Erika Sziva
Gouden uurtje
Wat een heerlijk licht! Het is helemaal duidelijk waarom dit het gouden uurtje heet. Een hele fraaie zonsondergang. De hele foto straalt een serene rust uit, ook de vogels gaan slapen.
Liggen of staan?
Er is voor een liggend beeld gekozen, met de horizon op 1/3, zodat het water met zijn prachtige reflecties de aandacht krijgt. De watervogels en de spiegeling van de zon leiden de kijker de foto in. Een liggende foto lijkt voor de hand te liggen, maar zelf zou ik hier voor een staand beeld hebben gekozen met die lijnen mee. Dan krijg je alleen het mooie stuk van het water en niet dat grote deel rechts dat in de schaduw ligt. Tevens ben je dan de twee vogels kwijt die nu het beeld uitzwemmen, heb je minder van de zwarte achtergrond en ben je de bordjes kwijt. Ook ondersteun je dan meer de lijn die van voor naar achteren loopt.
Compressie
De belichting is prima, je ontkomt er niet aan dat de achtergrond donker wordt. Het zonnetje bijt uit, maar wachten tot hij wat lager staat kan hier niet, want je ziet nu de schaduw al aankomen. Ook de keuze voor een grote scherpte-diepte werkt hier goed. De algehele scherpte is lastig te beoordelen omdat de foto te veel is gecomprimeerd. Ook heb ik het idee dat er na het omzetten naar JPG nog bewerkingen zijn gedaan en dat daarna de JPG nog eens is gecomprimeerd. Er zitten veel compressie-artefacten in de foto en dat is jammer. Bewerk nooit een gecomprimeerde JPG, maar ga altijd weer terug naar het origineel. Dan houd je het beste resultaat over. Dit geldt ook voor verkleinen.
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaaltje. Laat je weten wat je er van vindt?
Walther Bakker
Regenboog
Wat een kleuren! Het riet is nog winters-doods, maar de bloembollen staan in volle bloei. Het is echt lente! De blauwe lucht maakt deze regenboog compleet!
Zoek en gij zult…
De liggende compositie is een bewuste keuze. Door de banen achter elkaar te leggen, krijg je een regenboog. Je gaf zelf aan dat je iets vindt ontbreken. Ook ik blijf zoeken in de foto. En dan vooral tussen het riet op zoek naar die verscholen roerdomp of reiger. Maar die is er niet, zodat de bollenvelden wel het hoofdonderwerp zullen zijn. In dat geval staat het riet voor mij eerder in de weg, dan dat het iets toevoegt hoe mooi de spiegeling ook is. Het zijn eigenlijk twee foto’s in één en dat maakt het beeld onrustig. Als je op deze plek een staande foto maakt en meer inzoomt, dan haal je de kleurlagen veel dichterbij en kan het wel heel goed samen met het riet en de reflectie een geheel vormen. Tevens kun je dan gemakkelijker een stuk pakken zonder storende elementen in de achtergrond. Probeer het eens!
Blauw Blauw
De foto is prima belicht. Wel zien we dat de lucht in de reflectie veel mooier blauw is, dan de echte lucht. Door in het veld een gradiëntfilter te gebruiken, kun je de lucht ook zo blauw houden. In dit geval kan het ook nog achteraf door in een fotobewerkingsprogramma een lichte belichtingsgradiënt over de lucht te leggen.
De digitale donkere kamer
De foto oogt wat flets. Deels komt dat doordat de lucht aan de lichte kant is, maar ook door het vaalgele riet. Door net iets meer verzadiging toe te voegen wordt het riet iets geler, de lucht wat blauwer en komen de bollenvelden wat gemakkelijker door het riet heen. Je hebt verder last van wat stofjes op de sensor. Die worden bij een hoger diafragmagetal goed zichtbaar. Gelukkig zijn die heel eenvoudig weg te halen. En als je dan toch bezig bent kun je hem ook meteen rechtzetten.
Al met al een lekkere vrolijke lentefoto, die met wat zorg nog mooier kan worden. Hopelijk heb je wat aan mijn verhaaltje? Ga het proberen en laat weten wat je er van vindt!
2 reacties
Oh, sorry, het verhaal was van Walther! Dus nog eens hartelijk dank!
Hartelijk dank voor uw tips, Henk!! Ik ga hier mee experimenteren! De foto is inderdaad ietsje kleiner gemaakt, maar absoluut niet bijgewerkt.