In mijn mailbox ploffen vanuit allerlei hoeken van de wereld nieuwsbriefjes binnen, de laatste tijd wel erg veel, dankzij één of andere AVG. Dadelijk moet ik nog een hert, dat op de Posbank ongewild prima in mijn compositie staat, iets laten lezen en begrijpen alvorens ik het mag publiceren. Maar zonder gekheid, ik was bij die nieuwsbriefjes gebleven. Voor het gemak laat ik die AVG of AGV of GDPR, of hoe het ook moge heten waar ik blijkbaar mee overspoeld moet worden, hier maar verder met rust.
Nieuwsbriefjes
Die nieuwsbriefjes staan, in mijn geval ?, bomvol informatie, reviews, previews, vooraankondigingen, sneak previews en verhaaltjes over ‘must haves’, ‘als beste getest’ of zelfs geruchten wat fabrikanten zelf nog niet eens weten dat ze het gaan/willen/kunnen maken. Zo hebben Canon en Nikon al maar liefst 3x een systeemcamera met fullframe sensor ‘uitgebracht’ met behoud van hun voor fullframe geschikte FX en EF lenzen. Oei oei, keuzes, keuzes. De marketingmachines van camerafabrikanten, fotoreizen, statievenproducenten, filterfabrikanten, lenzenimporteurs en andere spullenleveranciers vragen voortdurend mijn aandacht. Het ene nog mooier, beter, sneller, slimmer of handiger dan het andere. Soms lees ik ze. Vaak verdwijnen ze ongelezen in het ronde archief.
Vervangingsdrang
Alleen dit keer, omdat ik aan het oriënteren ben op een nieuwe body, landscape polariser en draadontspanner kan ik ze wat moeilijk negeren. Het lijkt wel of ze dat weten… of misschien doen ze dat ook wel via alle geheime tracking cookies. Ook op Facebook en zelfs tegenwoordig op het hippe en immer populaire plaatjes-deel-podium Instagram wordt ook voortdurend mijn aandacht gevraagd. Van fotografen met ultra wijde lenzen op een Waddeneiland, ultra vergrotende macro lenzen tot en met lange lenzen voor landschappelijk gebruik of super night filters voor de perfecte blue hour of Melkweg-plaat. Er is geen ontsnappen meer aan. Er zal beïnvloedt worden incl. cash-backs, summer promotions en inruilacties. Zelf heb ik ook geen schone handen. Nu en dan doe ik er ook driftig aan mee. Zoals laatst op een ander camerapodium waar ik een prachtige lange 100-400 mm lens in de Dolomieten mocht reviewen en er een artikel over schrijven. En daarmee weer schaamteloos meewerkte aan het verlekker-gedrag van weer andere fotografen.
Exotische locaties
Als ik in een kleine locatie-crisis zit, niet weet waar ik heen kan om te fotograferen, dan kom ik vaak weer van die gruwelijke mails of aanbiedingen van of over fotoreizen en workshops tegen. De ene nog meer specialist dan de ander. Ik verlekker mij dan aan de meest prachtige opnames van gedroomde fotolocaties. Oh, wat zou ik dan graag mee gaan om dat noorderlicht of om die mist in de vallei van Toscane te fotograferen. Alleen de workshop die ik nu zoek, absoluut hyperfocaal leren fotograferen, en het dan ook nog snappen en zelf kunnen uitleggen, heb ik nog niet gevonden. Als er iemand is die deze workshop aan mij wil geven, kan hij/zij zich bij de redactie melden. Kortom in gedachten ben ik al 10x naar die exotische locaties afgereisd en heb al 3x mijn centjes uitgegeven aan die ene gave supersnelle body, lichtsterke lens die ik, eerlijk is eerlijk, eigenlijk met mijn landschapsfotografie totaal niet nodig heb.
Vervanging
Vooral doordeweeks bereikt de vervangingsdrang of nee, het spulletjes-syndroom, haar hoogtepunt. Dan zie ik die mails, surf ik ’s avonds meer rond dan ik overdag fotografeer. De gespaarde centjes zie ik dan weer op de spaarrekening staan en het kleine beetje econoom in me zegt dan: “Met 0,1% spaarrente en een inflatie van 1,3% wordt mijn geld eigenlijk iedere maand dat het daar op die rekening staat minder waard.” Er moet dus iets gebeuren! En dus volg ik alles van blog, vlog, review tot preview.
Of toch niet
Totdat ik met mijn antieke, trouwe, good old 5DMKIII en 16-35 mm f/4 lens weer blootvoets op een prachtige zomeravond een heerlijke foto-avond beleef in de zoute zilte lucht aan zee. Compleet met mijn al 4x volledig gereviseerde piepende en krakende aluminium statief en met de gedateerde Lee filterhouder. Dan kom ik thuis, laad de foto’s in, bewerk ze in mijn perfect georganiseerde Lightroomcatalogus en het enige wat ik dan mis, is een nieuw moment om weer erop uit te trekken met mijn vertrouwde spullen. De zucht naar spullen is weer even gedimd bij het plezier wat ik heb van wat ik bezit.
Oftewel dromen bestaan, marketing is overal maar ik beslis zelf wel wanneer ik wat doe of moet doen. En vooruit dan maar. Wel even die budget draadontspanner bestellen, want dat fotografeert wel zo makkelijk als ik weer een long exposure wil maken of die zonder hyperfocaal-te-snappen-rete-scherpe foto’s.
En daar is het ten slotte toch ook allemaal om te doen. Mooie natuur- en in mijn geval landschap-foto’s maken. En dus zeg ik tot besluit tegen mezelf en iedereen die dit leest: ‘Mensen die het beter hebben, hebben het niet slecht, maar mensen die het minder hebben… ook niet!’
10 reacties
Een aloude wijsheid:….
Dingen *doen* maakt meer gelukkig dan dingen *hebben*.
Je afsluitende zin vind ik persoonlijk nogal hard, zeg dit eens tegen de mensen die het inderdaad minder hebben
‘Mensen die het beter hebben, hebben het niet slecht, maar mensen die het minder hebben… ook niet!’
Zulke uitspraken komt enkel van mensen die het beter hebben hoor !
Tevens draai je zelf mee in die molen om nieuwe producten te testen en er een sowieso positieve review over te schrijven.
Dus om dit verhaal dan op deze manier te schrijven vind ik eigenlijk een beetje hypocriet toch
Grts
Sieg
Beste Sieg,
Dank je wel voor je reactie.
Spijt me dat je dat de afsluitende zin als hard ervaart. Wat er staat is in mijn ogen: heb jij het beter dan mij met cameraspullen voor mekaar, dan heb je het niet slechts (betrek het s.v.p. op de foto apparatuur waar het hierover gaat) en heb je iets anders dan wat ik heb qua apparatuur, dan hoeft dat zeker niet niet slecht of minder te zijn.
T.a.v. reviews en ook deze column, er is niemand die mij vraagt of zegt dat het positief moet zijn. EErst nog even terug naar deze column, hierin ben ik denk ik redelijk kritsch naar mezelf, en eerlijk, vooral door aan te geven dat waar IK last van heb zelf soms onderdeel van ben. En da’s volgens mij het leuke van een column schrijven, het op jezelf betrekken.
Terug naar die review, als je mijn review van de Benro Bas Meelker filters bekijkt…dan lees je dat ik oprecht niets slechts kan bedenken aan de resin filters, maar dat de houder en de meegeleverde ring voor mij niet helemaal werkte. Volgens mij is dat opbouwende kritiek geven en eerlijk zijn en iets in zijn waarde laten.
Enfin tof dat je reageert en het zet me tot denken. Op naar de volgende column…..
Mooi verhaal. Waarom zou je als amateur altijd top materieel moeten hebben? Ik heb canon 600d en sigma 105 macro zonder IS of USM. Maar ik maak ook strakke platen.
Mijn budget is gewoon minder als een prof/ semi-prof. Ik heb plezier en enthousiasme in natuurfotografie met name macro. Daar gaat t mij om. Op de fotoclub afd. Natuur en macro groep, lever ik vaak mooie natuurplaten die strak zijn. Creatief en scherp.
En van een prof fotograaf complimenten krijgen is natuurlijk nog veel leuker.
Fotografie = plezier
Met vr grt Marcel