Een eigen stijl in de fotografie

Toen ik begon met fotografie begon, fotografeerde ik, bij wijze van spreken, alles wat los en vast zat. Langzamerhand kreeg de natuurfotografie de overhand en dan met name vogels. In de loop der jaren kwam daar de macro- en ICM fotografie bij. Landschappen vind ik ook erg mooi, maar daar heb ik me, evenals flitsfotografie, nog niet aan gewaagd. Het meeste heb ik mezelf aangeleerd, met hier en daar een cursus en/of workshop. Heel lang ben ik onzeker geweest over mijn werk. Ik heb veel baat gehad bij het volgen van een wat langere begeleidingscursus, waar ik gemotiveerd werd om vast te houden aan datgene wat ik zelf mooi vind en met vallen en opstaan mijn eigen stijl te gaan ontdekken en ontwikkelen. Uiteraard blijf ik wel open staan voor opbouwende kritiek.

Ik beschouw mezelf als redelijk gevorderd natuurfotograaf, maar heb het niveau ‘topfotograaf’ nog lang niet bereikt en bereik dit misschien ook wel nooit. Maar dat geeft niet. Ik ben nieuwsgierig, leergierig en altijd bereid om te investeren in- en het leren van nieuwe technieken. Naarmate ik dit geleerde meer gebruik, wordt de fotografie steeds interessanter en spannender.

Meestal ben ik niet zo gauw tevreden over mijn eigen foto’s want voor mijn gevoel kan het altijd beter. Ik ben fantasierijk en denk veel in beelden, als iemand mij een verhaal vertelt of als ik een boek lees. Het perfecte plaatje zit dus wel in mijn hoofd, maar dat moet in de praktijk wel waar gemaakt worden. En dat lukt niet altijd.

Ik beschouw mezelf als een ‘van-alles-een-beetje-natuurfotograaf’, want ik hou ervan om met verschillende technieken een spannend en/of interessant beeld te maken.

Maar…. ben ik nu al zover dat ik een eigen stijl heb ontwikkeld? Zijn mijn foto’s herkenbaar als een ‘InaBouhuijzen foto’? Ik hou van verschillende soorten fotografie en kan van het maken van een abstracte foto net zo genieten als van een geheel scherpe foto of een perfecte macro-opname. Het belangrijkste is en blijft voor mij, belangrijker nog dan het hebben van een eigen stijl, het genieten van mijn eigen belevenis in de natuur en bij het maken van de opname!

Hieronder een aantal fotografen met verschillende stijlen en technieken. Ik kan echt genieten van het werk van deze fotografen.

Valda Bailey

Valda Bailey is een freelance fotograaf die in Sussex woont. Het gebruik van onscherpte, meervoudige belichtingen en opzettelijke camerabewegingen geven haar werk een abstractie die subtiel en duidelijk is. Ze maakt geen gebruik van rigoreuze ontwikkelingen op de computer, maar bewerkt haar digitale beelden minimaal. Het grootste deel van de meervoudige belichtingen doet ze gewoon in de camera. Ze brengt de schoonheid en de vergankelijkheid van de natuur en haar onvolkomenheden, tot uiting in haar fotografie, die we bijna als abstract kunnen omschrijven. Mijn bewondering voor haar omhelst vooral haar kleur gebruik!

Tom O Scott

Tom O Scott is een fotograaf die schitterende abstracte beelden van de natuur maakt. Hij is bekend geworden door de bekroonde beelden van zandpatronen die ontstaan door het aflopende tij. Met zijn verbeeldingskracht combineert hij de textuur en vorm van deze patronen om zo zijn expressionistische abstracts te creëren. Vooral zijn serie Geothermal Magic, met fraaie patronen, kleuren en texturen van de geothermische kenmerken van Yellowstone National Park, spreekt mij erg aan.

Phillip Slotte

Phillip Slotte is een jonge landschaps- en reisfotograaf uit Stockholm. Hij maakte al landschapsfoto’s toen hij nog maar zestien jaar oud was, toen nog met een telefooncamera. Als je zijn werk bekijkt rijst altijd de vraag waar je bent. Hij bewerkt zijn beelden graag handmatig en gebruikt weinig tot geen presets (voorinstellingen in lightroom). Hij brengt de wijdsheid van het landschap in Zweden prachtig in beeld.

Erik Malm

Sinds zijn vroege jeugd heeft Erik Malm een diepe passie voor zowel de natuur als muziek, waaruit zijn liefde voor fotografie voortkomt. Erik gebruikt een techniek genaamd Intentional Camera Movement (ICM). Hij heeft zijn versie van de techniek zo gepolijst dat hij als een van de weinige, zo niet de enige, fotograaf is die deze techniek perfect beheerst. Bij deze “camera painting” techniek zoals hij het zelf noemt, beweegt hij de camera op verschillende manieren tijdens langere belichtingstijden. Hij heeft zijn camera’s bijna altijd in de hand. De meest gebruikte belichtingstijden zijn van ongeveer 1/30 seconde tot 30 seconden, en soms zelfs langer. In de computer worden de aanpassingen gemaakt van contrasten en kleurverzadiging.

Saskia Boelsums

Voorheen was Saskia Boelsums beeldend kunstenaar, maar in 2013 stapte ze over op fotografie en kwam er al gauw achter dat haar hart bij landschapsfotografie lag. Haar prachtige beelden, geïnspireerd op de Hollandse meesters, trokken en trekken steeds meer de aandacht. Persoonlijk ben ik helemaal weg van haar Judaspenning, maar ook haar wolkenluchten kunnen me bekoren. Een kenmerk van Saskia Boelsums is de vierkante uitsnede, een moeilijk en fascinerend formaat, met beperkingen én mogelijkheden!

Pep Ventosa

Ik vind het leuk om de ruimte tussen fotografie en schilderkunst te verkennen, waarbij ik foto’s als grondstof gebruik om nieuwe visuele ervaringen te creëren’ is een uitspraak van Pep Ventosa. Pep Ventosa is een Spaanse fotograaf met een heel duidelijke stijl. Hij draait in cirkels om zijn onderwerp en bij iedere stap neemt hij een foto. Al deze foto’s combineert hij tot 1 beeld en dit resulteert dan in zeer schilderachtige weergave van het onderwerp. De drukke achtergronden worden onherkenbaar vervaagd.

Wil je zelf ook aan de slag met het ontwikkelen van een eigen fotografische stijl? Misschien is het jaarprogramma ‘grip op groei’ dan iets voor jou. Kijk hier voor meer informatie over het  jaarprogramma.