Hergebruik
Als je het over kringlopen hebt, heb je het over hergebruik. Alle stoffen die levende wezens tot zich nemen komen op enig moment weer vrij in de natuur, tijdens hun leven of na hun dood. Al die vrijkomende materialen zijn weer voeding voor andere organismen, de één zijn dood is de ander zijn brood. Circulaire economie is geen modern begrip, maar zo oud als moeder natuur zelf.
Voedselkringloop
De voedselkringloop begint altijd bij groene planten. Dat zijn de enige levende we- zens die uit levenloze materialen (water, mineralen en koolzuurgas) met behulp van zonlicht levende cellen kunnen maken. Hierin zitten zetmeel, eiwitten, vetten en andere organische stoffen die als voed- sel dienen voor allerlei diertjes zoals insecten. Die worden op hun beurt weer gegeten, bijvoorbeeld door een zangvogel. Aan de top van die voedselketen staat tenslotte een roofdier dat het vogeltje vangt en opeet. De voedselketen wordt pas een kringloop als de keten sluit. Dat gebeurt als het afval of dode materiaal verteerd wordt door bacteriën, schimmels, zwam- men, maden en wormen; de opruimers van de natuur. Zij eten de uitwerpselen, veertjes, dode takjes, haren en kadavers op en verteren alles tot er uiteindelijk weer mineralen ontstaan die opgenomen kun- nen worden door de plantenwortels. De cirkel is rond.
Kringloop van het water
Er zijn meer kringlopen dan alleen de voedselkringloop. Zoals bijvoorbeeld de kringloop van het water. Het water verdampt uit de zee, komt in de atmosfeer terecht en in de hoge, koude luchtlagen ontstaan dan wolken. Deze drijven mee met de wind en regenen boven het land uit. De neerslag vormt stroompjes, beken en rivieren en uiteindelijk komt het water weer terug in zee.
Een kringloop is makkelijker te tekenen op een vel papier dan vast te leggen in een foto. Je zult het vaak moeten doen met een stukje dat karakteristiek is voor het hele proces van de kringloop. Op de grens van leven en dood, waar de voedselketen stopt en de kringloop sluit. Schimmels op uitwerpselen, een zwam op een verrotte stam, aasgieren op een kadaver, maden in een lijk.
Even lastig is het vastleggen van de waterkringloop, maar een deel hiervan is te zien in een bui die uitregent, het stroompje dat uit de gletsjer ontstaat of de wolken die zich boven zee opstapelen.

Verstoring door menselijk toedoen
Misschien nog wel boeiender dan de kringlopen zelf is het om de verstoring hiervan in beeld te brengen. Door menselijk toedoen kan er zomaar een kink in de kabel komen en stagneert de voedselkringloop, bijvoorbeeld door plastic dat nauwelijks verteert in de natuur. Plastic dat vergaat tot minuscule deeltjes die in het lichaam van dieren terecht komen. Het gaat mis als deze beestjes niet in staat zijn deze kunststoffen af te breken. Dan is het afbraakproduct geen voedingsstof meer dat voor hergebruik geschikt is, maar een dodelijk gif dat de kringloop doet stagneren. Een bedreiging voor het leven op aarde. Natuurfotografie hoeft niet alleen de schoonheid van de natuur vast te leggen, maar heeft ook betekenis om de dreiging te tonen die de natuurlijke schoonheid doet verdwijnen.
Eén reactie
>:(