Omstreeks 2500 voor Christus kwamen op het Kootwijkerzand al mensen voor. Er zijn diverse sporen en voorwerpen uit die tijd gevonden. Meer dan 1000 jaar geleden lag Kootwijk waar nu het zand stuift. Een welvarend dorp dat zijn eigen ondergang inluidde door de heide af te steken en bomen te kappen.
Je vindt in het gebied een aaneenschakeling van door wind gevormde zandduinen. Het zand beweegt iedere dag, waardoor steeds nieuwe sierlijke ribbels ontstaan. Door de jaren heen zijn er bizar gevormde vliegdennen gaan groeien waarvan de wortels open gewaaid zijn. Dit zijn de belangrijke elementen van deze mini-Sahara van de lage landen.
In de zomer is het er bloedheet. In de winter als de temperaturen onder nul komen en het ook nog eens waait, is het er ijzig koud. Dan waan je je op een poolvlakte. Het is één van mijn favoriete gebieden. Ik vind er de ruimte en rust die ik bijna nergens meer tegenkom. Het is ook een gebied waar honden niet los mogen lopen. Helaas houdt lang niet iedereen zich daaraan.
In het zand zie je in de vroege morgen vele sporen van reeën, edelherten en wilde zwijnen.
3 reacties
Dan zal er een verkeerde link gebruikt zijn. Dit is een gebiedsbeschrijving. Ook leuk om te lezen hoor…
Ik wordt vanuit de nieuwsbrief van natuurfotografie bij een artikel over camera instellingen doorgelinked naar deze pagina. Ik kan echter geen tekst over camera instellingen vinden. Of het moet heel goed verstopt zijn.
Jammer dat de eerste reacties verwijderd zijn bij het herplaatsen. Het Kootwijkerzand is onlangs flink in het nieuws geweest. Een groot stuk is ontdaan van het tankmos zodat het zand weer zichtbaar is. En het kam dan weer verstuiven. Vanaf de uitkijktoren is dit nu goed te zien.