Chris van Rijswijk in Beeld

Wie is Chris van Rijswijk?

Rond zijn 14e begon Chris’ vader vogels te fotograferen, iets waar deze al snel de brui aan gaf, terwijl Chris zelf nu inmiddels, dankzij die inspirerende momenten, al ruim 20 jaar fotograaf is.

Een oude rot in het vak dus, maar dat niet alleen….

Ik heb zo’n vermoeden dat bij menig fotograaf de naam Chris van Rijswijk wel een belletje doet rinkelen. Is het niet door zijn uiterst leesbare stukjes, zowel op zijn eigen site, als hier op natuurfotografie.nl, dan toch wel door zijn foto’s. Want Chris heeft iets…dat veel andere fotografen niet hebben….

Ik herinner me een gesprekje dat ik ooit met Chris had en dat ging min of meer als volgt:

RR: “Jij hebt nu eenmaal een USP….”
CvR: “Een USWát…?”
RR: “Een unique selling point……een uniek, eigen product.”
CvR: “Oh, goed om te weten :D”

Hoewel echt uniek zijn in natuurfotografieland wel een heel lastige is, komt Chris toch aardig in de buurt. Hij is om te beginnen één van de puurste vogelaars die ik ken. Ik heb het nog even gecheckt, maar zijn website bestaat zuiver en alleen uit…vogels, zonder een spoortje ‘vervuiling’ van hert, vos of vis…. Dat is al een mooi uitgangspunt voor een waar USP.
Wat er echter wél weer uitzonderlijk veel voorkomt in zijn portfolio, zijn mensen. Mensen met vogels, om precies te zijn En hier heb je het USP van Chris, want hoewel vogelaars heus wel eens een vogel en een mens in één beeld vangen, doet Chris dit met grote regelmaat en heel bewust.
Hij schroomt ook niet om zichzelf tot model te maken, lang voordat het woord ‘selfie’ überhaupt was uitgevonden. Combineer dit met het feit dat Chris een fanatiek pleitbezorger is van Less is More én dat hij het Droste-effect in de natuufotografie heeft geherintroduceerd en je kunt niet anders dan concluderen dat Chris wellicht niet één, maar zelfs meerdere USPs heeft…
Één om heel goed in de gaten te houden dus!

Apparatuur

• Canon 5d Mark III
• Canon 7d Mark II
• Canon 300mm f4
• Canon 500mm f5 II

Portfolio

“Ik houd van vogels en ik wil ze graag ‘vangen’. Foto’s maken is ook mooie herinneringen ‘registreren’. Verder vind ik het heerlijk om lekker buiten te zijn, andere vogelfotografen te ontmoeten of juist lekker in mijn eentje in het veld te zijn.”

“Wat ik probeer is ‘less is more’. Dat lukt niet altijd. Dan zijn mijn foto’s niets meer dan een registratieplaatje, zoals vele dertien-in-een-dozijn-fotografen dat doen. (Waar overigens ‘an sich’ niets mis mee is) Verder vind ik het leuk om de vogel en de fotograaf gezamenlijk op de foto te krijgen. Puur voor de aardigheid en wellicht ook wel uit een beetje ijdelheid. Ook bijt ik me graag vast in één onderwerp, waar ik dan bijvoorbeeld een hele vakantie aan besteed. Liefst een vinkachtige, een uil of een hoender.”

“Mijn fotografie is ontwikkeld van registratie naar ‘less is more’. Maar ook van moeten ‘scoren’ naar meer genieten en het leuk vinden om over vogelfotografie te schrijven.”

“Ik heb een zwak voor vogels van het hoge noorden. Die fascinatie stamt uit mijn kindertijd, toen ik regelmatig in vogelboeken bladerde. De vogels van het hoge noorden spraken mij toen erg aan en waren voor mij onbereikbaar. Het moment dat ik op Spitsbergen op een strandje een groepje van vijf ivoormeeuwen aan het fotograferen was, zal ik niet snel vergeten.”

Op de vraag wat hij nog graag eens zou willen vastleggen antwoord Chris: “Ross’ meeuwen in het broedgebied, een mannetje roodvoorhoofdkanarie, ergens in het oosten van Turkije. Voor die laatste soort is het nu geen goed moment vermoed ik. “

“Ik raak geïnspireerd door foto’s van anderen te bekijken en door het zien van natuurdocumentaires. De BBC maakt mooie programma’s die mij aanspreken en inspireren. Nol Binsbergen maakte bijzondere nestfoto’s, daar ben ik dol op. Daarnaast heb ik veel geleerd van Adri Hoogendijk. Hij bedenkt een foto thuis op de bank en gaat hem dan in het veld tot uitvoer brengen. Niets geen toeval, maar alles naar je hand zetten. I love it!”

Tip van Chris:
Zoek het niet per definitie ver weg. Het kunstje ‘mooie foto’s maken’ kun je dichtbij huis leren. Het feit dat een bijzonder vogeltje uit een ver land op een foto staat, maakt de foto ‘an sich’ niet bijzonder (vroeger dacht ik zelf van wel).

Fotografie: Chris van Rijswijk