Gedrag is voorspelbaar
Sinds een paar jaar woon ik in een huis met een tuin en wat een luxe is dat! Als het ook maar een beetje mooi weer is, staan mijn tuindeuren wagenwijd open en is de tuin een verlengde van mijn woonkamer.
Er staan veel inheemse planten in de tuin en er zijn wat rommelhoekjes met afgevallen blad, brandnetels en ander “onkruid”. Hierdoor komen er allerlei verschillende beestjes in de tuin. Er is dus altijd wel iets te zien. Door veel te observeren, leer je het gedrag van dieren te herkennen. En daardoor kun je een beetje “voorspellen” wat er gaat gebeuren.
Groene snuitkever op bezoek
Op de laatste lentedag deed ik, zoals zo vaak, de tuindeuren open, om een beetje buiten naar binnen te halen. De groene snuitkever nam dat erg letterlijk en vloog zo mijn huis binnen. Hij landde op de tafel en liep daar wat rond, tot hij in een bloemetje (geplukt in eigen tuin) klom.
Lenskeuze
In de tussentijd had ik natuurlijk mijn camera al in de aanslag. In eerste instantie met mijn macro lens die 2,5 tot 5x vergroot. Die zat nog op mijn camera, want daar was ik de dag ervoor mee aan de slag geweest. Ik maakte wat foto’s, maar merkte al snel dat ik de vergroting te groot vond. Ik wilde wat meer ruimte om de kever heen en verwisselde snel mijn lens voor een 100mm macro.
Achtergrond inflitsen
Ook wilde ik een witte achtergrond, zodat de mooie kleuren van de kever er meer uit zouden springen. Om dat te bereiken, plaatste ik een vel wit papier in de achtergrond. De achtergrond belichtte ik met een flitser los van de camera (het zogenaamde off-shoe flitsen). De flitser stond dus alleen op de achtergrond gericht en niet op de kever en de bloem, omdat die anders overbelicht zouden raken.
Instellingen
Als ik een flitser gebruik, fotografeer ik altijd op de M-stand. Dan kan ik alles zelf in de hand houden qua belichting. De sluitertijd zette ik op 1/200 en de ISO op 100.
Het diafragma liet ik afhangen van de situatie. In dit geval wilde ik een beperkte scherptediepte. Maar omdat de snuitkever best een groot insect is, koos ik niet voor de maximale diafragma-opening van f/2.8. Dan zou een te groot gedeelte van de kever zelf ook onscherp geworden zijn. Ik kwam uit op een diafragma van f/5.0. Zo kreeg ik het grootste gedeelte van de kever scherp en was hij goed belicht.
Scherpstellen op de Groene Snuitkever
Hoewel ze kunnen vliegen, zijn groene snuitkevers vaak lopend onderweg van de ene kant van de plant naar de andere. Omdat ik dat wist, wist ik ook dat ik waarschijnlijk iets meer tijd zou hebben om deze kever te fotograferen. Ik probeerde te voorspellen waar hij heen zou lopen en stelde daar alvast op scherp.
Gelukkig had ik redelijk goed voorspeld waar de kever heen zou gaan. Omdat ik uit de hand fotografeerde, kon ik snel anticiperen en de compositie iets bijstellen.
Toen hij begon te trappelen met z’n pootjes, wist ik dat’ ie op het punt stond om weg te vliegen. Ik wachtte nog heel even en drukte op de ontspanknop. Een seconde later vloog de kever via de tuindeur terug naar buiten. De zomer tegemoet.