Interview Stijn Smits

Wie ben jij, en waarin onderscheid je je van andere fotografen?

Ik ben Stijn Smits, geboren in de Brabantse Kempen. Tegenwoordig woon ik aan de rand van de Veluwe. In 2006 kocht ik mijn eerste spiegelreflexcamera en al vrij snel was natuur het enige onderwerp dat ik vastlegde. In mijn vrije tijd ben ik vaak buiten te vinden om mooie dingen te fotograferen. Ook ga ik graag op reis om nieuwe plekken en onderwerpen te ontdekken binnen Europa. Of ik echt onderscheidend ben weet ik niet, ik doe dingen gewoon op de manier die ik leuk en mooi vind.

Welke foto van jou ken ik waarschijnlijk? En waarom zou ik die moeten kennen?

Eén van mijn foto’s die je waarschijnlijk kent is een foto van de bloeiende heide op de Posbank. Niet mijn beste foto en zeker niet de meest originele. Deze foto vormt de cover van een natuurgids over de Veluwe, rond het uitkomen van deze gids ongeveer anderhalf jaar geleden is deze foto ook in diverse media gepubliceerd, onder andere paginavullend in een landelijk dagblad.

Wat is je favoriete onderwerp? En waarom?

Eigenlijk vind ik bijna alles leuk wat er buiten gebeurt, toch heb ik wel een lichte voorkeur voor vogels en grotere zoogdieren. Voor mij hoeven het lang niet altijd zeldzame soorten te zijn, ik maak graag mooie foto’s van algemene soorten. Het voordeel daarvan is dat je vaak creatiever te werk kunt gaan. Ik ben ervan overtuigd dat het voor de foto niet uitmaakt welke soort je fotografeert, als je compositie klopt en het licht mooi is ben je al halverwege. Soorten die wel een speciale plek in mijn hart veroverd hebben zijn kraanvogels en papegaaiduikers, maar ook reeën en zwijnen zie ik graag.

Wat staat er al jaren bovenaan jouw bucketlist?

Mensen die mij kennen zullen weten dat noordelijke gebieden een grote aantrekkingskracht op me hebben, zodoende stond Spitsbergen al een tijdje op mijn bucketlist als bestemming om ooit nog eens naar toe te gaan. Vorig jaar ben ik er geweest en heb ik een aantal dagen mogen proeven van de gebieden rond de stad van deze noordelijke bestemming. Nog eens teruggaan om dit arctische gebied verder te ontdekken staat absoluut op mijn bucketlist. Ik ben helaas bang dat ik daar geen jaren meer mee moet gaan wachten gezien de klimaatverandering.

Van wie krijg je (opbouwende) kritiek op je foto’s?

Ik krijg helaas veel te weinig opbouwende kritiek op mijn foto’s. Natuurlijk zijn er wel regelmatig reacties via social media, maar echt opbouwende kritiek; weinig. Degene die mij het meest geholpen heeft, zeker in mijn beginperiode, maar nu nog steeds is Lars Soerink. Vele malen heb ik mee kunnen kijken en uitleg gehad om mijn technieken te verbeteren.

Welk onderwerp binnen de natuurfotografie ga jij nooit fotograferen, en waarom niet?

Er zijn denk ik geen specifieke onderwerpen die ik nooit zal fotograferen. Ik vind bijna alles leuk, maar je zal me niet zo snel vinden bij zeldzame dwaalgasten in Nederland. Ik zie dieren graag in hun natuurlijke habitat. Ook het fotograferen van gehouden dieren in bijvoorbeeld een wildpark kan mij niet echt bekoren, hoewel ik het prachtig vind om de beesten te bekijken, zal ik niet snel een camera meenemen.

Welke (type) foto ben je beu?

Ik durf het bijna niet te zeggen en zal ook niet beweren dat ik mezelf er nooit schuldig aan maak, maar ik ben eigenlijk wel uitgekeken op bijna alle foto’s uit een boshut. Ik begrijp heel goed dat het erg leuk is om uren door te brengen in zo’n hut en dat allerlei prachtige onderwerpen zich aandienen. Ik ben echter wel klaar met die standaard drinkvijver met mosrand, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er geen mooie resultaten geboekt kunnen worden. Af en toe komen er zeker wel prachtige platen uit voort.

Ik zeg f22 , wat zeg jij?

F8, in mijn Lightroom catalogus staan momenteel 28487 foto’s die met f8 genomen zijn, slechts 514 met f22, ik had overigens verwacht dat f4 het meeste voor zou komen (daar werk ik graag mee), maar dat blijkt dus niet helemaal te kloppen. F22 herinnert me er meestal ook aan dat ik mijn camera’s weer eens moet schoonmaken.

Welke fotograaf inspireert je op dit moment het meest? En waarom?

Oef, er zijn veel fotografen die mij inspireren, Hermann Hirsch, Florian Smit, Vincent Munier (voor wie niet?), maar als ik er toch één moet kiezen dan wel Michel d’Oultremont. Volgens mij al eerder genoemd, maar de manier waarop deze jonge Belg met licht en compositie werkt vind ik fantastisch.

Wanneer moest je echt afzien voor het plaatje?

Echt afzien? Ik denk nooit. Natuurlijk zijn er de weersomstandigheden, het lange wachten en de vervelende muggen maar op een hoop dingen kun je je voorbereiden en maken ook onderdeel uit van het avontuur. Wat ik wel eens beu ben, is mijn zware fotomateriaal, dat ik overal heen sleep. Toch denk ik voorlopig nog niet te gaan overstappen op een lichtere set.

Welke foto vormt momenteel je bureaublad? En waarom juist deze?

Op dit moment een foto van een groep jonge wilde eendjes. Waarom deze? Ik wissel nog weleens van achtergrond, ook om een foto eens wat vaker te bekijken. Meestal is mijn bureaubladfoto een redelijk recente foto. Deze eendjes zwommen mooi in het licht, boven de eendjes vloog een zwerm mugjes die ook mooi uitgelicht werden.

Welke vraag mis je in dit vreemde lijstje? En wat zou je antwoord op die vraag zijn?

Statief/rijstzak of uit de hand? Voor mij geldt ongeveer 75% vanaf statief of een rijstzak, ongeveer 25% uit de hand. Het voordeel van een statief of rijstzak is dat je vaak bewuster bezig bent met je compositie omdat je er net iets meer de tijd voor neemt. Uit de hand is toch vaker richten en afdrukken. Ik wil nog weleens zonder statief op zoek gaan naar een bepaalde beeldhoek en standpunt om vervolgens het statief te pakken en de uiteindelijke foto te maken.