Menu

Onderdeel van Pixfactory

Eindoordeel: dit is dé beste camera!

Een vraag die ik veel hoor tijdens lezingen, workshops of reizen is ‘wat is de beste camera?’. Soms zijn het mensen die graag de overstap willen maken naar spiegelreflex, soms zijn het mensen die graag bevestiging zoeken van hun aankoop, maar soms ook mensen die menen dat de kwaliteit van de foto van de camera afhangt. Daarom deze keer een relaas over wat ik nou de beste camera vind.
Belediging #1 van de fotograaf "wat een mooie foto... jij hebt zeker een dure camera" Fotograaf: Johan van der Wielen

Wat is je doel?

Mijn eerste wedervraag is altijd: “wat wil je gaan fotograferen?” En het grappige is dat juist de mensen die dit vragen vaak nog geen echt doel hebben. Zelfs als je wel weet wat je wilt fotograferen, maar nog geen idee hebt welke camera handig is, is het een kwestie van de specificaties en reviews lezen om erachter te komen welke camera bij jou past. Daarom richt ik mij nu maar even op de enthousiaste beginner. Wees welkom hier!

Beginnen met fotografie

Gelukkig bestaat dé beginner niet. Soms is het iemand die gepensioneerd is en een hobby zoekt of iemand met liefde voor natuur die na jarenlange taxonomische flora inventarisaties bezig wil met het vastleggen ervan. Even vergelijken met autorijden. Als je net je rijbewijs hebt ben je vooral bezig met leren rijden. Dan zijn snelheid, terreinwaardigheid of grootte niet zo van belang, dan gaat het om het rijden, genieten en leren kennen van het fenomeen ‘auto’. Zo is het ook met fotografie. Leren kennen van het fenomeen.

Het hoogst haalbare: heerlijk kunnen genieten van ieder onderwerp, tevreden zijn met simpele dingen en genieten van elke klik
Het hoogst haalbare: heerlijk kunnen genieten van ieder onderwerp, tevreden zijn met simpele dingen en genieten van elke klik. Fotograaf: Johan van der Wielen

Op fotografische ontdekkingstocht

Het fantastische van beginnen met een hobby is dat je heerlijk uitprobeert, snuffelt aan techniek en geen beperkingen ervaart aan je apparatuur. In alle eerlijkheid, ik ben daar stikjaloers op. Gewoon lekker doen en blij zijn met ieder resultaat. Niet na elke 10 foto’s peinzen of je toch niet die andere lens had moeten pakken of mijmeren over duurder glaswerk. Die houding is niet naïef, die is juist fantastisch. De fase van beginnen is niet ‘iets waar je doorheen moet’, maar een fase waar je achteraf misschien wel nooit uit had willen groeien. De fotografische ontdekkingstocht, verwondering van alle mogelijkheden en de enorme ontwikkelingsstappen die je in deze eerste fase maakt, maak je daarna nooit meer. Je kunt van goed fotograferen wel komen tot ‘beter’ fotograferen. Maar een zo grote ontdekking als “Oh, zó werkt scherptediepte” doe je daarna nooit meer!

Beginnen met fotografie: van blijdschap kunnen stuiteren bij het zien van 'wilde' damherten ipv naar Kenia hoeven voor leeuwen, en dan nog klagen over het licht
Beginnen met fotografie: van blijdschap kunnen stuiteren bij het zien van ‘wilde’ damherten in plaats van naar Kenia moeten voor leeuwen, en dan nog klagen over het licht. Fotograaf: Johan van der Wielen

Dan nu…. dé beste camera!

Natuurlijk hoor ik nu een aantal moralistische dooddoeners voor de voeten te gooien als:

“de beste camera is … je eigen camera”

of..

“de beste camera is … de camera die je altijd bij je hebt”

Maar dat is flauw. Hoe waar ze ook zijn, het zijn wel typische opmerkingen van zichzelf respecterende fotografen die zelf het hele assortiment aan Canon of Nikon in hun tas hebben. Nee, ik wil toch oprecht mijn mening geven, voorzover ik de wijsheid in pacht heb natuurlijk.

Moralistische fotografen wijsheid: de beste camera is degene die je in je hand hebt op het goede moment!
Moralistische fotografenwijsheid: de beste camera is degene die je in je hand hebt op het goede moment! Fotograaf: Johan van der Wielen

Voor mensen die starten met fotografie raad ik één van de instapmodellen aan. Daarbij ben ikzelf voorstander van Canon of Nikon, niet omdat de andere merken slechter zouden zijn, maar vanwege de grotere beschikbaarheid van lenzen en accessoires, ook (of juist) van de third-party merken die hun hele (kwalitatief goede) assortiment juist voor Canon en Nikon maken. Daarnaast zijn Canon en Nikon zó aan elkaar gewaagd dat ze elkaar tot grote hoogte drijven als het om kwaliteit gaat.

Maar waarom dan een instapmodel? Niet omdat je niet meer waard bent, maar omdat je je nog gewoon heerlijk aan het oriënteren bent. Dan kun je wel veel geld uitgeven maar aan wat? Als je nog geen idee hebt wat je handig lijkt aan een auto ga je toch ook niet investeren in een Land Rover (zoals ik)? Lekker als je na een jaar in de stad komt te wonen met kleine straatjes en vooral in je eentje woon-werkverkeer moet doen. Dankzij een instapmodel kun je kijken waar je interesses liggen en later alsnog een duurder specifieker model kopen. Gewoon fotograferen tot je tegen de grenzen van je camera aanloopt. Instapmodellen kunnen alles, zijn niet al te duur, makkelijk in gebruik, niet al te zwaar, niet al te groot en minder jatgevoelig. Wat mij betreft dé perfecte camera.

Als je geen volle tas hebt met dure lenzen is de keuze simpel... en geniet je misschien meer van een mooie zonsondergang!
Als je geen volle tas hebt met dure lenzen is de keuze simpel… en geniet je misschien meer van een mooie zonsondergang! Fotograaf: Johan van der Wielen

En lenzen (eigenlijk ‘objectieven’)?

Wat mij betreft koop je er gewoon de kitlens bij (iets van 18mm tot 55mm) en een losse telelens van iets van 70mm tot 300mm. Een heerlijke set, divers, niet al te duur en… heerlijk weinig keuzevrijheid. Met twee lenzen ben je veel meer bezig met daadwerkelijk fotograferen dan met een 20kg volle tas met 10 lenzen. Dan zit je te vaak te peinzen: “kan ik nou beter die…of toch die…”.

En waarom dan geen 18-300 lens? De kwaliteit van twee afzonderlijke is zoveel groter dan van zo’n alles-in-één lens. En als je ècht ‘geen lenzen wilt wisselen’, koop dan een ‘bridge camera’. Die zijn echt heel goed tegenwoordig!

Alleen kopen als je tegen grenzen aanloopt

Ja, als je naar specificaties gaat kijken lijkt alleen een camera van 6500 euro goed genoeg (de Canon 1Dx mark II is net aangekondigd) maar is dat ook dé beste camera? Iemand die door de bergen trekt is weinig blij met zo’n duur blok beton. Blijf daarom bij je doel, wat ga je ermee doen en wat is je budget. Loop je tegen de grenzen van je camera aan? Is er noodzaak van 14 foto’s per seconde, afdrukken op behangpapier of 4K filmen op 60fps? Nee, blijf dan lekker bij je eigen camera.

Rest mij af te sluiten met mijn laatste moralistische dooddoener:

“de enige manier om beter te gaan fotograferen,… is meer fotograferen”

Deze dames discussieerden niet over de beste camera... maar genoten van hun beelden van de rendieren die we net hadden gezien.
Deze dames discussieerden niet over de beste camera… maar genoten van hun beelden van de rendieren die we net hadden gezien. Fotograaf: Johan van der Wielen

Heel veel fotografieplezier!

En? Eens? Of heb jij toch een bepaalde camera die je ‘het beste’ vindt? Laat het hier weten…

Geef een reactie

33 reacties

  1. Lieve dames, heren ook, en Johan uiteraard,

    ik ben het pertinent oneens met “instap-rotzooi” aan te raden. Als je je daar met een hedendaags camerahuis al geen buil aan kunt vallen (daar heeft Johan wel een punt) dan wél met het objectief. Er zijn tientallen, honderden objectieven bedacht en gemaakt maar slechts weinig echt goede en dat zijn wonderlijk genoeg meestal niet de nieuwste. De resultaten van de meeste objectieven kun je weggooien nadat je bijgeleerd hebt.
    Wie dit niet snapt moet het maar vergelijken met leren vioolspelen; als je daaraan begint met een Chinees krabhout van 85 euro incl. stok en kist handicapt zichzelf dusdanig dat het vrijwel zeker niks wordt en vioolspelen als onbereikbaar moeilijk de kast in gaat. Daarmee is niet gezegd dat je met een Stradivari moet aanvangen, maar wel met een redelijk bespeelbaar studie instrument.
    Voor de tokkie die het nóg niet snapt: het heeft geen zin supermarktbloem te hamsteren want iedere bakker kan je vertellen dat je met die veevoerkwaliteit brood noch pizza kunt bakken en met pleepapier lukt dat trouwens ook niet.

    Als ik een goedbedoeld advies mag toevoegen: als je echt wilt leren fotograferen koop je anno 2020 voor een paar tientjes een tien jaar oud model professionele camera zoals Nikon D200 of D300, zoek voor nog een paar tientjes eveneens tweedehands het beste macro-objectief ooit gemaakt erbij: Micro-Nikkor 105mm/f4. Dat is een geheel handmatig in te stellen objectief (macro doe je sowieso handmatig, zul je al doende leren; automatiek op een macro-objectief is als bami op een pudding – slaat nergens op), ideaal om te leren fotograferen. Omdat de lens geen automatieken heeft en deze combinatie werkelijk in staat is tot de beste professionele kwaliteitsresultaten kun je dus aan de gang voor 150 á 200 euro incl. een geheugenkaartje en draadontspanner (!) en daar kan geen “instapmateriaal” tegenop. En het gemiddelde bloemetje loopt niet weg dus heb je alle tijd om te leren!
    Wil je er een korter brandpunt bij voor landschap e.d., zoek dan naar de 24 of 28mm AI-s (we spelen even Nikon, he), beide top-objectiefjes zonder automatieken en onzin. Die jaren-80 28mm is zelfs de beste 28 ooit getest door wie dan ook gemaakt, reeds perfect bij grootste opening. Uitontwikkeld, zou je kunnen zeggen. Waarom Nikon daarna van alles en nog wat van mindere kwaliteit gemaakt heeft mag Joost weten.
    Mocht je moeite met handmatig scherpstellen hebben dan is er linksonder in de zoeker bij nikon DSLR’s, van d50 tot de allerbeste duurste weetikveel, een soort van LED stip o.i.d. aanwezig die aangeeft wanneer de aangewezen sensorpunt scherpte vast stelt – haast niemand schijnt dat te weten dus herhaal ik dit nog maar eens. Dat is digitaal dus in de plaats gekomen voor de scherpstelprisma’tjes e.d. die vroeger midden op het matglas zaten.

    Hetzelfde geldt voor het onontbeerlijke statief: ik heb, ook recent, allerlei uitstekende oude Gitzo’s voor echt heel weinig euries Marktplaats zien passeren. Maar zelfs gloednieuw is er een top-uitstekende relatief goedkope mogelijkheid waar ik in NL eigenlijk zelden of nooit over hoor of lees: Berlebach! Dat is de maker van verdomd goede, houten statieven. Alle ouwe rotten, filmers ook vooral, kennen het en het lijkt haast wel alsof dat geheim gehouden wordt….

    Ik stelde deze “macro” combinatie voor omdat dit 105mm objectief nog meer kan: als portret of als landschapslens valt het evenmin door de mand. En portretten kun je ook van grote beesten maken als het persé “natuur” moet zijn. Probeer de dierentuin eens om te oefenen.

    De pietjesliefhebber die vogelfotograaf wil worden heeft het lastiger, want goedkope én goede objectieven met lang brandpunt bestaan stomweg niet, behalve…. Maar bedenk eerst dat vogelfotograaf iets totaal anders is dan vogelaar en wil je dat eigenlijk wel? Voor wie aanvangt te fotograferen en dat gelijk met een lang brandpunt (effectief 500mm of langer – bedenk daarbij dat 300mm + 1.4x converter al 630mm op DX veroorzaakt!) doet is de leercurve wel heel erg stijl… maar …
    een jaar of 15 geleden was de Nikon 300mm/f4 af-s (de oudere versie dus zonder PF en VR!) heel populair én heel goed. Ik heb er zelfs één gehad en weer doorverkocht omdat ik toch liever rondsjouw (jawel, zwaar) met de onvolprezen f2.8 versie. Deze 300mm/f4 staat qua tele-beeldvorming op DX (het is trouwens een FX objectief; resultaten op DX zijn fenomenaal) gelijk aan 450mm op kleinbeeldformaat en daarmee kun je ruimschoots leren pietjes (en libellen!) platen. Moet mogelijk zijn voor pakembeet 500 euries. Niet een paar tientjes maar toch denk ik de beste optie vergeleken met de primes van 1000-en euries – terwijl ik dit typ heeft kamera-express 3 occasions te koop v/a 640 euries en dat is winkelprijs, he!?

    Aan de heel andere kant heeft de “creatieve” fotograaf, wie het eigenlijk niet om natuurfoto’s gaat maar om sfeer en emotie en aansprekende platen het makkelijker: ieder digitaal soort Agfa-clack kan dan in theorie voldoen dus zeker die veegfoon.

    Zoveel mensen zoveel smaken. Niet alleen de vraag: “wat wil je gaan fotograferen?” maar ook de vraag: “HOE wil je fotograferen?” is relevant. Echter deze paar dingen die ik hier durf aanraden zijn zover mij bekend echt degelijk uitstekend, leercurve gericht en voor zo min mogelijk euries. Kun je later inderdaad, wanneer je door praktijkervaring beter geïnformeerd raakt, alsnog besluiten voor specialistisch gerichte apparatuur al dan niet van Canon of nog anders.

    1. Beste Leonie, onscherpe foto’s komen tegenwoordig nooit meer door de camera of lens. Alles wat je nu koopt is al 100x zo goed als wat je 20 jaar geleden kocht. Verder is het voor een camera niet van belang of je hem binnen of buiten gebruikt. Als het je eerste camera is zou ik vooral niet meteen een hele dure kopen maar gewoon lekker beginnen met fotograferen en pas verder gaan oriënteren als je tegen de tekortkomingen aanloopt. Het heeft echt geen zin om meteen duizenden euro’s uit te geven want die zouden achteraf nog wel eens verkeerd besteed kunnen zijn. Ga gewoon naar een goede fotozaak en laat je informeren. Bepaal voor jezelf een budget en ga dan vooral zsm naar buiten aan de slag… om te genieten!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

33 reacties

  1. Lieve dames, heren ook, en Johan uiteraard,

    ik ben het pertinent oneens met “instap-rotzooi” aan te raden. Als je je daar met een hedendaags camerahuis al geen buil aan kunt vallen (daar heeft Johan wel een punt) dan wél met het objectief. Er zijn tientallen, honderden objectieven bedacht en gemaakt maar slechts weinig echt goede en dat zijn wonderlijk genoeg meestal niet de nieuwste. De resultaten van de meeste objectieven kun je weggooien nadat je bijgeleerd hebt.
    Wie dit niet snapt moet het maar vergelijken met leren vioolspelen; als je daaraan begint met een Chinees krabhout van 85 euro incl. stok en kist handicapt zichzelf dusdanig dat het vrijwel zeker niks wordt en vioolspelen als onbereikbaar moeilijk de kast in gaat. Daarmee is niet gezegd dat je met een Stradivari moet aanvangen, maar wel met een redelijk bespeelbaar studie instrument.
    Voor de tokkie die het nóg niet snapt: het heeft geen zin supermarktbloem te hamsteren want iedere bakker kan je vertellen dat je met die veevoerkwaliteit brood noch pizza kunt bakken en met pleepapier lukt dat trouwens ook niet.

    Als ik een goedbedoeld advies mag toevoegen: als je echt wilt leren fotograferen koop je anno 2020 voor een paar tientjes een tien jaar oud model professionele camera zoals Nikon D200 of D300, zoek voor nog een paar tientjes eveneens tweedehands het beste macro-objectief ooit gemaakt erbij: Micro-Nikkor 105mm/f4. Dat is een geheel handmatig in te stellen objectief (macro doe je sowieso handmatig, zul je al doende leren; automatiek op een macro-objectief is als bami op een pudding – slaat nergens op), ideaal om te leren fotograferen. Omdat de lens geen automatieken heeft en deze combinatie werkelijk in staat is tot de beste professionele kwaliteitsresultaten kun je dus aan de gang voor 150 á 200 euro incl. een geheugenkaartje en draadontspanner (!) en daar kan geen “instapmateriaal” tegenop. En het gemiddelde bloemetje loopt niet weg dus heb je alle tijd om te leren!
    Wil je er een korter brandpunt bij voor landschap e.d., zoek dan naar de 24 of 28mm AI-s (we spelen even Nikon, he), beide top-objectiefjes zonder automatieken en onzin. Die jaren-80 28mm is zelfs de beste 28 ooit getest door wie dan ook gemaakt, reeds perfect bij grootste opening. Uitontwikkeld, zou je kunnen zeggen. Waarom Nikon daarna van alles en nog wat van mindere kwaliteit gemaakt heeft mag Joost weten.
    Mocht je moeite met handmatig scherpstellen hebben dan is er linksonder in de zoeker bij nikon DSLR’s, van d50 tot de allerbeste duurste weetikveel, een soort van LED stip o.i.d. aanwezig die aangeeft wanneer de aangewezen sensorpunt scherpte vast stelt – haast niemand schijnt dat te weten dus herhaal ik dit nog maar eens. Dat is digitaal dus in de plaats gekomen voor de scherpstelprisma’tjes e.d. die vroeger midden op het matglas zaten.

    Hetzelfde geldt voor het onontbeerlijke statief: ik heb, ook recent, allerlei uitstekende oude Gitzo’s voor echt heel weinig euries Marktplaats zien passeren. Maar zelfs gloednieuw is er een top-uitstekende relatief goedkope mogelijkheid waar ik in NL eigenlijk zelden of nooit over hoor of lees: Berlebach! Dat is de maker van verdomd goede, houten statieven. Alle ouwe rotten, filmers ook vooral, kennen het en het lijkt haast wel alsof dat geheim gehouden wordt….

    Ik stelde deze “macro” combinatie voor omdat dit 105mm objectief nog meer kan: als portret of als landschapslens valt het evenmin door de mand. En portretten kun je ook van grote beesten maken als het persé “natuur” moet zijn. Probeer de dierentuin eens om te oefenen.

    De pietjesliefhebber die vogelfotograaf wil worden heeft het lastiger, want goedkope én goede objectieven met lang brandpunt bestaan stomweg niet, behalve…. Maar bedenk eerst dat vogelfotograaf iets totaal anders is dan vogelaar en wil je dat eigenlijk wel? Voor wie aanvangt te fotograferen en dat gelijk met een lang brandpunt (effectief 500mm of langer – bedenk daarbij dat 300mm + 1.4x converter al 630mm op DX veroorzaakt!) doet is de leercurve wel heel erg stijl… maar …
    een jaar of 15 geleden was de Nikon 300mm/f4 af-s (de oudere versie dus zonder PF en VR!) heel populair én heel goed. Ik heb er zelfs één gehad en weer doorverkocht omdat ik toch liever rondsjouw (jawel, zwaar) met de onvolprezen f2.8 versie. Deze 300mm/f4 staat qua tele-beeldvorming op DX (het is trouwens een FX objectief; resultaten op DX zijn fenomenaal) gelijk aan 450mm op kleinbeeldformaat en daarmee kun je ruimschoots leren pietjes (en libellen!) platen. Moet mogelijk zijn voor pakembeet 500 euries. Niet een paar tientjes maar toch denk ik de beste optie vergeleken met de primes van 1000-en euries – terwijl ik dit typ heeft kamera-express 3 occasions te koop v/a 640 euries en dat is winkelprijs, he!?

    Aan de heel andere kant heeft de “creatieve” fotograaf, wie het eigenlijk niet om natuurfoto’s gaat maar om sfeer en emotie en aansprekende platen het makkelijker: ieder digitaal soort Agfa-clack kan dan in theorie voldoen dus zeker die veegfoon.

    Zoveel mensen zoveel smaken. Niet alleen de vraag: “wat wil je gaan fotograferen?” maar ook de vraag: “HOE wil je fotograferen?” is relevant. Echter deze paar dingen die ik hier durf aanraden zijn zover mij bekend echt degelijk uitstekend, leercurve gericht en voor zo min mogelijk euries. Kun je later inderdaad, wanneer je door praktijkervaring beter geïnformeerd raakt, alsnog besluiten voor specialistisch gerichte apparatuur al dan niet van Canon of nog anders.

    1. Beste Leonie, onscherpe foto’s komen tegenwoordig nooit meer door de camera of lens. Alles wat je nu koopt is al 100x zo goed als wat je 20 jaar geleden kocht. Verder is het voor een camera niet van belang of je hem binnen of buiten gebruikt. Als het je eerste camera is zou ik vooral niet meteen een hele dure kopen maar gewoon lekker beginnen met fotograferen en pas verder gaan oriënteren als je tegen de tekortkomingen aanloopt. Het heeft echt geen zin om meteen duizenden euro’s uit te geven want die zouden achteraf nog wel eens verkeerd besteed kunnen zijn. Ga gewoon naar een goede fotozaak en laat je informeren. Bepaal voor jezelf een budget en ga dan vooral zsm naar buiten aan de slag… om te genieten!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Johan van der Wielen

Johan van der Wielen

Johan is fulltime natuurfotograaf en altijd op zoek naar sfeer en licht; van 's morgens vroeg tot diep in de nacht. Naast fotografie is hij schrijver en organisator van fotografiecursussen en fotoreizen.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: