Menu

Onderdeel van Pixfactory

Guilty pleasures

In mijn vorige column schreef ik dat natuurfotografie was ingekakt, we moeten allemaal NXT LVL (en nog steeds moet ik mijn moeder uitleggen wat nukstluvvul nou betekent). Zoals ik al hoopte kreeg ik genoeg reacties. Van positief, mensen die meteen al hun geëigende onderwerpen overboord gooiden en iets nieuws gingen doen tot zeer verontwaardigde reacties van mensen die vooral te vuur en te zwaard moeten vertellen dat het hun niets doet. Beide reacties ben ik blij mee. Het feit dat mensen de tijd nemen om te reageren geeft aan dat ze betrokken zijn en daar ben ik hun dankbaar voor! Maar ja... om nu altijd maar NXT LVL te gaan...
Beren met reflectie, twee guilty pleasures in één beeld... oh wat heerlijk! Fotograaf: Johan van der Wielen

NXT LVL is best leuk, weer eens wat anders, stapje verder, weg van het geëigende, nieuwe dingen uitproberen, nieuwe ontwikkelingen ingaan en alle standaardzaken achter je laten. Fijn, sta je dan. Prachtige zonsopkomst, mag niet meer. Lekker tegenlichtje, not-done. Hoezeer ik ook voor nieuwe ontwikkelingen ben en mijzelf graag uitdaag, toch moet je je af en toe ook gewoon eens lekker wentelen in die dingen die anderen zo hopeloos fout vinden. Lekker fotograferen in je comfortzone, op pad gaan wanneer je zeker weet dat je mooie beelden kan maken, lekker ontspannen je ding doen zonder na te hoeven denken over NXT LVL. En daarom ga ik hierbij even lekker met de billen bloot en biecht ik mijn guilty pleasures op.

#1 zonsopkomst

Ja, ik weet het, ik begin meteen met de meest afgezaagde. Het moment dat je veels te vroeg je bed uit bent gekomen, met je brakke harses door het veld banjert, jezelf vervloekt dat je toch je regenbroek aan had moeten trekken omdat het bedauwde gras toch hoger staat dan verwacht, de spanning of die ene wolk wel net op tijd op de goede plek zal komen… is het allemaal waard als je de eerste zonnestralen op ziet komen. Het goudgele licht van de vroege zon, de vroege vogels, een klein grondmistje en je dag is weer helemaal goed. Of je dit nou voor het eerst vastlegt of voor de tigste keer. Het blijft zó zalig!

Zonsopkomst aan de rijn, ik kan hiermee inmiddels al een boek vullen. Fotograaf: Johan van der Wielen

#2 goudgeel tegenlicht

Als de zon eenmaal op is pak ik mijn telelens. De grote flare van de tele maakt van het goudgele tegenlicht van de zon een zó grote warme waas dat je hele foto wordt bedekt met goudgeel licht. Deze truc heb ik al honderden malen toegepast, maar hij blijft zo lekker.

Beer in goudgeel tegenlicht. Alleen het feit dat er een beer op het goede moment op de goede plek komt is geluk hebben. Fotograaf: Johan van der Wielen

#3 zonnestralen-in-beukenbossen

Hier kan ik echt voor blijven gaan. Begin november ben ik bijna elke dag in het beukenbos te vinden. Ik weet niet alleen bijna op de minuut af waar ik moet zijn of waar de stralen komen, ik ken iedere boom en kom zelfs regelmatig met foto’s thuis die ik het jaar ervoor ook al gemaakt heb. Ik vind dit echt zó ontzettend lekker, die magie van de stralen, voor mij de herfst pur sang. Ik heb al duizenden beelden van zonnestralen-in-beukenbossen en ieder jaar neem ik mij voor om nu eens NXT LVL te gaan. Maar als het eenmaal zover is gooi ik mijn NXT LVL geneuzel weer even snel overboord en duik ik vol overgave in mijn guilty pleasure.

Van dit beeld heb ik volgens mij versies uit 2007 t/m 2016. Fotograaf: Johan van der Wielen

#4 reflecties

Ook al zo’n foute. Strakke watertjes met strakke reflecties. Twee werelden voor de prijs van één. Of het nou wolkenluchten zijn, lange boomstammen of een beer langs het water. Van reflecties wordt Johan nou eenmaal enorm blij. Lekker horizon in het midden, klein filtertje om de lucht iets tegen te houden (immers de reflectie in het water is altijd een tikje donkerder dan het echte werk) en heerlijk verdrinken in een oneindige wereld.

Spiegelend water. Misschien not-done, waarschijnlijk geen NXT LVL, maar mijn guilty pleasure. Fotograaf: Johan van der Wielen

#5 sterrensporen

Ik ben een nachtliefhebber. Ik ben dol op de magie van het donker, de sterren en hemellichamen. Het feit dat je onderdeel bent van een groter geheel, dat je pas echt kunt ervaren hoe nietig je bent. En het eeuwig draaien van de sterrenhemel. Als ik in de nacht bezig ben staan er altijd een paar camera’s te stampen op sterrensporen, een foto van de draaiende aarde waarin je alle banen van de sterren kunt zien. Later voeg je de honderden foto’s samen en dan is het net een donkere kamer, zo’n verrassing wat eruit gaat komen. Ik blijf dat fantastisch vinden.

Het geweldige resultaat van 3,5 uur fotograferen. Fotograaf: Johan van der Wielen

#6 silhouet-in-de-zon

Ook iets wat ik ieder jaar weer vele malen doe. Als ik de zon zie opkomen of ondergaan dan zoek ik een mooi onderwerp welke ik met wat prutswerk precies in de zon zet. Vaak zijn het bloemen of knoppen, paddenstoelen of zelfs mensen. Het is even mikken maar het resultaat blijf ik geweldig vinden.

knop van een berijpte kievitsbloem als silhouet in de opkomende zon Fotograaf: Johan van der Wielen

En? wat zijn jouw ‘guilty pleasures’?

Na mijn hele hoogdravende verhaal over NXT LVL nu even een ontspannen vraag. Waar blijf jij voor gaan? Wat vind jij nou eenmaal zó mooi dat je er ieder jaar weer naar teruggaat? Welke foto heb jij al vele malen gemaakt maar blijf je opnieuw maken? Met welke beelden zit je helemaal in je comfort zone maar maak je puur ter ontspanning? Laat het mij weten… zodat ik mij niet niet alleen voel met mijn guilty pleasures 🙂

Wil je verder lezen over macrofotografie?
Hier zetten we alles over macrofotografie voor je op een rij.

13 reacties

  1. Ik heb voor mijn gevoel eeuwen moeten oefenen op scherpte in vliegende vogels. Nu kan ik dat gelukkig heel goed maar ik kan geen vogel zien vliegen zonder tussendoor even voor mezelf te moeten bewijzen dat het me gewoon lukt. Hoe erg is dat.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

13 reacties

  1. Ik heb voor mijn gevoel eeuwen moeten oefenen op scherpte in vliegende vogels. Nu kan ik dat gelukkig heel goed maar ik kan geen vogel zien vliegen zonder tussendoor even voor mezelf te moeten bewijzen dat het me gewoon lukt. Hoe erg is dat.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: