Registrerende fotografie
Toen ik lang geleden startte met fotograferen, waren mijn foto’s uitsluitend registrerend. Gewoon een foto van een vogel of landschap zoals het was, het zo goed mogelijk in beeld brengen van de realiteit. Niet meer en niet minder. Niks mis mee, natuurlijk. Ik maak nog steeds registrerende beelden, alhoewel ik nu veel meer begrijp van het licht en hoe je daarmee kunt werken om een foto veel interessanter te laten zijn.
Bovenstaand beeld zal nauwelijks opvallen in een rij met misschien wel duizenden foto’s die gemaakt worden van een paarse Posbank. Toch is hij voor mij speciaal. Het was een bijna magische ochtend en ik kan me nog precies herinneren hoe ik me op dat moment voelde. De foto roept een herinnering bij me op, zoals al mijn foto’s dat doen.
Topfoto’s maken
Het fotograferen zelf, het hele proces van op pad gaan, het onderwerp zien, de compositie bepalen, de instellingen van de camera en het uiteindelijke beeld maken, is wat fotografie voor mij tot een passie maakt. Ik heb geen topfoto nodig om een dag geslaagd te laten zijn. Zelfs als ik met niets thuiskom, is mijn dag niet per definitie mislukt of teleurstellend geweest.
Is het resultaat, een foto, dan niet belangrijk voor mij? Uiteindelijk toch wel, natuurlijk. Als ik nooit met een goede foto terug zou komen, zou ik mijn camera al lang aan de wilgen hebben gehangen denk ik. Maar ik ga er niet op uit met het doel een perfecte foto te maken. En wanneer is een foto dan een topfoto, eigenlijk? Is dat als de foto in de smaak valt op de verschillende sociale mediaplatformen? Of is dat een foto waar ik zelf blij van word? Zeker dat laatste, maar ik plaats ze wel op sociale media. Dus ergens wil ik ze dan toch aan de wereld laten zien.
Onderscheiden
Terug naar mijn eerste vraag. Wil ik mezelf onderscheiden van alle andere fotografen? Ja, natuurlijk wel. Maar waarom dan? Buiten het feit dat het me een goed gevoel geeft als veel mensen mijn foto’s bekijken, zegt een like of commentaar iets over de foto die ik heb geplaatst. Ook al vind ik een foto zelf al geslaagd als ik er blij mee ben, voor mijn eigen ontwikkeling wil ik ook graag weten wat anderen ervan vinden. Een soort feedback dus. Voor mij niet alleszeggend, want soms wordt een foto vooral gewaardeerd omdat het onderwerp bijzonder is, of de locatie. En smaak blijft natuurlijk iets persoonlijks. Maar het helpt me voor een deel wel verder in mijn fotografie. En om veel mensen naar mijn foto’s te laten kijken, moeten de foto’s wel opvallen. Iets anders dan de massa hebben dus.
Voor mij betekent dat iets doen met creativiteit. Dat wil niet per definitie zeggen dat ik alleen maar beelden als de eerste foto hierboven wil maken. Creativiteit zit in veel dingen: de manier waarop ik naar een onderwerp kijk en dit vast wil leggen, de manier waarop ik met het licht speel, de lenzen die ik gebruik en ga zo maar door. Creativiteit betekent voor mij iets dat in mij zit, dat mij helpt mijzelf te ontwikkelen en te dwingen anders naar onderwerpen te kijken.
Gemoedstoestand
Creativiteit helpt me ook als ik even in een fotodipje zit. De zomer, om maar een voorbeeld te noemen, is niet mijn favoriete jaargetijde. Het licht is vaak hard, het is warm, zonsopkomst is belachelijk vroeg en er zijn bijna geen onderwerpen die me aanspreken. Recent zag ik een filmpje van de Britse fotograaf en Youtuber Simon Booth (aanrader trouwens!). Hij zei daarin: “Creativity in photography comes from a state of mind and not the weather conditions or the season.” Het gaat om je gemoedstoestand, niet om weersomstandigheden of een seizoen. Ik ben het met hem eens. Want daar zit toch juist mijn passie? Lekker naar buiten met een positieve blik en het idee dat het proces belangrijker voor me is dan het uiteindelijke resultaat. En vaak kom ik dan met zeker één foto thuis, waar ik erg blij van word. Creativiteit is voor mij dus vooral iets dat iets zegt over mijn gemoedstoestand. Het helpt me los te laten en op zoek te gaan naar nieuwe uitdagingen, inspiratie. Het houdt me scherp en het maakt fotografie voor mij zo waanzinnig verslavend. En dat helpt me dan weer om af en toe die topfoto te maken die net iets meer opvalt dan heel veel andere foto’s.
9 reacties
Leuk stukje, met belangstelling gelezen. Maar creative natuurfotografie bestaat niet, wel creatieve nabewerking in de fotografie. De natuur zelf is creatief genoeg maar dat vergt heel veel tijd om daar het creatieve van te fotograferen. Een foto die je maar één keer in je leven maak, dat zijn de momenten maar weer geen moment om je te onderscheiden van al die andere fotografen of je moet meerdere levens hebben. Fotografie moet je niet gaan beoefenen als je het meer ziet als een ‘wedstrijd’ dan als beleving. De creativiteit in jezelf ontdekken, dat je in je eigen ‘ik’ iets ontdekt dat onderscheidend is. Dat moet je niet delen maar zelf van genieten. Van waardering en afgunst, daar wordt geen mens creatiever van. Mooie laatste zin in de reactie van Peter: ‘waarom zou er ‘noodzaak’ zijn je te onderscheiden als het niks oplevert’.
Eens! Herken me er volledig in, fijn geschreven weer…top verhaal om vaker terug te lezen…..