gemaakt. Ik had in de ochtend ook al trappen gezien maar een stuk verder en in veel te ‘hard licht’. Dit exemplaar had ik al van op honderden meters in de verrekijker. Ik dacht bij mezelf: “als deze nu eens vlak voorbij mijn tentje zou passeren” … En dat deed hij, heel gracieus: top moment!’’
Hoeveel leden bezoeken gemiddeld jullie activiteiten?
Onze bijeenkomsten worden goed bezocht. Het aantal leden dat op een activiteit komt is rond de 40.
‘’Uit mijn analoge periode. Technisch absoluut niet mijn beste opname (o.a. gezien de evolutie van het materiaal Nikon F50, 300 mm f2,8…..). Maar : de beleving primeert op het beeld …mijn liefde voor de Kalahari, het intense moment van interactie tussen fotograaf en onderwerp, de “klick” dus….’’
Op welk publiek richten jullie je?
Van beginner tot (semi)professional… iedereen kan lid worden, er is geen beperking. We richten ons niet op specifieke leeftijdsgroepen. Van jong tot oud is welkom.
‘’Deze foto is genomen op Barter Island in het uiterste noorden van Alaska. Het was vrij donker en mistig. Het water was dicht gevroren en ook nog onder een laagje sneeuw bedolven. Toch was het ijs nog niet dik genoeg waardoor de beren hier en daar door het ijs zakten. Leuk om zien hoe vooral die jonge ijsberen genoten van een frisse plons, tot jolijt van de fotograaf.’’
Wat doen jullie om het niveau van natuurfotografie steeds weer te verbeteren?
We proberen met ons systeem van beeldbeoordeling, waarbij leden feedback krijgen over bijvoorbeeld ‘compositie’ en ‘wauw-factor’, onze leden een houvast te geven. Op die manier krijgen ze inzicht over wat wel en wat niet in de smaak valt… aan de fotograaf de keuze om daar dan al of niet iets mee te doen uiteraard. Ook onze uiteindelijke tentoonstellingen en boeken kunnen een motivatie zijn om beter te doen. En op de maandelijkse bijeenkomsten wordt er uiteraard heel veel informatie uitgewisseld. In het verleden zijn er ook al regelmatig workshops gegeven, en is er bijvoorbeeld ook al een boek uitgegeven over macro-fotografie.
‘’Deze Dolichomitus sluipwesp is een pareltje voor natuurfotografen, de omstandigheden waren uitstekend toen ik deze de eerste keer kon observeren bij de ei-afzetting. Terwijl ik op zoek was naar een Megarhyssa rixator, die ik daags voordien in deze omgeving had gefotografeerd, vond ik deze sluipwesp op een omgevallen dennenboom, ongeveer een halve meter boven de grond en deze liet zich meermaals, blijkbaar ongestoord, fotograferen.’’
Welke vormen van natuurfotografie beoefenen jullie leden zoal?
Alles ! Van wildlife- en macro-fotografie tot landschapsfotografie. Van onder water tot vanuit de lucht. Van Noordpool tot Zuidpool… Ook hebben we enkele leden die zich meer en meer specialiseren : zo hebben we echte onderwaterfotografen, nachtfotografen met flitseropstellingen, focus-stacking specialisten, fotografen die zich toeleggen op 1 onderwerp of 1 gebied…
‘’We waren met de scooter onderweg op zoek naar de lynx in Andujar (Spanje). Onderweg zien we een paar herten en stoppen we om een foto te maken. Terwijl ik aan het uitpakken ben passeert er een lynx over de weg maar was te laat om deze te fotograferen. Dan zien we plots een tweede lynx en deze gaat even zitten op een rots en ik was nog juist op tijd om hier een beeld van te schieten of ook deze nam het hazenpad. Wauw, een spannend en mooi moment.’’
Hoe gaan jullie om met het fotograferen van kwetsbare natuur?
Dat is een belangrijk punt bij ons, en zelfs de reden van het ontstaan van onze vereniging in 1980! Wij hebben één algemeen basisprincipe :
Bij het beoefenen van natuurfotografie mag noch het leven, noch de levenswijze van de fauna, flora en fungi in het gedrang worden gebracht. Het behoud en het welzijn van het gefotografeerde wezen en zijn omgeving primeren steeds op het te maken beeld.
De toepassing van dit principe vereist een zekere basiskennis inzake natuurbehoud en ecologie. Soortenkennis en kennis inzake gedrag en ecologie van de gefotografeerde soorten zal de toepassing van het basisprincipe ten goede komen.
‘’Persoonlijk vind ik oogcontact met een dier heel belangrijk. Het opbouwen van een vertrouwensrelatie is mogelijk door het dier in zijn comfortzone te laten. Als je voelt dat het dier belemmerd wordt in zijn gedrag en handelingen, is het beter de plaats te verlaten. Als je in natuurfotografie veel geduld hebt en passie, kan je tot mooie resultaten komen en laten de dieren u toe in hun wereld.’’
We moeten ons heel bewust zijn en blijven van de impact van onze daden. Als iedereen minstens even nadenkt voor hij iets doet, zijn we al een hele stap verder. Over ’t algemeen zie ik gelukkig wel een trend bij lezingen van (semi)professionele natuurfotografen, die toch ook de nadruk leggen op het bewuster en verantwoordelijker omgaan met onze natuurfotografie.
‘’Op reis naar Norfolk, goed voorbereid welke natuurreservaten we er zouden bezoeken, passeren we bij toeval het “Wiveton Downs Nature Reserve”, een klein, ons onbekend reservaatje, geheel begroeid met Gaspeldoorn; een mooie verrassing onderweg! In de top van een struik zat deze geelgors te zingen. Langzaam, voetje voor voetje, kon ik dichterbij komen tot ik hem van op een drie-vier meter afstand zo kon fotograferen; onverstoorbaar bleef hij verder zingen … de vijfde symfonie van Beethoven life …!’’
Treden jullie wel eens naar buiten? Op welke manier?
Jaarlijks treden we naar buiten met een leden-tentoonstelling die is opgedeeld in een aantal thema’s. Dit jaar hebben we zelfs nog een extra tentoonstelling, daar we zijn uitgenodigd door het FotoForum Brasschaat. Voor die gelegenheid hebben we een aparte tentoonstelling ineengestoken, getiteld ‘All is part of a bigger picture’. Steeds tweeluiken met een onderwerp en datzelfde onderwerp in z’n omgeving… De informatie daarover vind je op onze website : www.bvnf.be
In het verleden organiseerden we ook regelmatig internationale natuurfotografie festivals ( INF ). Van onze vrijwilligers eiste dit zeer veel tijd en energie, en dus waren we heel blij met het voorstel van Landschap vzw om samen het 1e Lowland Photo Festival op poten te zetten.
Verder hebben we ook al vier boeken uitgegeven. Deze boeken bevatten telkens alle beelden uit een bepaalde tentoonstelling, maar worden verder uitgewerkt met thema-teksten en uitleg van de auteurs over hun beelden.
‘’Deze heb ik genomen vanuit een zelf gemaakte vaste schuilhut van waaruit ik het gedrag goed heb kunnen volgen en daardoor wist waar ze de sprong maakten. Door het zelf allemaal uit te zoeken, heb ik de ervaring opgedaan om uiteindelijk tot dit beeld te kunnen komen.’’