Column: Sterrenshow

Vooroordelen

Ondanks dat ik nu al langer buiten dan in de provincie Zeeland heb gewoond, blijf ik mij enorm verbonden voelen met die omgeving. De rust, ruimte en de prachtige kustgebieden blijven trekken, zowel met als zonder camera. Inmiddels woon ik al jaren onder de rook van Amsterdam, maar wanneer ik een strand bezoek is dat toch meestal een Zeeuws strand. Zelden ben ik aan de Noord- en Zuid-Hollandse kustlijn te vinden. Die zijn altijd te druk, te ver rijden of er is altijd wel iets van horizon vervuiling zichtbaar, zoals een windmolenpark of bijvoorbeeld een hoogoven of staalfabriek. Althans, dat is wat de chauvinistische kant van mijn karakter me voorhoudt. Ook ontbreken er de golfbrekers, die typisch zijn voor de Zeeuwse stranden en een fijn onderwerp zijn voor een landschapsfoto. Maar door drukte en volle agenda’s was het de laatste tijd lastig om een weekend vrij te plannen om naar mijn geliefde Walcheren te gaan. Zo vlogen er weken voorbij zonder dat ik ook maar iets van de zee te zien kreeg. En dat terwijl ik mij dit jaar heb voorgenomen om juist meer foto’s aan de kust te maken.

Wijk aan Zee

Dat is dus de reden waarom ik vanavond naar Wijk aan Zee ben gereden om wat foto’s te maken. Tja, geen Zeeuws strand, dus het zullen natuurlijk geen top platen worden, maar wellicht dat we er toch wat leuke foto’s aan overhouden. Na een wereldreis van wel vijfenveertig minuten (jawel u leest het goed… vijfenveertig minuten… dat is drie keer langer dan ik er in Zeeland over doe om bij het strand te komen!) draai ik de parkeerplaats op. Met enige tegenzin (want dat zal hier natuurlijk wel niet te betalen zijn) ga ik opzoek naar de parkeermeter. Maar dat rotding blijkt in geen velden of wegen te bekennen. Enigszins geïrriteerd besluit ik eens te informeren hoe dat hier werkt bij de mensen die net naast mij geparkeerd staan. Deze vriendelijke mensen (wie had dat gedacht!) weten mij te vertellen dat parkeren hier gratis is. Nu ja… gratis… als zuinige Zeeuw is dat toch weer een meevaller! Terwijl mijn (misplaatste) ongenoegens langzaam naar de achtergrond verdwijnen, pak ik mijn spullen en vertrek naar het strand.

Strandwandeling

Wanneer ik het duin oversteek, zie ik aan de linkerkant in de verte de schoorstenen en pijpen van de hoogovens waardoor ik snel besluit de andere kant op te gaan. Dichtbij de strandpaviljoenen is het nog vrij druk. Maar wanneer ik een stukje verder doorloop wordt het wat stiller en valt langzaam de rust en ruimte over mij heen. Hierdoor krijg ik wat meer oog voor de omgeving en de mooie weersomstandigheden. Het is de hele dag al wisselvallig, waarbij korte regenbuien worden afgewisseld door zonneschijn. Ook nu hangt er veel middelhoge bewolking in de lucht maar gelukkig zie ik ook nog genoeg gaten voor de zon. Met een beetje geluk geeft dat mooie lichtomstandigheden wanneer de zon ondergaat. Ineens dringt het gekrijs van meeuwen tot mij door. Die ben ik op de Zeeuwse stranden ook wel gewend, maar hier zijn ze wel in erg grote getalen aanwezig. Even blijf ik staan om te kijken naar de grote zwerm vogels die aan mij voorbijtrekt. Het ene moment vliegen ze rustig voorbij en het andere moment laten ze zich met een snelle duikvlucht in de branding vallen. Het is een mooi gezicht.

Ik zie sterretjes

Als ik verder doorloop kom ik tot de ontdekking dat dit niet de enige dieren zijn waarvan er veel op het strand aanwezig zijn. Eerst zie ik er één en dan nog één en wanneer ik beter kijk zie ik dat het strand er vol mee ligt…. Zeesterren! Wat een fantastische vondst is dit! Al heel lang heb ik een bepaalde foto in gedachten met een zeester als onderwerp, maar tot nu toe was het me nog niet gelukt deze te maken. De Zeeuwse stranden mogen dan wel mooi zijn, maar telkens als ik er ben is er geen zeester te bekennen. En hier ligt het strand er vol mee. Kennelijk heeft de specifieke windrichting en stroming er voor gezorgd dat er vele van zijn aangespoeld. En dat verklaart natuurlijk gelijk waar al die meeuwen op af zijn gekomen, want die zien de zeester als smakelijk hapje.

Lekker fotograferen

Vol enthousiasme wordt er gezocht naar een mooie zeester die dichtbij de branding ligt. Wanneer die gevonden is pak ik snel mijn spullen en stel de camera op. Met mijn groothoeklens kruip ik laag boven de grond tot vlak boven de zeester. Dit maakt dat deze groot in de compositie komt, maar geeft de kijker ook het gevoel dat je meekijkt vanuit het perspectief van de zeester naar de branding en de voorbij trekkende meeuwenzwerm. Het lage standpunt heeft als bijkomend voordeel dat de fraaie wolkenlucht mooi gereflecteerd wordt in het dunne laagje water dat op het strand aanwezig is. Om alles van voor tot achteren scherp te krijgen is een focusstack nodig, maar deze is snel gemaakt. Wat tof dat het gelukt is het beeld te maken wat ik al zo lang in gedachten had!

Regenboog

Zo ga ik van compositie naar compositie en gaat de tijd snel voorbij. Op een zeker moment begint het even zacht te regenen en alle druppels op de lens maken het fotograferen uitdagend. Op het moment dat ik overweeg de camera veilig op te bergen, breekt daar toch de zon weer door en worden de wolken en het strand gehuld in prachtig licht. En alsof dat nog niet genoeg is verschijnt er in de verte aan de horizon zelfs een regenboog! Snel stel ik weer de camera op. Wederom wordt er een laag standpunt ingenomen met een zeester in de voorgrond. Ditmaal vormt de branding een zichtlijn naar de horizon en de regenboog. Boven het strand de meeuwen en de fraaie wolken. Wauw… wat een avond.. ik kan mijn geluk niet op!

Reflectie

Natuurlijk heb ik bovenstaande wat gechargeerd en weet ik best dat er buiten de provincie Zeeland mooie stranden te vinden zijn. Maar wellicht herken je het wel, dat je soms ongemerkt in je hoofd redenen bedenkt om niet te gaan. Dat de locatie te ver rijden is, het licht waarschijnlijk zal tegenvallen of dat je te vroeg moet opstaan. Met een beetje pech beland je daardoor in een fotodip en raak je de camera geen weken aan. De kunst is om dan die verwachtingen of vooroordelen opzij te zetten en gewoon te gaan. Want wanneer je eenmaal buiten staat is het toch altijd wel lekker en levert je dat soms onverwacht mooie platen op.