Het moment
Op een avond eind april, waarop de lucht mooi kleurde was ik buiten met mijn cameraspullen. Met de camera die ik net een paar weken ervoor terug had gekregen van de reparatiedienst. Tijdens een blue hour avondfotografie trip was ik gevallen en had daarbij de zoeker van mijn Sony A7III en de 16-35 mm. lens beschadigd. Dus toen de condities optimaal leken te worden was ik eindelijk weer eens lekker buiten. De sfeer in de lucht en het licht leken een spectaculaire gouden uur en zonsondergang aan te kondigen.
De avond werd steeds mooier, de wind viel weg en de ondergaande zon gaf de aanwezige wolken mooie kleuren. Nadat ik een panorama had geschoten, wisselde ik mijn camera van staand naar liggend op statief. Draai me om, om het statief met de camera er nog op aan de waterrand neer te plaatsen. De filterhouder en filters wilde ik van de lens afhalen, immers die hadden geen functie meer in deze compositie. Op het moment dat ik dat doe, zie ik mijn camera met een buiteling in het water vallen!!! Zonder na te denken direct de camera uit het water gevist. En ondanks dat ik amper water uit de camera zie druipen weet ik al hoe laat het is. De sfeer is bij mij tot een dieptepunt gedaald. Verdoofd loop ik terug naar de auto. Dat de kleuren in de lucht fantastisch zijn kon me gestolen worden.
Ongewilde reset
Wat er exact gebeurd is kan ik me niet helemaal meer voor de geest halen. Het kan niet anders zijn dat ik de vergrendeling van statiefklem met L-bracket niet goed heb aangedraaid.
Bizarre is alleen dat een fractie ervoor ik de camera heb opgepakt, op statief en nota bene nog had neergezet en er niets gebeurde.
Enfin, het is gebeurd! Kan ik het terugdraaien nee. Kan ik ervan leren ja!
De volgende ochtend de verzekering gebeld en al vrij snel kwam het verlossende woord dat de schade ‘wederom’ gedekt zou zijn. Maar je kunt je voorstellen dat ik wel door de grond kon zakken toen de betreffende vriendelijke medewerker terloops opmerkte: “U had toch recent ook al uw camera laten vallen?”. Nog geen 3 uur later stond UPS voor de deur en vertrokken camera en lens naar de reparatiedienst. Een ongewilde reset van mijn fotografie was aanstaande.
Sfeerbepalend voor beeldtaal
Vrij snel na dit incident heb ik de camera die ik te leen had weer ter hand genomen, maar het statief vermeden! Aan mijn beelden van die wandeling vlak na bovenstaande incident door het nabij gelegen natuurpark Meinerswijk, kan ik nu naderhand goed aflezen met welke sfeer en gevoel ik toen onderweg was. Okay, ik moet toegeven ik ben altijd al een liefhebber van dramatische luchten, maar juist nu nog meer.
Opluchting
Bijna vier weken na de ongewenste crash begon het weer te kriebelen om erop uit te gaan. Met de natuur in volle bloei en prachtige wolkenluchten tijdens zonsondergang dook ik voor het eerst sinds tijden weer het gouden uur in. In de tussentijd had ik vernomen dat de camera en lens total loss verklaard waren.
Wederopstanding
Na de berichtgeving van de verzekering, maar vooral dankzij het teruggevonden plezier in de natuur bezig te zijn met mijn fotografie had ik ook nog wel een knoop door te hakken. Want mede dankzij de nieuwwaarde uitkering kon ik weer door. En dus hield ik me eind mei qua fotografie vooral bezig met keuzes maken over gear! Menig avond heb ik gewikt en gewogen en adviezen in gewonnen. Uiteindelijk de knoop doorgehakt en besloten wat ik mijn hobby en passie waard vind. En dan word je geduld nog heel even extra op de proef gesteld, omdat de camera die ik besteld had niet op voorraad was.
Onwennig maar uitbundige sfeer
En sinds ik de spullen weer binnen heb lijkt het wel of ik gereset ben. De drive om te fotograferen is terug. Gelijktijdig sta ik nog niet comfortabel en ontspannen naast mijn statief met daarop de camera, bleek wel tijdens de eerste mooie gelegenheid. De foto van Deventer prijkt dan ook aan het begin van dit verhaal. Zo is de cirkel rond om weer lekker te fotograferen en sfeerbeelden te maken die passen bij mijn gevoel. Want laten we eerlijk zijn met die unieke Nederlandse natuur, of dat nu een cultuur of stedelijk landschap is, er is altijd wel iets moois met de juiste sfeer vast te leggen.
11 reacties
Hoi Dave, ik snap dat je even door de grond gaat van ellende op zo’n moment. Ik heb zelf een valpartij in de Ardennen gehad met een Canon 5D mkIII en 70-200/2.8 mkII ook totall-loss en ’s avonds een ziekenhuis bezoek. Maar deze belevenissen geven wel altijd mooie verhalen. Mijn fotomaatjes overspoelden mij met spikes en andere hulpmiddelen en ik ben geregeld nog “lijdend voorwerp” op bijeenkomsten. Maar de verhalen die we er aan over houden zijn best het publiceren waard gezien jouw verhaal. Sterkte met het deukje in je ego;)
en zo is het ook Freek! En die deuk – work in progress!
thanks voor je reactie.
//Dave
Ik heb dezelfde vraag als Peter: waar is de appratuur verzekerd dat nieuwwaarde wordt uitgekeerd?
Hoi Ria,
Ik heb mijn verzekeringen en financiële zaken allemaal via een bedrijf lopen. Zij hebben via Accura mijn verzekeringen geregeld. In dit geval heb ik in mijn inboedelverzekering via ASR en binnen dat pakket zijn ook ‘bijzondere bezittingen’ verzekerd. Dat even over waar. Anderzijds die nieuwwaarde heeft alles te maken met het feit dat mijn camera ten tijde van beide incidenten nog niet zo oud was. De verzekeraars hanteren daarop hun eigen staffels en afschrijvingspercentages. Ik weet dat er ook specifieke camera apparatuur verzekeringen zijn, bijvoorbeeld via dit platform kun je je bij D.S.V. verzekeren. https://natuurfotografie.nl/abonneevoordeel/ of je je verzekerd is vanzelfsprekend aan jezelf en je financiële situatie. Het is wat mij betreft dus verstandig om je hierover te laten voorlichten.