Lezing
In de begin dagen van mijn fotografische carrière dompelde ik mij onder in talloze artikelen en YouTube-filmpjes. Ook mocht ik enkele lezingen bijwonen van bekende landschapsfotografen en telkens wisten ze de liefde voor de fotografie in me aan te wakkeren. Alle informatie zoog ik op als een spons en ik kreeg er zin van om er met de camera op uit te gaan. En nu mag ik zelf dus een praatje houden en proberen mensen te enthousiasmeren voor de landschaps- en natuurfotografie. Ondanks dat de gedachte aan het spreken voor een groep, de gezonde spanningen met zich meebrengt, ben ik vol van enthousiasme omdat ik mag praten over het gene wat ik het liefst doe. En de gedachte daaraan geeft veel energie.
In de polder
Praten over fotografie geeft energie, maar buiten rondlopen met de camera geeft dat nog veel meer. Daarom bevind ik mij op een vroege ochtend in een polderlandschap om daar de zonsopkomst te fotograferen. Dit gebied is nog nieuw voor me want ik heb het in de week daarvoor pas voor het eerst ontdekt tijdens een wandeling met mijn vrouw. Het is een oer-Hollands landschap met legakkers, petgaten, plassen en kruidenrijke graslanden. Het open en gevarieerde gebied spreekt tot de verbeelding en in mijn fantasie zie ik al beelden voor me van prachtige mistige ochtenden en schitterende kleuren tijdens de zonsopkomst. Ik werd hier zo enthousiast van dat ik vandaag dus vroeg de wekker heb gezet om het een kans te geven. Aangekomen op de bestemming wordt een eerste landschapsfoto gemaakt. Die heeft een mooie gelaagde compositie maar de sfeer komt toch niet helemaal overeen met het beeld dat ik voor ogen had. Het was een frisse heldere nacht en ondanks dat het gras nat is van de dauw, is er geen mist te bekennen. Ook ontbreekt de gewenste bewolking. De beelden zijn weliswaar aardig maar ik word er ook niet super enthousiast van. Desalniettemin geniet ik van de mooie ochtend in deze prachtige omgeving en daarom besluit ik de fotografie even te laten voor wat het is en richt ik mij meer op de mooie omgeving.

Ganzen
En in die omgeving is er genoeg te zien. Vogels voelen zich goed thuis in het natte gebied en overal om mij heen hoor ik dan ook een vrolijk gezang en gekwetter. In de verte staat een groepje reeën te grazen. Zodra de zon op komt, ontwaken de ganzen ook en vliegen ze met veel lawaai met honderden tegelijk op. Wat een bijzondere ervaring en wat een mooi gezicht. Snel besluit ik mijn teleobjectief op de camera te schroeven waardoor ik twee ganzen in vlucht weet vast te leggen. Ze steken in silhouet prachtig af tegen de pastel gekleurde lucht. Zo snel dat de drukte begon, zo snel keert ook de rust weer en na een minuut of tien is alles weer stil. Inmiddels staat de zon te hoog om onder deze omstandigheden mooie landschapsfoto’s te maken. En de dieren staan te ver weg om ze met mijn zoomlens mooi te kunnen vastleggen. Toch wil ik nog niet naar huis want het is heerlijk om buiten te zijn.

Buiten spelen
Heel veel weidse onderwerpen zijn er niet dus besluit ik gewoon wat te experimenteren met mijn teleobjectief. Volledig ingezoomd en met het diafragma open geeft het een mooie kleine scherptediepte en een fijn bokeh. Op een zeker moment valt mijn aandacht op het zonlicht dat reflecteert op de dauwdruppels in het gras en besluit ik mijn camera hier op te richten. Ik duw het objectief half tussen het gras en stel scherp op circa één derde in het beeld. Het resultaat is een foto waarbij slechts enkele grassprieten scherp zijn en waarbij de dauwdruppels in de onscherpe delen van de foto worden omgetoverd tot prachtige bokeh bollen. De bollen in combinatie met de kleuren van het warme zonlicht geven de foto een aangename lente sfeer. Wat leuk om te doen dit, ik krijg er enorm veel energie van.

Vol enthousiasme besluit ik verder te speuren naar mogelijke onderwerpen voor een foto. Daarbij laat ik mij vooral leiden door het licht. Eerst zoek ik naar onderwerpen met tegenlicht en schiet enkele beelden. Door mijzelf zo’n opdracht te geven, dwing ik mijzelf weer op een andere manier te kijken naar het landschap en dat is erg leuk om te doen. Op een zeker moment zie ik een rietpluim waar best fel zonlicht op valt. De overige rietpluimen in de nabije omgeving vangen iets minder licht en dit contrast kan je mooi gebruiken. Door enkele stops onder te belichten, wordt de rietpluim die in het zonlicht staat goed belicht en de achtergrond wat donkerder, waardoor een soort spotlight effect ontstaat. Wat een mooi resultaat!

Beetje bewogen
Wat heerlijk om zo een beetje rond te dwalen en te spelen met de techniek en de camera. Op een zeker moment sta ik wat wilgenkatjes te fotograferen. Even heb ik niet door dat de sluitertijd wat te langzaam is waardoor de foto bewogen is. Maar dat brengt met op het idee om wat te spelen met Intentional Camera Movement (ICM). Dit is de techniek waarbij je fotografeert met een langere sluitertijd en daarbij bewust de camera beweegt tijdens het afdrukken. Normaliter heb ik hier niet zo veel mee, maar aangezien ik toch al de hele ochtend lekker aan het experimenteren ben, moet ik dit ook maar een kans geven. Ik stel de sluitertijd in op één dertigste seconden, maak tijdens het afdrukken een snelle verticale beweging en bekijk daarna snel het resultaat op de camera. Wauw… wat een gaaf beeld! In plaats van een scherpe gedetailleerde foto is er nu een heel mooi abstract en creatief beeld ontstaan met een fijne dromerig sfeer.

Door zo lekker met de camera rond te lopen en te experimenteren met nieuwe technieken is de tijd omgevlogen en is het tijd om naar huis te gaan. Wat mooi dat je zo volledig op kan gaan in de fotografie en de mooie omgeving. Door lekker bezig te zijn met de camera raakt je hoofd leeg en voel je je heerlijk ontspannen. En dat helpt je je weer op te laden en geeft weer volop nieuwe energie! Ervaar jij dat ook zo? Waar loop jij warm voor en waar krijg jij energie van?