Creëer je eigen sprookje in het Hallerbos

Het Hallerbos is het hele jaar door een prachtig bos. Maar in de maand april wordt het omgetoverd tot sprookjesbos. Het bos kleurt dan volledig paars door de bloei van tapijten vol met wilde boshyacinten. Prachtig steken hierbij de frisgroene beukenblaadjes af. En doordat de blaadjes nog klein zijn en de zon nog ruim door het gebladerte kan prikken, ontstaat er een hele mooie lichtval in het bos. Het Hallerbos geeft veel inspiratie en is dan ook bij uitstek een locatie waar je enorm goed uit de voeten kunt met creatieve en experimentele fotografie. Je kunt alle technieken uit de kast trekken: apart standpunt, dubbele belichting, beweging, spelen met lichtval, werken met lampjes, spiegels, vintage lensjes, (infrarood)filters, door objecten, glas, prisma’s heen fotograferen, eigen achtergronden maken met zilverpapier, je kunt het zo gek niet bedenken.

Maar als je voor het eerst in het Hallerbos bent, loop je het risico volledig overrompeld te worden door de sfeer, kleurenpracht en de aangename en bedwelmende geur in het bos. Je krijgt de neiging om wel 1000 foto’s tegelijk te maken en je komt geen stap vooruit. Met het risico dat je met veel dezelfde en weinig onderscheidende foto’s thuiskomt. Natuurlijk mag je hiermee tevreden zijn, geen probleem. Maar als je vooraf al van jezelf weet dat dit achteraf bij je gaat knagen, dan is het misschien een goed idee om vooraf een fotografisch “strijdplan” te maken. Je kunt hierin opschrijven met wat voor foto’s je thuis wilt komen, wat je hiervoor moet doen en wat je hiervoor mee moet nemen.

Ik vind het belangerijk nog een tweetal zaken te benoemen. Eerste is: zodra de boshyacinten in bloei komen, kan het enorm druk worden in het bos. En dan bedoel ik ook drúk, overlopen, gekkenhuis!…. Bussen vol toeristen worden uitgeladen. Als je rustig wilt fotograferen doe je er goed aan in ieder geval de weekenden te mijden. In de weekenden tijdens het hoogtepunt van de bloei is de Vlasmarktdreef voor verkeer afgesloten en ga je óf met een pendelbus mee óf moet je lopen. Tweede is: ga absoluut, beslist niet van de paden af. Vertrapte hyacinten kunnen zich niet uitzaaien en laten open plekken achter. En als iedereen vrij door het bos gaat lopen, is het gezien de massale toeloop zó platgelopen. Overigens zijn boswachters voortdurend aan het patrouilleren en als ze zien dat je van het pad gaat krijg je minstens een strenge preek. Spreek anderen er ook gerust op aan als zij wél van het pad gaan. Want wie wil er nu kale plekken tussen de boshyacinten?