Column: Dromen die uitkomen en wensen die te vervullen zijn

Dromen vs. Wensen

Voordat ik begin met mijn droom, was het wel een droom, leg ik eerst maar eens uit wat een droom en een wens is. Die had ik zelf ook niet helemaal scherp. Zo vond ik het volgende: “Een droom is iets onbereikbaars, waarmee het af en toe fijn identificeren is”. Mijn standaard grapje is dan altijd, dat als ik in slaap val, begin te dromen dat Gaston van de Postcodeloterij met een leuke cheque voor de deur staat. Nu droom ik dus weleens vaker, of is het fantaseren. Deze zijn veelal fotografie gerelateerd, daarover zo meer.

Een wens daarentegen is iets dat je graag zou willen en waarvoor je op een gegeven moment je best gaat doen om het te verwezenlijken. Als ik dit lees dan heb ik dus eigenlijk meer een wens! Heerlijk verwarrend dit.

Mijn droom is een wens

Mijn droom of was het nu een wens gaat terug naar mijn jeugd. Als klein kind herinner ik dat we veelvuldig op vakantie gingen in het Sauerland (Duitsland). We zaten met ons pension dicht aan de bosrand. Gewapend met wandelstok en verrekijker gingen we vaak ’s avonds nog even naar ‘boven’ om daar wild te gaan spotten zoals rood wild, edelherten. Vaak zagen we ze dan.

Dus met mijn fotohobby is het niet vreemd dat ik een droom had om edelherten in de natuur te fotograferen. Nu ben ik nooit een echte natuur-, of wildlife fotograaf geworden. Mijn grootste passie werd landschapsfotografie. Als onervaren landschapsfotograaf probeerde ik het wel in Nederland. Maar ik zag ze simpelweg niet. Wel nu en dan een everzwijn, maar reeën of edelherten nooit. Op het einde van de heidekoorts periode begin september hoorde ik ze vanaf de Posbank weleens burlen. Maar zien en voor de lens krijgen dat lukte me nooit. Waarschijnlijk omdat ik het niet hard genoeg probeerde.

Eerste succesjes in het vervullen van de droom

Dat proberen edelherten vast te leggen, kwam enkele jaren later weer op mijn pad. Ik mocht met natuurfotografen Andy Luberti en Remco Stunnenberg mee op pad. Zij lieten me ervaren op een ochtend hoe het was om reeën te fotograferen. Wat een sensationeel gevoel was dat om deze gracieuze dieren te zien, te observeren via mijn lens en vast te leggen met mijn camera. Ook een persoonlijke ontwikkeling, want toen ik later nog eens ging, leerde ik dat geduld opbrengen, zelfs in de stromende regen, tot succes leidde.

Hoogtepunt van het heidekoorts seizoen

Dat smaakte naar meer. Zo kwam er de wens om ze dicht bij huis in de bloeiende heide te fotograferen. Weet je nog: ‘een wens is een ding waar je tijd voor maakt en je best voor gaat doen een droom een gedachte aan iets moois’. De wens raakte in de vergetelheid, er was altijd wel iets anders, het bleef bij dromen.

Tot Arnhemse fotograaf  Thijs Vermeer die in 2020 vanaf een voor mij zeer bekend terrein, de Posbankse Zijpenberg, een groepje edelherten wist te fotograferen op de Posbank. Dankzij fraaie natuurbeelden van fotografen zoals eerdergenoemde Remco, Andy en Thijs, maar nadien van Susan Schwarz  en Stijn Smits bleef de droom actief aanwezig.

Wens in vervulling laten gaan

Totdat ik me weer besefte dat als je jezelf een doel stelt en ervoor gaat je jouw dromen kunt laten uitkomen en wensen in vervulling kunt laten gaan. Dankzij een tip van Sem en Floris Scheerder, Veluwezoomse natuurfotografen, een beetje geluk en veel geduld, kwam de droom dichterbij in 2022. Na enkele ochtenden voor dag en dauw tijdens de heide bloeiperiode de Posbank bezocht te hebben, had ik al ontmoetingen gehad met enkele reegeiten en bokken.

Op de derde dag van vroege ochtendsessies was het raak. De wens van reeën in de bloeiende heide ging in vervulling. Zo bleef de droom levend om edelherten te fotograferen.

Blijven dromen

De droom van edelherten fotograferen raakte na dit succes in vergetelheid. Totdat ik in september van dit jaar een ontzettend gaaf beeld van Stijn Smits, eerdergenoemde Susan en notabene fotobuddy Sander Grefte zag. Ditmaal besloot ik dat ik moest stoppen met dromen om edelherten te fotograferen, maar moest gaan werken aan de wens om een edelhert tijdens zonsopkomst, met wat mist te fotograferen.

Bijna

Stom toeval was het dat ik begin oktober dankzij de weersvoorspellingen op de Dutch Serengeti belandde voor landschapsfotografie. Ik ging er wandelen met mijn hond, had mijn camera spullen bij me en moest zien wat de vroege ochtend fotografisch zou brengen.  Terwijl ik een eerste landschapsfoto maakte, had ik uit mijn ooghoek het gevoel bekeken te worden. En jawel hoor, terwijl de mist wat oploste en het lichter werd zag ik in de verte een jong edelhert t naar mij kijken.  Helaas wat ver weg, maar toch had ik bijna de wens in vervulling. Dit smaakte naar meer.

Dromen die uitkomen en de wens in vervulling laten gaan

Bij thuiskomst heb ik de foto’s direct bekeken en direct het weerbericht gecontroleerd voor de volgende ochtend. Weer wat mist in de voorspellingen, maar meer kans op zon en dus licht. Dus bedacht ik me de volgende ochtend weer naar dezelfde plek terug te keren. Dit keer niet voor een landschapsfoto, maar om mijn geluk te beproeven en een edelhert in de ochtend in de mist te fotograferen. De droom was een wens geworden en zoals je in onderstaande foto ziet, is mijn droom uitgekomen en de wens in vervulling gegaan.

Waar droom jij als natuurfotograaf nog van als het gaat om een foto te maken?