Erwin Christis in Beeld

Sandy Spaenhoven
15 september 2020

3 reacties

Van kinds af aan verkende Erwin reeds met zijn grootvader en vader de bossen in het noordoosten van Belgisch Limburg. Na een opleiding tot landschaps- en tuinarchitect werkte hij enkele jaren in het buitenland. Tot hij de lokroep van zijn 'heimat' niet langer kon weerstaan en hij aan de slag ging in de prachtige natuur waar hij was opgegroeid.

Wie is Erwin Christis?

Op de bres voor een natuurrijk Limburg

Hoe leuk is het om een uitgesproken passie voor de natuur te kunnen doortrekken naar je professioneel leven? Vraag dat gerust aan Erwin! In de streek waar hij reeds als kind vol verwondering de natuur aanschouwde, leidt Erwin er vandaag een team dat de grensoverschrijdende samenwerking in het Grenspark Kempen∼Broek coördineert. Dagelijks werkt hij er samen met heel wat andere mensen aan een mooiere, meer natuurrijke streek. Voor Erwin is het een manier om iets terug te geven aan een gebied dat hem zoveel fantastische momenten heeft bezorgd. En wat het nog mooier maakt: hij kan er ook zijn fotografisch ei kwijt!

Van een rechthoekig ‘klik-klak-doosje’ naar betekenisvolle verhalen

De passie voor natuur zit écht ingebakken in zijn lijf en de interesse voor natuurfotografie volgde al snel. Zijn eerste toestel, een rechthoekig ‘klik-klak-doosje’, kreeg hij van zijn andere grootvader. Vol enthousiasme ging Erwin ermee aan de slag. Maar wanneer bleek dat een ‘buizerd in vlucht’ op negatieffilm niet veel groter leek te zijn dan wat we nu een pixel zouden noemen, verloor hij zijn interesse.

Enkele jaren later inspireerden twee fotograferende vrienden van zijn vader hem om deze hobby opnieuw op te pakken. En dit keer met succes! Gewapend met een tweedehands ‘Oost-Duits blok massief metaal’, zoals hij dit toestel zelf benoemt, zette Erwin zijn eerste échte stappen in de boeiende wereld van de fotografie.

Met een goede kop koffie of een mooi fotoboek – en liefst een combinatie van beiden – trekt Erwin zich graag even terug in zijn eigen wereld. Net zoals hij zich graag verdiept in de beelden van andere fotografen, houdt Erwin er ook van om zijn foto-onderwerpen langdurig te observeren om ze vervolgens beter te begrijpen. Met zijn foto’s wil Erwin verhalen vertellen die mensen raken en bewegen, zodat ze in de toekomst ook wat vaker met eigen ogen naar hun omgeving kijken. Dat die omgeving de moeite waard is om wat van dichterbij te exploreren bewijst Erwin met onderstaande beelden. Laat je alvast inspireren!

Apparatuur

Fujifilm X-T2
Fujifilm X-H1
10-24 mm
16-40 mm
18-135 mm
50-140 mm
100-400 mm
500 mm
80 mm macro
Converter 1,4x en 2x.
Drone: DJI Mavic Pro 2

Portfolio

Haas. Tijdens gezinsvakanties is het altijd schipperen en compromissen sluiten tussen gezin en fotografie. Ik probeer er toch altijd enkele fotomomentjes in te smokkelen zoals tijdens een avond in Texel. Zodra de kinderen in bed lagen en mijn partner zich overgaf aan haar boek, was het voor mij tijd om het hazenpad te kiezen. Fotograaf: Erwin Christis

“Ik houd van het contact met het ‘buitenleven’. Ik ben graag buiten in de tuin, in de natuur, als er maar ergens een kleur ‘groen’ aanwezig is. Natuurfotografie is voor mij het perfecte excuus om er op uit te trekken. Het geeft me rust en zorgt voor momenten die me aanzetten om te vertragen, om me te focussen op mijn directe omgeving en de dingen die er écht toe doen.”

Blauwe reiger. Tijdens een fotosessie in een fotohut met spiegelglas kwam deze blauwe reiger zo dichtbij, dat ik me helemaal tegen de achterwand van de hut moest drukken om deze opname te kunnen maken. Fotograaf: Erwin Christis

Eekhoorn. Tijdens dezelfde fotosessie als die met de blauwe reiger, schoot deze eekhoorn af en toe als een rosse flits door het beeld. Om de een of andere reden vertrouwde hij of zij het niet helemaal. De eekhoorn volgde echter telkens dezelfde route waardoor het een kwestie was van te focussen op één punt en af te wachten, in plaats van hem of haar te proberen volgen. Fotograaf: Erwin Christis

“Over mezelf praten is niet mijn sterkste eigenschap, maar mijn vriend en collega-fotograaf Niall Benvie noemde mijn foto’s ooit rustgevend en ingetogen. Wie ben ik om hem tegen te spreken?”

Witte boom. Bomen zijn één van mijn favoriete foto-onderwerpen. Vooral in de winter als ze hun ware karakter tonen, ontdaan van hun verhullende bladerdek. Ik zag deze boom vanuit een ooghoek tijdens een boswandeling, wellicht door het contrast tussen de lichte kleur van de stam vóór een donkere achtergrond. Alsof er een geest uit het bos kwam. Fotograaf: Erwin Christis

“Inspiratie haal ik uit de natuur zelf, maar ook uit woorden en beelden van andere fotografen of creatievelingen in het algemeen. Ik kan uren wegdromen in boeken…”

Berk in de heide. Tijdens het fotograferen van de bloeiende heide is het erg verleidelijk om je enkel te focussen op het purper van de heide. Om een overdosis purper te vermijden is het altijd heilzaam om oog te blijven hebben voor het spel van het licht met de andere onderwerpen in deze purperen heide. Fotograaf: Erwin Christis

Witte grijsbandspanner. Nadat ik eerst een opname langs de andere zijde van deze witte grijsbandspanner had gemaakt, viel me het silhouet van de kop van de vlinder in tegenlicht op. Dit beeld sprak me meer aan dan de eerder klassieke ‘registratieopname’ van de soort. Het loont altijd – als de plek het toelaat – om je onderwerp langs meerdere kanten te bekijken. Fotograaf: Erwin Christis

“In het begin maakte ik vooral registraties van planten en dieren die ik zag of van de uitstapjes met een lokale natuurclub. Door het lezen van tijdschriften als ‘Grasduinen’ (nu ‘Roots’) leerde ik het werk kennen van fotografen zoals Johan De Meester en Misjel Decleer in België en Fred Hazelhoff in Nederland. Internet bestond nog niet. Magazines en boeken waren voor mij de enige manier om met natuurfotografie in contact te komen. Geïnspireerd door het werk van vooral Misjel en Fred begon ik steeds meer aandacht te schenken aan het creatieve aspect van (natuur)fotografie. De rest is geschiedenis.”

Hondsroos. Tijdens de Corona-lockdown heb ik me gefocust op het fotograferen van planten en insecten in mijn eigen tuin. Hiervoor gebruikte ik de zogenaamde veldstudio-techniek, populair gemaakt door Niall Benvie en Clay Bolt met hun project ‘Meet your neighbours’. Door het onderwerp voor een heldere witte achtergrond te fotograferen komt de focus volledig op de details te liggen. Zo bekijk je het onderwerp als individu en niet als soort in zijn of haar biotoop. Fotograaf: Erwin Christis

Zwaluw. Tijdens een reis in Noordoost-Duitsland kampeerden we in de tuin van een oude boerderij. In één van de oude stallen broedde een paartje boerenzwaluwen. De zwaluwen vlogen telkens laag aan om op het laatste moment omhoog te schieten door de smalle spleet van het openstaande venster. “Schat, ik ben thuis!” Fotograaf: Erwin Christis

“Er zijn heel wat beelden waar ik een bijzondere herinnering aan heb, maar één voorbeeld is het fotograferen van Buachaille Etive Mòr in Schotland, een berg met een iconische vorm aan de oostzijde van Glencoe. Toen ik een twintigtal jaar geleden een foto van deze berg zag, was ik zo onder de indruk dat ik hem absoluut met eigen ogen wilde zien. Door allerlei omstandigheden zou dit nog tot 2018 duren. Maar op 20 jaar gebeurt er veel: inmiddels heeft zowat elke landschapsfotograaf die Schotland bezoekt deze berg met een waterval op de voorgrond aan zijn collectie toegevoegd. Wat ter plekke ook voor een kleine afknapper zorgde… Wist ik veel dat je geen trektocht van enkele uren moest ondernemen om bij de waterval te geraken? Nee, je parkeert de wagen, steekt de weg over en… je bent er! Daar aangekomen kan je zelfs kiezen uit ontelbare afdrukken van de poten van het statief van je voorgangers. Best wel een domper na 20 jaar wachten. Gelukkig regende het pijpenstelen waardoor het geheel toch een echt Schots sfeertje kreeg én was ik er helemaal alleen, een uitzondering vernam ik later.”

Bosbeekjuffer. Ik vond deze bosbeekjuffer midden op een druk bewandeld pad langs een beekje. Ik weet niet of hij nog verkleumd was door de nachtelijke kou, maar hij bewoog nauwelijks. Om te voorkomen dat hij zou worden vertrappeld, plaatste ik hem in de vegetatie. Uiteraard op een fotogenieke plek. Zowel de libel als ik gelukkig! Fotograaf: Erwin Christis

“Svalbard staat al jaren op mijn verlanglijstje, sinds ik de beelden van Fred Hazelhoff zag. Hij bezocht deze archipel geregeld. Net zoals IJsland trouwens, maar wellicht trof hij daar 40 jaar geleden minder volk dan nu het geval zou zijn. Ik weet echter niet of ik er ooit zal geraken. Mijn steeds groter wordende bezorgdheid over de impact van reizen naar veraf gelegen plekken doet me twijfelen. Ik vrees dat ik met een slecht gevoel op het dek zou staan van een schip, wetende dat mijn reis naar het gebied net bijdraagt aan de klimaatontwrichting waarvan deze archipel één van de eerste slachtoffers zal zijn.”

Berken in de mist. De laatste flarden ochtendnevel stijgen op van een open grasvlakte in een bos. Het ritmisch spel van berkenstammen en het contrast tussen het rijke geel van de bladeren tegen een donkere achtergrond maken dit beeld voor mij af. Fotograaf: Erwin Christis

Tip(s) van Erwin:

Wees een spons en zuig zoveel mogelijk inspiratie op als je kan, uit alle ‘strekkingen’ van de fotografie en andere creatieve expressies. Creativiteit is het verbinden van elementen die je her en der oppikt waardoor nieuwe ideeën ontstaan.
Leer vooral ook je omgeving en de natuur kennen. En fotografeer zo vaak als maar kan. Je wordt niet beter door enkel in boeken of naar fotowebsites te kijken. Je moet het vooral doen.
Verder heb ik geleerd dat werken aan projecten me een doel, focus en rust geeft. Door te jagen op losstaande beelden mis ik al snel diepgang.
En werk (ook) lokaal. We hebben genoeg foto’s van leeuwen. Al ooit een bleke kakkerlak grondig bekeken? Fascinerend!

Fotografie: Erwin Christis

Benieuwd naar meer over Erwin Christis? Lees nu alles over zijn Corona Project in de nieuwste Natuurfotografie Magazine! (Editie 49)