Ezinge in de mist

Voorverkenning en een plan maken

Op internet kun je tegenwoordig al een goed beeld vormen van de locatie waar je heen wilt, ook al ben je er nog nooit geweest. De volgende stap is visualiseren hoe ik het op de foto wil hebben, met welke weersomstandigheden. Zeker om dat een wierde wat hoger is, lijkt wat grondmist rondom mij een mooi geheel. Ik ben uiteraard niet de eerste fotograaf die Ezinge vast legt dus ik probeer er toch wat unieks van te maken. Aan de hand van de app Photo Pills kan ik mooi bepalen hoe de zonstand is bij zonsopkomst. Die staat redelijk goed voor mijn plan. De zon komt schuin achter de kerk op. Omdat ik deze foto met wat grondmist wil maken is zonsopkomst het moment. Dan is de kans op grondmist aanwezig. De volgende stap is het bepalen van het weer. Er moet weinig wind zijn, onder 10 km/u en een grotendeels heldere nacht. Aangezien het mei is, is de kans op grondmist ook een stuk groter. De omstandigheden zijn dan sneller ideaal. Last minute boek ik een accommodatie en vertrek richting Groningen. Ik woon namelijk niet bepaald in de buurt, dus even heen en weer is niet echt een optie.

Op locatie

De wekker gaat al vroeg, ik wil ruim op tijd op plaats van bestemming zijn. Zoals al eerder gezegd, ben ik hier nog niet eerder geweest. Tijd voor voorverkenning op locatie had ik niet. Dat doe ik normaal gesproken liever. Dan weet je wat je kunt verwachten. Dus in het donker vertrek ik. Onderweg kom ik een mooi fotomoment tegen. De ondergaande volle maan schijnt door de mist boven een kerk tijdens het blauwe uurtje. De voorspelde mist is er in ieder geval. Dat neemt iets van druk weg. Het is ook helder, dus mooi zonlicht kan ik hopelijk ook verwachten later. Ik kan het niet laten om even te stoppen. Ik heb voldoende tijd, dus ik kan mij dit permitteren.

Eenmaal in Ezinge aangekomen komt de geur van vers brood mij tegemoet. De lokale bakker is duidelijk al flink bezig. Het is nog steeds schemerdonker. Ik loop als eerste naar het plekje wat ik in mijn hoofd heb. Kijken hoe het er in het echt uit ziet en wat ik straks kan verwachten. Ik schiet de eerste foto’s.

Ik ben niet de enige vroege vogel. Een man met een hond komt in de mist aangelopen. Hij vormt gelijk een mooi onderwerp. De mist is op dat moment zelfs wat heftig. Ik hoop maar dat het na zonsopkomst iets minder wordt. Ik heb, zeker door de hoeveelheid mist en het nog vroeg is, nog voldoende tijd om even een rondje te lopen in de omgeving. Op onderzoek uit of ik nog meer leuke composities vind.

De boomtoppen die boven de mist uitsteken vallen mij op in combinatie met de eerste kleuren van de zonsopkomst. Ik begin wat onrustig te worden en keer terug naar mijn startplekje. Die foto wil ik tenslotte echt maken. De rest is bijzaak.

Ik ga op zoek naar de exacte compositie. Ik wil graag het gevoel van voorjaar combineren. Het fluitenkruid langs het pad komt hierbij goed van pas. Door dit als voorgrondelement te gebruiken creëer ik gelijk meer diepte in de foto. Het pad helpt daar natuurlijk ook bij. Dan begint het wachten tot de zon opkomt en wat de mist gaat doen. Dat wachten kan er toe leiden dat je ongeduldig wordt en toch naar andere plekjes gaat, maar ik hou mezelf aan het plan en blijf waar ik ben.

Het eindresultaat

En dan wordt het wachten beloond, het prachtige gouden licht valt langs de wierde en kleurt de mist. Het felle tegenlicht is wat lastig voor de camera. Om alles optimaal te belichten kies ik voor een bracket serie. Hierbij maak ik 3 verschillende belichtingen. Een foto gemiddeld belicht, een foto 2 stops onderbelicht en een foto 2 stops overbelicht. Deze voeg ik achteraf in Lightroom samen tot een HDR. Dit HDR bestand heeft dan een groter dynamisch bereik dan de oorspronkelijke foto. Hierdoor kunnen alle delen van de foto goed belicht worden. Doordat er veel zonlicht vanuit links in het beeld komt heeft de lens last van flair. Dit heb ik opgelost door 1 serie bracket te maken met mijn hand voor het licht, zodat de flair weg is in de rest van het beeld. En 1 serie bracket zonder afdekking. De beide foto’s samengevoegd tot HDR heb ik als lagen geopend in Photoshop en door middel van het masker ervoor gezorgd dat uit beide foto’s de beste delen worden gebruikt. Het gebruik van een statief is uiteraard noodzakelijk in dit soort situaties, want al deze foto’s moeten identiek zijn om ze gemakkelijk met elkaar te kunnen combineren. Niet iedere foto plan ik zo tot in de puntjes, maar wanneer ik dat wel doe en alle puzzelstukjes vallen op zijn plaats dan geeft dit enorm veel voldoening.