Column: Een dag op zeevogel-avontuur

Gemene deler

Samen zijn we in goede handen van Arie en Arno, een gouden duo van fotografische skills en vogelkennis en meteen een afspiegeling van mijn mede-avonturiers. Fervente vogelaars en enthousiaste fotografen smelten bijna samen in zucht naar vogelavontuur en zin in de dag die voor ons ligt. Gemene deler is genieten…

Terwijl gigantische trossen worden losgegooid ronken de motoren waarmee we onder toeziend oog van de opkomende zon allemaal in goudgeel ochtendgloren de haven uitvaren. Ondertussen worden we onder luid kabaal door zwermen meeuwen een goede vaart toegeschreeuwd. De dag kan nu al niet meer stuk!

Zeemansverhalen

De koffie is warm en het lijf ook dankzij mijn winddichte jack. We boffen vandaag, de wind valt mee en het is droog waardoor we goed zicht hebben op de Scheveningse kust waar we een tijdje langszij varen. Zo blijft de deining van het schip ook beheersbaar en de kans op zeeziekte gering. Dat blijkt wel eens anders te zijn geweest bij andere weersomstandigheden, wat ik begrijp, al kunnen dat net zo goed zeemansverhalen zijn natuurlijk.

Ik heb me voorgenomen vandaag vooral te genieten en me te laten verrassen door wat we aantreffen al hoop ik stiekem op mijn lifer op dat moment, de Jan-van-gent. Tot dan had ik ze nog nooit in het wild gezien. Het is oktober en de kans is groot, daar veel vogels juist nu op doortrek zijn. Ook de kleine en andere jagers kunnen worden waargenomen net als de noordse pijlstormvogel. Al ben ik geen soortenjager en wil ik niks verwachten, toch gaat het kriebelen.

Vogelgroepjes en een verrassing

Al turend over zee zien we wat groepjes voorbijvliegen. Van drietenen tot scholeksters, groepen spreeuwen, graspiepers en aalscholvers. Hoe verder we varen hoe meer diversiteit we zien. Ondertussen leef ik me uit om de groepen meeuwen die steeds rondom het schip te vinden zijn met lange sluitertijd te fotograferen.

Gelukkig had ik net mijn instellingen weer “normaal” toen een zeehondje zijn koppie boven het wateroppervlak liet zien. Hoewel de excursie bedoeld was om zeevogels te zien en te fotograferen laat de natuur zich duidelijk niet regisseren en weet ze ons altijd te verrassen.

Bultrug!

Opeens klinkt er een schreeuw op rechts-ehh stuurboord: “Bultrug!!” Heb ik dat goed gehoord? Ik kijk die richting uit en zie warempel nog net een staart onder water gaan. En hoewel het geen vogel is trekken en masse alle fotografen naar 1 kant van het schip in de hoop op een glimp en nog liever een foto van dit zeldzame fenomeen. De schipper zet de motor uit en laveert het schip zo dat wij alle kans kregen. Maar een bultrug is best groot en zwemt best snel waardoor deze actie zich meermalen herhaalde en steeds een andere kant op. Een enkeling heeft de bultrug waargenomen en zelfs Arno wist een aardige bewijsfoto te maken. Al waren de meesten niet in die gelukkige omstandigheid, de spanning en adrenaline aan boord was duidelijk voelbaar. Het idee dat deze reus zo dicht in de buurt was zorgde voor de nodige euforie.

Jan-van-gent en meer!

Na alle commotie vervolgden we onze tocht, de meeuwen vlogen met ons mee. Misschien kwamen ze af op het visafval dat door de kapitein in de lucht werd gegooid, niet veel later dook daar plotseling de eerste Jan-van-gent op, joepie!! Mijn hart klopte bijna net zo snel als dat de sluiterknop werd ingedrukt. Zowel volwassen als juveniele exemplaren stelden zo menig fotograaf op de proef. Met hun kamikaze-achtige duikvluchten op zee is vliegende vogels fotograferen een heuse uitdaging. Maar het lukt aardig en voor degenen die er moeite mee hebben is hulp van een pro dichtbij.

Mijn vogel-en fotografenhart komt ruimschoots aan zijn trekken. Zoals gezegd ben ik geen twitcher maar word ik aangestoken door het enthousiasme van Arno bij het zien van een vliegende zeekoet en de kleine jager die ik gelukkig nog net op beeld heb kunnen vangen. De blijdschap van eerdergenoemde en dus ook bij mij werd nog meer aangewakkerd toen een noordse pijlstormvogel aan bakboord een stukje met ons meevloog en vervolgens even kwam dobberen zodat we ook deze konden vastleggen.

Zeebenen

Een beetje teleurgesteld omdat de dag alweer ten einde was gekomen koersten we weer af op de haven. Na een volle dag op zee was het geheugenkaartje bijna net zo vol. Ik hou zoveel van water, varen, vogels en fotograferen dat ik zelfs nu, twee jaar na dato, weer bijna mijn zeebenen kan voelen en deze fantastische dag herbeleef.

Ook dit jaar zijn er weer zeevogelworkshops gepland. Weliswaar niet vanuit Scheveningen maar vanuit Lauwersoog en Neeltje Jans. Daar ben ik nog niet geweest….het begint alweer te kriebelen… Zal ik?

Lijkt het je tof om de Jan-van-gent (Gent?) te fotograferen?
Wil je ook een dergelijke ervaring?

September en oktober zijn de maanden waarin het zeevogelgeweld in volle hevigheid losbarst en in die periode organiseren we vier zeevogelworkshops: 2 vanuit Lauwersoog (op 20 september en 11 oktober) en 2 vanuit Neeltje Jans (28 september en 6 oktober). Ga mee met een speciaal gecharterd schip en ontdek het zeevogelspektakel op de Noordzee!