Menu

Onderdeel van Pixfactory

Geïnspireerd door meeuwen

Zoals menigeen wel weet kom ik jaarlijks meermalen in Scandinavië en dan met name in Finland voor diverse fotoreizen. Tijdens deze reizen staat de taiga fauna hoog op de verlanglijst, beren, wolven, elanden en veelvraten zijn specifieke soorten die tot de verbeelding spreken.
Gelukt! Prachtige vleugelslag met goede scherpte op de kop en poten, mooie houding… missie geslaagd. Fotograaf: Johan van der Wielen

Nu is het niet zo dat je in Finland een willekeurig bos in gaat en onder het genot van een kop koffie (of op z’n Fins… een fles wodka) een paar mooie beelden van beren kan maken. Diverse organisaties hebben zich gespecialiseerd in deze soorten die vooral in de afgesloten no-go-zone tussen Finland en Rusland leven. Voor deze soorten hebben zij speciale hides gebouwd waar je vaak 10 tot 14 uur lang in verblijft in de hoop dat de beren of veelvraten langs willen komen. En gelukkig is dat meestal ook wel zo. Soms heb je een echt drukke nacht, maar vaak zijn het contacten van een aantal minuten waarna het weer een paar uur wachten en kijken is.

Mijn fotomaatje schrikt op uit zijn slaap door het geratel van mijn camera. “beer?”…”nee, meeuw”.
Mijn fotomaatje schrikt op uit zijn slaap door het geratel van mijn camera. “beer?”…”nee, meeuw”.

Beer?…nee, meeuw!

Nu ben ik vooral een landschapsfotograaf en hoezeer ik de beleving van omringd te zijn door het grootste roofdier van Europa ook adembenemend vind, na een aantal jaren van het zitten in deze hutten is de grootste adrenaline kick wel weg. Inmiddels weet ik precies waar ik op moet letten, ken ik de belangrijkste paden en herken ik diverse individuen. Aan het geluid van vogels herken je dan al wat het wild gaat doen. En die vogels…

Een silhouet tegen het water met daarin de kleuring van het laatste licht is mooi… maar als je twee meeuwen hebt die ook nog lijken samen te spannen ben ik nog veel blijer.
Een silhouet tegen het water met daarin de kleuring van het laatste licht is mooi… maar als je twee meeuwen hebt die ook nog lijken samen te spannen ben ik nog veel blijer.

zijn meeuwen, van de Baltische mantelmeeuw tot de gewone zilver- en kokmeeuw. Om mijn tijd te doden tussen de momenten van veelvraat of beer ben ik dan ook heerlijk bezig met deze meeuwen. Daarbij ben vooral geïnteresseerd in de minder standaard beelden. In de late avondzon (de zon gaat in juni pas om 23:45 onder…) en in de vroege ochtend zon (… en komt om 2:15 weer op) heb je prachtige silhouetten tegen het water of de lucht.

Afhankelijk van de weersverwachting en zonnestanden probeer ik een hide te kiezen waarbij ik kans heb op tegenlicht, liefst met wat mistige achtergrond. Als de zon dan eenmaal opkomt en zijn gouden licht over het landschap laat vallen … en die ene meeuw wil dan ook nog precies op de goede plek paraderen….

Vlak ná zonsopkomst om 2:50 paradeert deze meeuw tussen het veenpluis precies door het warme tegenlicht voor mijn hut langs.
Vlak ná zonsopkomst om 2:50 paradeert deze meeuw tussen het veenpluis precies door het warme tegenlicht voor mijn hut langs.

En toch moet er nog meer mogelijk zijn. Daarbij heb ik mij laten inspireren door iemand die veel doet met dynamiek en beweging: Jan van der Greef. Ik heb Jan leren kennen als een vriendelijke en geïnteresseerde persoon die vanuit bescheidenheid fotografie tot een bijna schilderachtige kunstvorm heeft verheven. Zijn beelden zijn niet alleen in veel wedstrijden bekroond, waaronder de prestigieuze wildlife photographer of the year award, inmiddels heeft hij met een heel eigen en herkenbare stijl ontwikkeld waar ik als fotograaf erg van onder de indruk ben. Beelden met grote mate van abstractie waardoor indruk en beleving gevoelsmatig in mij worden losgemaakt. En met zijn beroemde meeuwenfoto in gedachte ben ik ook mijn tijd tussen twee beren in gaan besteden.

Eerst dynamiek dan beweging

Het begon met het vastleggen van vooral de dynamiek zonder daadwerkelijk de beweging. Momenten waarbij de vleugels mooi openstaan, vlak vóór de landing of even poedelen in het water.

Vlak vóór de landing… indrukwekkend dat een meeuw zó precies op een tak kan landen.
Indrukwekkend dat een meeuw zó precies op een tak kan landen.
In fraai tegenlucht poedelt deze meeuw even lekker in het water en slaat daarbij zijn vleugels uit.
In fraai tegenlucht poedelt deze meeuw even lekker in het water en slaat daarbij zijn vleugels uit.

 

 

 

Maar de ècht dynamische beelden zitten niet alleen in de houding, maar ook in de beweging en onscherpte. Beweging in de vleugels terwijl de kop scherp en onbewogen lijkt. Daarbij moet je de techniek behoorlijk onder de knie hebben, hèt goede moment pakken, scherpstelling goed hebben … en dat alles bij een dier dat niet alleen snel vliegt, maar ook nog eens onvoorspelbare bochten maakt. Gelukkig heb je tussen twee beren door genoeg tijd om te experimenteren en vele mislukte beelden verder beginnen de resultaten bevredigend te worden.

De beweging is goed, moment is prima alleen is de kop helaas nog net niet scherp genoeg.
De beweging is goed, moment is prima alleen is de kop helaas nog net niet scherp genoeg.

Ik werkte bij deze beelden met 500mm met ISO 100 en variabel diafragma zodat de sluitertijd op de magische 1/10 sec terechtkomt. In dit geval zit het diafragma relatief hoog (tussen de 11 en 16) maar dat maakt op zich niet uit omdat je door de beweging met je lens de achtergrond toch vervaagt. Dan is het meetrekken met de vogel en in continu stand doorklikken. Het moment dat de vogel even ‘stil’ hangt heb je de grootste kans op succes.

Gelukt! Prachtige vleugelslag met goede scherpte op de kop en poten, mooie houding… missie geslaagd.
Gelukt! Prachtige vleugelslag met goede scherpte op de kop en poten, mooie houding… missie geslaagd. Fotograaf: Johan van der Wielen

2 reacties

  1. Spelen met lange sluitertijden blijft een feest. Wel een tijdrovend en soms frustrerend feest, maar alsnog :). Zou me er vaker mee bezig willen houden, maar ik verval al snel in “foto’s moeten scherp zijn” terwijl dat voor een prachtig beeld juist helemaal niet nodig is.

    1. Dank voor je reactie! spelen met lange sluitertijden wordt tegenwoordig weer cliché genoemd, zeker in combinatie met watervallen en golvende zee. Echter, door de dynamiek weer te geven in beeld kun je een beeld van bijv. een vogel veel intenser maken, het gaat dan niet meer om de soort maar om het gedrag en de snelheid. Je beeld krijgt een andere dimensie.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

2 reacties

  1. Spelen met lange sluitertijden blijft een feest. Wel een tijdrovend en soms frustrerend feest, maar alsnog :). Zou me er vaker mee bezig willen houden, maar ik verval al snel in “foto’s moeten scherp zijn” terwijl dat voor een prachtig beeld juist helemaal niet nodig is.

    1. Dank voor je reactie! spelen met lange sluitertijden wordt tegenwoordig weer cliché genoemd, zeker in combinatie met watervallen en golvende zee. Echter, door de dynamiek weer te geven in beeld kun je een beeld van bijv. een vogel veel intenser maken, het gaat dan niet meer om de soort maar om het gedrag en de snelheid. Je beeld krijgt een andere dimensie.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: