Menu

Onderdeel van Pixfactory

Heb je wel voldoende millimeters?

Vogel- en wildlifefotografen vragen het zich iedere keer opnieuw af. Is ie lang genoeg? Niet iedere natuurfotograaf heeft natuurlijk last van deze onzekerheid. Diegenen onder ons die zich toeleggen op landschaps- of macrofotografie maken zich er niet druk om. Maar ik wel. Altijd weer als ik er op uit trek die knagende vraag in het achterhoofd. Heb ik wel voldoende millimeters? En eenmaal op de locatie aangekomen altijd nieuwsgierig. Waar lopen de anderen mee rond, wie heeft de langste?
De Wageningse notenkraker, geliefd bij vogelaars en fotografen maar millimeters heb je niet nodig... Fotograaf: Erik Ruiterman

Beeldvullende plaatjes?

Want iedereen weet het…vogels vliegen echt niet alleen voor de lol, of om de zon op te zoeken, maar ook en vooral om bij fotografen uit de buurt te blijven. Dus je moet ze héél voorzichtig benaderen om vervolgens van grote afstand met zoveel mogelijk millimeters een kiekje te schieten. En dan maar hopen dat je het beest er een beetje beeldvullend op krijgt. Vergeet dus vooral je extenders niet! Gelukkig kom je altijd wel wat vogels tegen als je het bos in loopt. En ga je naar de Amsterdamse Waterleidingduinen dan struikel je over de vossen. Dus het moet raar lopen wil je zonder foto thuiskomen toch?

Wel prachtig zo’n vos in mooi licht… Fotograaf: Erik Ruiterman

Fotohuttenmisère!

Ik heb bij wijze van een grondig experiment ook al ‘tig’ keer zo’n fotohut gehuurd. Een dag lang opgevouwen in een ruimte van 3 m2 je plas ophouden, terwijl het buiten meer dan 30 graden is en je dus wel moet drinken. En alsof dat nog niet erg genoeg is, hebben die fotohutten allemaal hetzelfde mankement. Direct achter de spiegelruit of het camouflagenetje ligt een vijvertje. Bedoeld om de vogels te lokken en dat lukt doorgaans erg goed. Met als gevolg dat ze op twee à drie meter van de fotograaf af gaan zitten. En daar zit je dan met je minimale scherpstelafstand van vier meter. Heb je daarvoor je spaarvarken omgekeerd of je boot verkocht?

Projectmatig prutsen?

Natuurlijk lees ik ook die verhalen van fotografen die ‘projecten’ uitvoeren. Wekenlange voorbereiding, observeren tot je een ons weegt, je onderwerp leren kennen en vooral zorgen dat je dicht bij je onderwerp kan komen. Zo ben je maanden bezig om tot een aansprekend plaatje te schieten. Maar dan kan je wel foto’s maken met een groothoeklens. Ook leuk maar het vergt zo’n enorme hoop geduld. En als je daar niet over beschikt of gewoon de tijd niet hebt, kan je dat compenseren met millimeters. Het geeft je ook veel meer bewegingsvrijheid, je kan gaan en staan waar je wilt. En aangezien wij natuurfotografen toch al de naam hebben ons weinig van gebaande paden aan te trekken, kan je dat laatste ook gewoon letterlijk nemen.

Voor de ‘Amsterdamse Waterleidingduinen’-vossen heb je al snel teveel millimeters! Fotograaf: Michel de Beer

Voedersilo’s!

En zo ben je helemaal voorbereid op vreemde vogels en andere beesten die traditiegetrouw als de dood zijn voor de fotograaf. Gestoken in het groen en met je langste lens over je schouder ga je op zoek naar je onderwerp voor die dag. De ‘jacht’ kan beginnen zal ik maar zeggen. Maar dan moeten ze het spel wel meespelen. Want wat heb je er nou aan als ze ineens afwijkend gedrag gaan vertonen? Als ze de natuurfotograaf aanzien voor een voedersilo? Als ze niet op de vlucht slaan maar juist naar je toekomen. Terwijl jij gewoon open en bloot in het zicht bent. Niks geen schuilhut, gewoon met een man of wat op een grasveldje schouder tegen schouder en plat op de buik om vooral hetzelfde plaatje als je buurman te schieten.

Schouder aan schouder lachen als een boer met kiespijn naar de notenkraker op een meter afstand! Fotograaf: Muriel Kommer

Voor wie durft…

Met meer dan voldoende millimeters om het ‘slachtoffer’ op gepaste afstand te kunnen vereeuwigen besluit datzelfde ‘slachtoffer’ om zo ongeveer op je lens te gaan zitten. Maar zo dichtbij geen focus dus geen plaatjes! Op zo’n moment zakt de moed je in de schoenen, staat het huilen je nader dan het lachen en zit er maar een ding op…. Terugvallen op je mobiele telefoon om die ene foto te maken. Of, als je je heel dapper voelt, de vogel of de vos de stuipen op het lijf jagen zodat ie alsnog op gepaste afstand gaat zitten om even bij te komen van de schrik. Als het tegen zit heb je na zo’n actie 50 fotografen achter je aan en wordt je van het terrein afgejaagd. Maar ach…met voldoende millimeters hoef je ook niet vooraan te staan.

Geef een reactie

12 reacties

  1. Zet er een 150-600mm zoomlens op als je van tevoren niet weet hoeveel mm je nodig hebt. Tegenwoordig is die goed betaalbaar, heb zelf een Tamron die ook erg licht dus je tilt je geen breuk zoals bij mijn 500mm.

  2. Snap totaal de zin niet van dit artikel, volgens mij gewoon bladvulling sorry.
    Ik denkt dat je essentieel ding vergeet, de opnames die je hier toont hebben niks te maken met natuurfotografie maar is gewoon het vastleggen van tamme dieren zoals in het dierenpark.
    Er zijn ook mensen die de vele ml’s wel nodig hebben, mensen zoals ik die al hun opnames maken in de vrije natuur, in de polders, door het gehele land.
    Vele km’s doen met hun auto als mobiele schuilhut en met heel veel inspanning s’avonds laat thuiskomen met enkele gelukte opnames.
    Mss inderdaad niet zulke imposante opnames als er gemaakt worden in een betaalhut, maar voor mijn foto’s is nog nooit een duif of ander dier moeten sterven om te dienen als lokprooi.
    Wilde dit toch wel even rechtzetten

    1. Beste Sieg,

      Dank voor je reactie. Wat fijn dat er nog echte natuurfotografen zijn zoals jij, die zichzelf serieus nemen. En vele km’s rijden – ik hoop wel elektrisch want anders is het wel erg schadelijk voor de natuur – om hun foto’s te maken.
      Overigens zijn die lokprooien meestal doodgereden dieren die opgeraapt worden om nog ergens voor te dienen. Dat heb je met zoveel automobilisten. Maar fijn dat je het rechtgezet hebt.
      En je snapt de bedoeling van het artikel beter dan je zelf denkt alleen is de zelfspot je ontgaan.

      Groet, Erik

      1. Nou Erik als je echt denkt dat al die lokprooien doodgereden dieren zijn ben je wel erg optimitisch hoor, dat is zo een typerende uitleg om eigen gemoedsrust te vinden.
        Wat het elektrisch rijden betreft, weet je hoeveel uitstoot het levert om één enkele batterij te maken, even opzoeken en je schrikt je kapot.
        En voor de rest zeg ik niet dat ik een ‘echte’ natuurfotograaf ben maar wel eentje die anders doet dan jij omschrijft in je artikel en daar dus wel de mm’s voor nodig heeft.
        Ik blijf liever wat verder weg van het dier dan er bovenop te zitten.
        Maar ieder z’n ding uiteraard

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

12 reacties

  1. Zet er een 150-600mm zoomlens op als je van tevoren niet weet hoeveel mm je nodig hebt. Tegenwoordig is die goed betaalbaar, heb zelf een Tamron die ook erg licht dus je tilt je geen breuk zoals bij mijn 500mm.

  2. Snap totaal de zin niet van dit artikel, volgens mij gewoon bladvulling sorry.
    Ik denkt dat je essentieel ding vergeet, de opnames die je hier toont hebben niks te maken met natuurfotografie maar is gewoon het vastleggen van tamme dieren zoals in het dierenpark.
    Er zijn ook mensen die de vele ml’s wel nodig hebben, mensen zoals ik die al hun opnames maken in de vrije natuur, in de polders, door het gehele land.
    Vele km’s doen met hun auto als mobiele schuilhut en met heel veel inspanning s’avonds laat thuiskomen met enkele gelukte opnames.
    Mss inderdaad niet zulke imposante opnames als er gemaakt worden in een betaalhut, maar voor mijn foto’s is nog nooit een duif of ander dier moeten sterven om te dienen als lokprooi.
    Wilde dit toch wel even rechtzetten

    1. Beste Sieg,

      Dank voor je reactie. Wat fijn dat er nog echte natuurfotografen zijn zoals jij, die zichzelf serieus nemen. En vele km’s rijden – ik hoop wel elektrisch want anders is het wel erg schadelijk voor de natuur – om hun foto’s te maken.
      Overigens zijn die lokprooien meestal doodgereden dieren die opgeraapt worden om nog ergens voor te dienen. Dat heb je met zoveel automobilisten. Maar fijn dat je het rechtgezet hebt.
      En je snapt de bedoeling van het artikel beter dan je zelf denkt alleen is de zelfspot je ontgaan.

      Groet, Erik

      1. Nou Erik als je echt denkt dat al die lokprooien doodgereden dieren zijn ben je wel erg optimitisch hoor, dat is zo een typerende uitleg om eigen gemoedsrust te vinden.
        Wat het elektrisch rijden betreft, weet je hoeveel uitstoot het levert om één enkele batterij te maken, even opzoeken en je schrikt je kapot.
        En voor de rest zeg ik niet dat ik een ‘echte’ natuurfotograaf ben maar wel eentje die anders doet dan jij omschrijft in je artikel en daar dus wel de mm’s voor nodig heeft.
        Ik blijf liever wat verder weg van het dier dan er bovenop te zitten.
        Maar ieder z’n ding uiteraard

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Erik Ruiterman

Erik Ruiterman

Erik Ruiterman houdt van vogels en fotograferen dus werd hij een enthousiast natuurfotograaf, houdt van schrijven dus werd hij blogger en moet ook nog eten dus is hij daarnaast zelfstandig adviseur.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: