Inhoud en impact
Een rustig beeld met toch veel impact, door de sterke compositie, aantrekkelijke contrasten en aangename kleurschakeringen.
Compositie
Dit is een mooi voorbeeld van wat wel een ‘intiem landschap’ genoemd wordt. Er is geen lucht te zien, de aandacht wordt zo volledig gelegd op het subtiele spel van vormen, contrasten, kleuren en reflecties. Belangrijkste elementen in de compositie zijn de bomen met hun reflecties. Een heel subtiel en belangrijk element vind ik ook de lichte zig-zag-lijn op het water. Deze begint linksonder en neemt je mee door het beeld naar rechtsboven. In het rijtje bomen is de linker boom erg belangrijk, deze staat net wat schever dan de rest van de bomen en brengt daarmee een stukje spanning aan. Ook omdat er met de reflectie een mooie diagonaal wordt geïntroduceerd. Probeer je deze foto maar eens voor te stellen zonder deze boom.
De keuze voor een panorama-uitsnede werkt prima in dit geval. Een aandachtspuntje zijn de plantjes die onder aan de rand het beeld in steken. Ze zijn onscherp en leiden de aandacht af van wat belangrijk is in deze compositie. Kijk in de laatste fase van het maken van je compositie daarom altijd goed de randen na op dit soort verstoringen.
Techniek
Op de techniek heb ik weinig aan te merken. De belichting is goed. En ook de contrasten zijn goed onder controle gehouden, ik zie geen dichtgelopen zwarten of uitgebeten witten.
Nabewerking
Ook hier weinig commentaar. Misschien dat een iets donkerder weergave de sfeer nog ten goede zou komen.
Jan Vernooij
Inhoud en impact
Een aangenaam beeld met impact, door het monochrome karakter (rotsen, water en lucht hebben dezelfde blauw-grijze kleurtoon) en de fraaie bergrug met besneeuwde toppen in de achtergrond. Ik kan me heel goed voorstellen dat de maker hier zijn camera uit de tas heeft gehaald en afgedrukt voor dit startschot. Ik denk namelijk dat er nog meer te halen viel.
Compositie
De belangrijkste elementen in de compositie zijn de stenen, de rotsen, de wolken en het water. De volgende vraag is dan natuurlijk hoe je met compositie het beeld kan versterken. In dit geval denk ik het eerst aan diepte. In de voorgrond ligt een steen in het water. Door je standpunt dichter bij die steen te kiezen, of in te zoomen, wordt de steen groter in beeld weergegeven. Daardoor ontstaat meer spanning en de suggestie van diepte. In de tweede plaats denk ik aan lijnen. In dit geval de oeverlijn. Vaak krijgen landschappen power door diagonale lijnen, vaak het best van linksonder naar rechtsboven. In deze situatie zijn daar mogelijkheden voor door het standpunt wat naar rechts te verplaatsen. De steen komt dan linksonder in beeld. En van daaruit volgt je oog dan de diagonale oeverlijn naar rechtsachter.
Tenslotte de vlakverdeling. In dit geval ligt de horizon exact in het midden. Soms is dat prima, maar vaak werken andere verdelingen beter. Ik denk dat ik in dit geval de camera iets naar beneden had gekanteld en de horizon (bergtoppen) op 1/3 van boven had gelegd. Jawel de regel van derden. Niet altijd blindelings volgen, maar wel een goede richtlijn.
Techniek
De belichting is goed. En ook de contrasten zijn goed onder controle gehouden, geen dichtgelopen zwarten of uitgebeten witten. En de foto is van voor naar achter scherp.
Nabewerking
Ook hier weinig commentaar. Misschien dat een iets warmere witbalans de sfeer nog ten goede zou komen. De blauw-grijze kleurtoon moet hierbij wel behouden blijven, maar een tikje minder kan wel.
Eén reactie
Dankjewel Michel voor de positieve manier van het bespreken van mijn foto. Je hebt helemaal gelijk dat de plantjes onderin het beeld daar niet horen. Ik heb de foto aan de muur hangen en gelukkig zie ik dat ik zo wijs was om, voordat ik de foto naar de afdrukcentrale stuurde, de plantjes weggeshopt heb. Ik ga nog proberen om de foto wat donkerder te maken voor een andere sfeer. Bedankt voor die tip. Groet, Joke