Fotobespreking thema ‘zomer’: Ralph en Roos

Ralph Beunen

Gouden uurtje onder de dekens

‘s Ochtends in de vroegte. Wat een prachtig gouden licht! Achter het struweel bespied ik een sereen landschap. De wereld moet nog wakker worden en schudt langzaam de deken van damp van zich af. De zon wordt al feller, wat zal deze dag ons brengen?

Stiekem achter de bosjes

Het boompje doet nog een dappere poging de feller wordende zon tegen te houden. Als de zon al wat sterker wordt, dan houd ik hem zelf net buiten beeld. Het gouden licht blijft, maar wordt niet meer zo overstraald. Je hebt er voor gekozen veel voorgrond mee te nemen. Voor mij is echter het meest interessante deel van de foto die nevels. En hoewel het door de bosjes kijken een foto spannender kan maken, staan ze mij hier eerder in de weg: Ik wil al dat prachtigs zien! Door meer in te zoomen tussen de struiken door laat je veel drukke elementen weg en houd je een hele serene foto over die echt de stilte uitdrukt.

Schimmenspel

Altijd lastig om tegen de zon in een goede belichting te krijgen. Door de zon net buiten beeld te houden kan de rest misschien net iets lichter zonder kleur te verliezen. Maar zeker niet veel lichter, dan verlies je sfeer. De doortekening in de mistflarden is prima, die wil je niet verliezen. De bomen blijven silhouetten, maar dat kan hier heel goed, die moeten nog uit de nacht herrijzen.

Roos Cox-Verstappen

Betoverende zomer

Het is over de 30 graden achter mijn computer, dus mijn eerste indruk van deze foto is: ik wil er induiken! Een spel van licht en schaduw speelt over de waterlelies. Een kleine rimpeling in het water tovert weerspiegelingen om in abstracte schilderijen. Het zilveren blad van de wilgen blikkert in de felle zon, het is volop zomer en ik sta op een prachtige plek!

Veel foto’s in één

Er loop een mooie lijn naar links-achter, dus volg ik die maar langs het pad van de waterlelies. En dan kom ik vanuit het mooie kleurenspel in een steeds fletser wordende achtergrond terecht. Dat is het nadeel van het fotograferen in felle zon, probeer deze prachtige locatie ook eens te bezoeken bij mooi ochtend- of avondlicht!

Er is voor gekozen om zoveel mogelijk in beeld te zetten door maximaal uit te zoomen. En dat betekent dat er veel te zien is: begroeide oevers, waterlelies, de stroom zelf, een oeverbos en daarachter het oprijzende bos. En dat geheel overspannen door een blauwe lucht en een toefje groen. Dat zijn veel elementen in 1 foto. En omdat geen van die elementen echt het onderwerp is, blijft mijn oog ronddwalen zonder een rustpunt te vinden. Als er een knalrode kano door het beeld was gepeddeld, dan was het duidelijk geweest: daar gaat het om in deze foto.

Wat je kunt doen in deze situatie, is een keuze maken. Dat betekent inzoomen en kiezen voor 1 onderwerp. Bijv. die bloem van de waterlelie met die mooie abstracte spiegelingen in het water daarachter. Of alleen die abstracte kronkels in het water (ik kan daar uren mee spelen). Of die andere oever met de reflecties. Of een staande foto die de waterlelies d.m.v de reflecties verbindt met de overkant.

Je merkt het al, ik raak oververhit van de ideeën. Ik denk dat ik er nog maar even inspring. Dan heb je meteen je onderwerp….

Nabewerking

Ik denk niet dat er bij deze foto veel is nabewerkt. Je kunt wat meer kleur terugkrijgen door de lichtere delen (hooglichten en witten) wat terug te schroeven. Dan raak je wat die fletsigheid kwijt. Ook zou je een stukje van de linkerkant af kunnen halen, die schaduw op de linker oever leidt alleen maar af. Helaas kan ik geen voorbeeld van een bewerking laten zien, omdat mijn computer met bewerkingssoftware besloten heeft voor eeuwig op vakantie te gaan.

Dit is mijn blik op beide foto’s. Laat weten wat je er van vindt! Het is altijd leuk om wat terug te horen!