De nieuwe werkelijkheid

Vette patat

Dat gaat over het algemeen best goed, maar het heeft er wel toe geleid dat ik een stofzuiger heb aangeschaft die ik eigenlijk niet wilde, een goudvis die na drie hele uren al op zijn rug dreef (ja meneer, op levende dieren zit geen garantie). En oh ja, dat ik kiwi’s bij de groenteboer koop die niet rijp zijn (en dat dan ook niet meer worden) en patat haal bij de patatboer die klef is en veel te vet (de patat dan hé, niet de patatboer, alhoewel, die gast is ook aardig aan de maat bedenk ik nu). Lastig allemaal, maar ik kan nu wel stoer zeggen dat ik de lokale economie steun. En dat doe ik dan ook, tegen een ieder die het horen wil.

Leuke verkoopster

Ondanks mijn goede inzet verdwijnt de ene na de andere winkel op ‘mijn’ winkelcentrum. De kaasboer die van die heerlijke Franse kaasjes verkocht is gesloten, de banketbakker met die meer dan leuke verkoopster is overgenomen door een landelijke keten en ‘mijn’ verkoopster is spijtig genoeg als eerste overgeplaatst en de hengelsportzaak waar ik regenwormen kocht voor mijn steenuilen heeft de deuren moeten sluiten. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Elke winkel die ik leuk vind verdwijnt.

Het nieuwe Birdpix

Daarvoor in de plaats zijn er nu wel vier opticiens, drie kappers, een handvol drogisterijen en een Euroknaller. Ook aan broodbakkers geen gebrek. Bijna allemaal nieuwe shops van een landelijke keten. Veel van hetzelfde dus.

Het lijkt wel een beetje op vogelfotografie. Daar zie ik ook heel veel van hetzelfde. Zit er ergens een makkelijk te fotograferen woudaap, een velduil, of een ijsvogeltje met een waterbak met visjes, dan gaat iedereen daar naartoe. Makkelijk winkelen. Op Facebook (Facebook is het nieuwe Birdpix, maar dan zonder moderatoren, zonder regeltjes en verklaringen dat je niet verstoort) zie ik hordes min of meer dezelfde foto’s voorbijkomen met even veel ‘vind ik leuks’. Voel je niet aangevallen als je hieraan mee doet, of zo’n locatie exploiteert, want ook ik sta met mijn lange neus vooraan.

Plaats voor creativiteit?

Creatief ons ‘eigen winkeltje runnen’, doen veel fotografen niet meer. Is dat erg? Welnee, zoals het uiteindelijk ook niet erg is dat de winkels op mijn winkelcentrum verdwijnen en dat we steeds meer via internet kopen. Het is de nieuwe werkelijkheid. Wen er maar aan! Voor de unieke creatieve fotograaf is blijkbaar geen plaats meer, die zal zijn ‘winkeltje’ op den duur moeten sluiten. Of is er voor echte kwaliteit en creativiteit altijd nog wel een plekkie?

Keep on shooting…