Menu

Onderdeel van Pixfactory

Een nieuwe uitdaging

De oliebollen zijn verorberd, de champagneglazen leeg en het vuurwerk afgeschoten. Het oude jaar is vaarwel gezegd en het nieuwe jaar is alweer enkele weken onderweg. En bij een nieuw jaar horen uiteraard goede voornemens. Goede voornemens? Nee, voor mij dit jaar geen goede voornemens.
De sneeuwbuien van enkele weken geleden geven een sprookjesachtig uitstraling van het gebied. Ik ben er op slag verliefd op geworden en popel om het gebied het komende jaar vast te gaan leggen en te gaan genieten van de vele mooie momenten die gegarandeerd voor de lens zullen komen. Fotograaf: Jan Dolfing

Goede voornemens?

Voorgaande jaren had ik altijd een hele lijst met zaken die ik anders wilde gaan doen of juist eindelijk eens wilde gaan doen. En vrijwel zonder uitzondering verdwenen ze stuk voor stuk al rap weer allemaal van mijn lijstje. Niet omdat ik ze had afgewerkt, maar simpelweg omdat ze door de tijd werden ingehaald. Vergeten, niet belangrijk genoeg, geen tijd voor. Allerlei redenen om de goede voornemens al snel na de jaarwisseling terzijde te schuiven.

Dit jaar ga ik het eens anders doen. In plaats van een hele lijst goede voornemens ga ik mezelf dit jaar maar één fotografisch doel stellen. Mijn grote doel dit jaar is om te laten zien dat de natuur dicht bij huis heel erg mooi is. Dat we daarvoor niet ver naar het buitenland naar een of ander exotisch oord hoeven te gaan, maar dat we ook dicht bij onze eigen woonplaats prachtige foto’s kunnen maken. En dit doel wil ik projectmatig aan gaan pakken.

Om zeer bewust met je fotografie bezig te zijn is nog een hele uitdaging. Van tevoren plannen onder welke omstandigheden en in welk jaargetijde je van een onderwerp foto’s wilt gaan maken. En als het dan zover is en alle omstandigheden samen komen moet je goed kijken, bewust je instellingen kiezen en je compositie bepalen en niet als een dolle rond gaan rennen en op het knopje te drukken. Fotograferen is vooral ook een kwestie van geduld. Fotograaf: Jan Dolfing

Bewondering

Ik heb afgelopen jaar met grote bewondering gekeken naar een aantal collega natuurfotografen, die uitgebreid met een project bezig zijn geweest en nog bezig zijn. Zo vind ik het project “Beekjuffers” van collega-blogger Bert Faber indrukwekkend. Wat een passie en roeping om je elke week maar weer met die kleine fladderende beestjes bezig te houden. Elke week weer met een nat pak uit de beek te komen. Maar met schitterende resultaten. Foto’s waaruit de beleving spreekt, met heel gevarieerde beelden die samen een prachtig portfolio vormen. Of de wazige foto’s van Andrea Gulickx, die de heersende regels van scherp en onscherp volledig aan haar laars lapt. Maar wel een fraai boek over de rivier “de Waal” produceert. Dat soort inzet en passie, daar heb ik grote bewondering voor, ook al is het totaal niet mijn smaak of stijl.

Ik zie mezelf echter nog niet maanden bezig zijn met een klein beestje of een bepaald type foto. Dat is niet mijn ding. Wat ik dan wel leuk vind? Gevarieerd fotograferen. Een combinatie van opnames van het landschap, dier in landschap, dierportret en macro. De vrijheid om als amateur natuurfotograaf datgene vast te leggen wat ik mooi vind. Geen rekening te hoeven houden met een opdrachtgever. Geen verplichting tot verkoop van de gemaakte foto’s. Maar wel met een goed omschreven plan om het geheel in een project samen te brengen.

Eén van de uitdagingen is om eens anders te kijken en beeld anders te proberen vast te leggen. Zoals deze tak met de herfstkleuren er nog aan in een sneeuwstorm vast te leggen. Voor mij de overgang van herfst naar winter. Fotograaf: Jan Dolfing

Natuur dicht bij huis

Zoals gezegd wil ik laten zien dat de natuur dicht bij huis ook prachtig is. Mijn oog is gevallen op een gebied hemelsbreed nog geen tien kilometer van mijn huis. Het ”Lankheet”, een voor mij nieuw terrein met schitterend gevarieerde landschappen van uitgestrekte bossen, heideveldjes, beekjes en vennetjes. Met veel verschillende biotopen en dus een grote variatie in planten en diersoorten. Met een cultuurhistorische waarde. Oude boerderijen en watermolens. En als toetje een aantal schitterende projecten binnen dit gebied waarbij landbouwgrond wordt terug gebracht tot natuurgebied. Het lijkt me prachtig om dit proces de komende jaren vast te gaan leggen. Kort voor het einde van vorig jaar ben ik voor het eerst een aantal keren in het gebied geweest. Onder meer tijdens de sneeuwval van enkele weken terug. Wat een heerlijke dag. Ik ben diep onder de indruk geraakt van de schoonheid van het gebied en heb vreselijk veel zin in dit project.

Een nieuw gebied betekent nieuwe mogelijkheden tot het maken van foto’s. Het maken van plannen voor de nabije en verre toekomst. Zo zie ik deze oude beuk al voor me in het vroege voorjaar, met het frisse groene blad aan de beuk, passend bij het reeds aanwezige groene mos op de stam. We zullen het van het voorjaar gaan beleven. Fotograaf: Jan Dolfing

Het Project

Het project gaat meerdere jaren en dito seizoenen omvatten. Met meervoudige kleinere projecten binnen het grote project. Te beginnen met het maken van een draaiboek. Wat wil ik laten zien aan het einde van het project ? Hoe ga ik dit vast leggen en wat is het doel dat ik met het project wil bereiken. En welk beeldmateriaal heb ik hiervoor allemaal nodig? Met terreinbeheerders praten, toestemming vragen van grondeigenaren om te mogen fotograferen, en mezelf verdiepen in verleden en toekomst van het gebied. Kortom een hele mooie uitdaging om de komende jaren mee aan de gang te gaan. En om een hele serie mooie foto’s te maken, want dat is toch wat ik het liefste doe. Buiten in het veld bezig zijn. En dan ook nog dicht bij huis. Mooi toch?

Ik ben heel benieuwd of er meer natuurfotografen rondlopen met bepaalde ideeën of projecten die ze dit jaar ten uitvoer willen brengen. Of die het ook een uitdaging vinden om de natuur dicht bij huis te gaan vastleggen. Laat het me eens weten, dan kan ik jullie project gaan volgen. Ik hou jullie in ieder geval het komende jaar op de hoogte van mijn vorderingen in het “Lankheet”.

Fotogroet Jan

Geef een reactie

15 reacties

    1. Inderdaad Erik, ik zag je column vorige week verschijnen en moest ook gelijk de link leggen met mijn op dat moment nog niet verschenen column. Zag ook direct de overeenkomsten. Zelfde denklijn wat dat betreft.

  1. Hey Jan, wat een leuk artikel en wat leuk mijn naam erin tegen te komen met mijn wazige foto’s haha.. tof ! Als ik heel eerlijk ben, ben ik juist helemaal geen project fotograaf en dat was voor mij ook wel erg wennen, het gaf soms ook wel een druk als je dan eenmaal hebt besloten een boek te maken. Ik ben stiekum blij dat het nu klaar is, genoeg andere dingen die ik leuk vindt om uit te proberen. En weer wat meer macro is ook heerlijk. Maar de Waal blijft mij trekken en
    ik blijf bewegen. Het is heerlijk om iets in je buurt te hebben en het steeds te zien veranderen. Het is nooit hetzelfde. Dus ik kan je heel goed begrijpen. Je hebt een mooi plan gekozen en dat zal inderdaad wel heel wat tijd kosten. Dat gaat wel goed komen bij jou als ik de eerste beelden zie. Heel veel succes ermee.

    1. Dag Andrea, leuk zo je reactie ! Ik hoop weer veel macro foto’s van je te zien en misschien kom ik hier nog wel een keer weer voor bijleren. Het wazige laat ik lekker aan me voorbijgaan haha. Ook al is projectmatig werken niet je ding, het project de Waal loont wel ! Super hoor.

      1. Dank je wel Jan. Ja de macrofoto’s komen ook weer hoor. En altijd leuk je weer te zien en is het niet op een workshop dan misschien wel ergens anders. Groetjes Andrea

  2. 2018 staat bij mij in het teken van genieten van de natuur. Geen hoogdravende projecten, geen diepzinnige teksten schrijven die toch niemand leest. Geen blablablabla. Gewoon lekker voor mezelf genieten van fotograferen en van wat ik tegenkom. En of dat nou de 10.0000.0000ste foto van hetzelfde onderwerp oplevert of niet, dat maakt niet uit. Als ik er zelf maar lol aan beleef. Het prutsen en lekker bezig zijn terplekke, dat vind ik geweldig. Genieten en verwonderen over hele kleine dingen. Uiteindelijk komen al die plaatjes op een harde schijf en thats it.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

15 reacties

    1. Inderdaad Erik, ik zag je column vorige week verschijnen en moest ook gelijk de link leggen met mijn op dat moment nog niet verschenen column. Zag ook direct de overeenkomsten. Zelfde denklijn wat dat betreft.

  1. Hey Jan, wat een leuk artikel en wat leuk mijn naam erin tegen te komen met mijn wazige foto’s haha.. tof ! Als ik heel eerlijk ben, ben ik juist helemaal geen project fotograaf en dat was voor mij ook wel erg wennen, het gaf soms ook wel een druk als je dan eenmaal hebt besloten een boek te maken. Ik ben stiekum blij dat het nu klaar is, genoeg andere dingen die ik leuk vindt om uit te proberen. En weer wat meer macro is ook heerlijk. Maar de Waal blijft mij trekken en
    ik blijf bewegen. Het is heerlijk om iets in je buurt te hebben en het steeds te zien veranderen. Het is nooit hetzelfde. Dus ik kan je heel goed begrijpen. Je hebt een mooi plan gekozen en dat zal inderdaad wel heel wat tijd kosten. Dat gaat wel goed komen bij jou als ik de eerste beelden zie. Heel veel succes ermee.

    1. Dag Andrea, leuk zo je reactie ! Ik hoop weer veel macro foto’s van je te zien en misschien kom ik hier nog wel een keer weer voor bijleren. Het wazige laat ik lekker aan me voorbijgaan haha. Ook al is projectmatig werken niet je ding, het project de Waal loont wel ! Super hoor.

      1. Dank je wel Jan. Ja de macrofoto’s komen ook weer hoor. En altijd leuk je weer te zien en is het niet op een workshop dan misschien wel ergens anders. Groetjes Andrea

  2. 2018 staat bij mij in het teken van genieten van de natuur. Geen hoogdravende projecten, geen diepzinnige teksten schrijven die toch niemand leest. Geen blablablabla. Gewoon lekker voor mezelf genieten van fotograferen en van wat ik tegenkom. En of dat nou de 10.0000.0000ste foto van hetzelfde onderwerp oplevert of niet, dat maakt niet uit. Als ik er zelf maar lol aan beleef. Het prutsen en lekker bezig zijn terplekke, dat vind ik geweldig. Genieten en verwonderen over hele kleine dingen. Uiteindelijk komen al die plaatjes op een harde schijf en thats it.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Jan Dolfing

Jan Dolfing

Als dierenarts en gepassioneerd natuurfotograaf is Jan nauw verbonden met dieren en natuur. Een passie die hij graag laat zien.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: