Wie is Edwin Giesbers?
Ik ken weinig fotografen die van zo vele (natuur)fotografiemarkten thuis zijn als Edwin. En al die markten bedient hij ook nog eens goed; de grote variatie doet niets af aan kwaliteit. Van liefelijke bloementafereeltjes, dieren lekker ruim in het landschap of juist van extreem dichtbij, zeldzame kikkersoorten of bijna abstract grafische weergaven, beelden van stoere wilde dieren of liefelijke moeder-kind-scenes. Edwin heeft het allemaal en (vaak) ook nog eens met een verhaal.
Want dat Edwin vertellen kan mag duidelijk zijn. Zeg je Edwin Giesbers dan zeg je (beeld)verhalen. Waar veel fotografen hun publiek verblijden met een verzameling aantrekkelijke platen, lijkt Edwin een stapje verder te willen gaan dan het leveren van enkel schoonheid. En of dat nu met een complete, verhalende serie is of met één sprekend beeld, het is vrijwel altijd een foto met méér.
Kortom: Verdieping én verbreding, kwaliteit én kwaliteit….wat kun je je als kijker nog meer wensen?
Portfolio
“Vanaf zeer jeugdige leeftijd struin ik al in de natuur rond en verwonderde ik me over de natuur en haar bijzondere bewoners: van kleine insecten verborgen levend in de vegetatie, tot vogels en zoogdieren. Natuur zit zo mooi in elkaar. Met fotografie kan ik prima die bijzondere momenten vastleggen en thuis nog eens opnieuw beleven. De verwondering van toen heb ik nog steeds en ervaar ik als de basis van mijn fotografie. Soms echter vergeet ik simpelweg te fotograferen en geniet ik gewoon in het veld door te luisteren, te kijken en te ruiken. Eigenlijk is natuurfotografie voor mij het ultieme excuus om vaak in de natuur te zijn.”
“Door de jaren heen ben ik meer in beeldverhalen gaan denken dan in losse beelden. Het vooral projectmatig werken geeft mij meer voldoening, is uitdagender en bovendien ontmoet ik op deze manier ook bijzondere mensen in de natuur om mee samen te werken. Vaak zijn dat wetenschappers en onderzoekers met een specialistische kennis gecombineerd met veel passie.”
“Ik ben met fotografie in het analoog tijdperk begonnen. Met name voor natuurfotografie gebruikte ik toentertijd diafilms van 50 tot maximaal 100 asa. Laaggevoelige films die ook nog eens zeer kritisch belicht moesten worden. Met de komst van digitaal is er veel veranderd. De correctiemogelijkheden van o.a. belichting, witbalans, uitsnede en ook de mogelijkheid om met hoge ISO waarden als 2500 of meer te werken hebben de grenzen van fotografie verlegd en bieden veel meer mogelijkheden.”
“Tijdens een reis door de wateren van Antarctica was ik geïmponeerd door de uitgestrektheid en de prachtige ijsbergen van wit tot diepblauw. Een onwerkelijke en haast magische wereld. Op een dag voeren we met de zodiak (rubberen boot die gebruikt wordt voor de landings) door een baai met prachtige witte en blauwe ijsbergen. Op een grote afstand zag ik op een blauwe ijsberg 2 adelië pinguïns staan, precies op de juiste plek. Meteen richtte ik mijn camera en kon 3 foto’s maken, net voordat de pinguïns het koude water in sprongen. Het moment dat de pinguïns even naast elkaar op de ijsberg stonden duurde maar 2 of 3 seconden maar ik zal het nooit vergeten, prachtig!”
Op de vraag wat Edwin nog graag zou willen fotograferen antwoord hij: “Oei, er zijn nog zoveel mooie en interessante onderwerpen en plekken die ik graag zou willen fotograferen. Zowel dichtbij huis hier in Nederland als in het buitenland. De lijst is lang maar toch als ik eentje moet noemen: de komodovaraan! De grootste hagedis ter wereld en kan wel 3 meter lang kan worden. Een enorm dier dus en voor mij bijna een prehistorische draak, die leeft op de Indonesische eilanden Komodo en Flores. Hij heeft een dodelijke beet en lange tijd dacht men dat dit door bacteriën in zijn bek werd veroorzaakt. Nieuw onderzoek wees echter uit dat de hagedis gifklieren heeft.”
Tips van Edwin:
- Blijf dicht bij jezelf en maak vooral foto’s die jij mooi vind of waar jij blij van wordt.
- Probeer je langere tijd met een onderwerp bezig te houden. Verdiep je daarin. En daag jezelf in fotografische zin uit met variatie in beeld, nieuwe invalshoeken en een verschillende benadering.
- Ga niet meteen fotograferen als je voor het eerst een voor jou onbekend natuurgebied bezoekt maar neem de tijd en de rust om eerst te omgeving te verkennen. Je zult merken dat je daarna meer ‘ziet’ en betere beelden maakt.
Fotografie: Edwin Giesbers
4 reacties
Leuk verhaal met fraaie foto’s