Op zoek naar de blauwborst
Het valt niet altijd mee, dat vroege opstaan. Mijn werkdagen starten altijd al erg vroeg, dus op de dagen dat ik vrij ben is het soms wel erg verleidelijk om de wekker te negeren. Maar eenmaal buiten ben ik dat snel vergeten. Op zo’n vroege ochtend in april, kort na Pasen, reed ik al voor zonsopkomst de Ooijpolder bij Nijmegen in. Een week eerder had ik er de blauwborst kunnen bewonderen. Die dag was het erg warm en het was al wat later in de ochtend. Het licht was toen vrij hard en de blauwborst hield het ook al snel voor gezien. Echt mooie foto’s kon ik niet van hem maken.
Deze ochtend was het echter koud. Het had behoorlijk gevroren en de velden zagen wit. Ik parkeerde de auto en stapte uit met de camera in mijn hand, hopende dat de blauwborst zich zou laten zien. Daar hoefde ik niet lang op te wachten! Op een paar meter afstand ging hij voor me zitten, volop zingend.

Het was nog erg vroeg en de zon liet zich net zien. Ik moest de ISO dus behoorlijk opschroeven, maar wat was dat genieten! Met recht een stuitermomentje! Ik ben er altijd alert op de vogels en andere dieren niet te verstoren, maar deze blauwborst trok zich weinig van mij aan. Terwijl ik gewoon een plekje op de weg zocht, vloog de blauwborst van het ene mooie plekje naar het andere, onderwijl volop zingend.
De rust van de ontwakende wereld
Terwijl ik genoot van het mooie moment en de ene na de andere foto kon maken, vroeg ik me af of het ochtendlicht nu de enige reden was dat ik er zo graag vroeg op uit trek.
Buiten het mooie licht zijn in de ochtend natuurlijk ook de vogels erg actief, zeker in het voorjaar. Maar er is meer dat me naar buiten trekt in de ochtend en dat is de rust. De wereld slaapt nog en ik zie haar ontwaken. Wie wordt er nu niet blij van een nieuwe dag?

Stuitermomentje
Omdat het vaak nog erg rustig is in de ochtend, is de kans op een bijzondere en onverwachte ontmoeting met wild altijd aanwezig. Nu ga ik er zelf niet specifiek op uit om wild te fotograferen, ik geniet gewoon van wat ik tegen kom. Maar als zo’n ontmoeting zich dan voordoet, dan is dat wel extra genieten natuurlijk! Zo liep ik op een ochtend met een ervaren vogelaar mee om te leren hoe een broedvogelinventarisatie in zijn werk gaat. Totaal onverwacht stonden we ineens oog in oog met een vossenfamilie. Wat een stuitermomentje weer!

Voordeel van de winter
Nu hoef je voor het mooie licht alleen natuurlijk niet altijd vroeg op. Afgelopen winter was ik in Engeland, in het Lake District. De dagen zijn dan kort, maar het licht is dan eigenlijk de hele dag mooi. Op een zonnige dag maakten we een wandeling van Hawkshead naar Tarn Hows. Het had gesneeuwd de nacht ervoor en het was koud. De bomen zaten vol met rijp. Het was een aaneenschakeling van mooie momenten. Midden op de dag kon ik onderstaande foto maken bij Tarn Hows.

Waarom niet de avond?
Ook ’s avonds, bij zonsondergang, kan het licht zacht en warm zijn. Maar ik fotografeer eigenlijk zelden later op de dag. Terwijl de blauwborst van geen ophouden wist, liep ik een rondje door de polder over de boerenlandpaden om mijn voeten weer enigszins te laten ontdooien. Ik vroeg me toen af waarom ik eigenlijk niet vaak ’s avonds nog even ga fotograferen. Voor het mooie licht hoef je het toch niet te laten? Misschien heb ik ’s avonds simpelweg minder energie, omdat mijn dagen al zo vroeg beginnen. Maar ook de rust die ik ’s ochtends ervaar, heb ik in de avonden nog niet gevonden.
Iedereen geniet op zijn of haar eigen manier van de natuur. Hardlopers, mountainbikers, wielrenners, wandelaars, hondenbezitters, motorrijders, ruiters. In een klein landje als het onze met zoveel mensen en zoveel verschillende hobby’s, moeten we met elkaar rekening houden. Dat valt niet altijd mee. Maar zo vroeg op de ochtend, kom ik vaak maar weinig mensen tegen. Hooguit een andere natuurfotograaf of vogelaar. Die stilte heb ik af en toe even nodig, die is voor mij onbetaalbaar. Want dan is de wereld, voor heel even, helemaal voor mij alleen.

Wat is jouw favoriete moment van de dag om te fotograferen?
8 reacties
Zo herkenbaar dit verhaal ? ?inderdaad de rust en het O zo mooie licht ’s morgens en langzaam ontwaken met de natuur ,liefst met een beetje mist en het onverwachte ?zo intens genieten ?
Hallo Bert, leuk om te lezen dat het voor jou ook zo herkenbaar is! Dank je wel voor je reactie. Groetjes, Renate