Het fotograferen van blauwe heikikkers

Timing

Timing is essentieel bij het zoeken naar blauwe heikikkers, deze kikker is een van de eerste die begint met de voortplanting. Vanaf de laatste week van februari tot de laatste week van maart heb je kans dat je blauwe heikikkers vindt. Om ze te vinden moet je natuurlijk wat leren over het leefgebied van deze kikker. Deze soort heeft een sterke voorkeur voor vennetjes op de heide met veel beschutting van planten zoals pijpenstrootje.

Heikikkers

Kikkers zijn koudbloedige dieren dus ze warmen graag op in de zon. Voor een hoge trefkans zul je dus op een zonnige en warme dag op pad moeten gaan, “pff” wat een straf is dit zeg. Verder vroeg in de ochtend beginnen heeft weinig meerwaarde om ze te vinden. Naar mijn idee zijn ze vanaf 14:00 uur tot net iets voor de schemering het beste te zien. Met dit in gedachte ben ik met de eerste zonnige dag naar een gebied geweest waar er ondiepe vennetjes met veel beschutting te vinden zijn. Via waarneming.nl kwam ik bij dit desbetreffende gebied uit, hier waren ze een jaar ervoor waargenomen. Speurend met mijn verrekijker was ik op zoek naar de heikikker. Opeens zag ik iets glinsteren net boven het wateroppervlakte… een blauwe heikikker! Het lukte me om een redelijke foto te maken maar ik was echter nog niet tevreden. Op sociale media en internet zie je vooral close-up foto’s van de heikikker dus ik had verwacht dat ze makkelijk te benaderen waren. Daar had ik me echter flink in vergist, wat een lastig onderwerp is de heikikker. Als je te snel beweegt, te dichtbij komt of te enthousiast bent duiken ze weg. Om ze op de foto te zetten heb je aan een 500 millimeter lens net voldoende. Een groot voordeel is ik weet in welk vennetje ik moet zoeken en het bleef een aantal dagen achter elkaar zonnig, dus ik kon het nogmaals gaan proberen.

Tijgeren

De dag erop ben ik weer naar het zelfde vennetje gegaan. Jammer genoeg was ik niet meer de enige die bij dit ven aan het zoeken was naar de heikikker. De dag ervoor was ik samen gegaan met een vriend van me. Hij had de gevonden heikikkers ingevoerd op waarneming.nl en dat trok mede fotografen aan. Waar ik echt van aan het balen was, deze medefotografen hadden geen verstand van zaken! Door mijn ervaring van de dag ervoor wist ik dat je niet te dicht langs het ven moet lopen, want dan is het plons weg heikikker. Terwijl ik plat op mijn buik steeds dichter naar de rand van het ven aan het tijgeren was. Liep een andere fotograaf te dichtbij het ven…. plons weg was de prachtige blauwe heikikker die ik aan het fotograferen was. Dus met een aardige toon sprak ik deze fotograaf aan dat deze manier niet werkt, maar hij geloofde mij niet.

Zoeken naar juiste de plek

Ik had geen zin in confrontatie dus ik besloot verder te lopen naar een ander vennetje en later terug te keren. Gelukkig waren er bij dit ven geen andere natuurfotografen! Dus tijgerend over de natte bodem ging ik nog een poging wagen. Met mijn elleboog in de mest van een hooglander, wat ik te laat door had, is het me gelukt om voor mij het perfecte plaatje te maken van een blauwe heikikker.

’t Is gelukt

Het waren drie zonnige dagen dus ik besloot ook drie middagen te spenderen aan dit blauwe heikikker project. De heikikkers heb ik ditmaal gevonden met uiteraard wat geluk, maar ik had me verdiept in de soort door over de ecologie van deze soort te lezen, verspreiding kaarten te bekijken en om tips te vragen van andere fotografen.

Volgend jaar… nieuwe kansen

Aan het eind van de week besloot ik eens op een dag grauwe koudere dag te gaan er was geen heikikkers meer te bekennen. In het zelfde vennetje lag al wel kikkerdril een teken dat de voortplanting in dit desbetreffende ven al ten einde is gekomen. Dus volgend voorjaar ga ik zeker nog een poging wagen!