Hoe fotografeer je tuinvogels: deel 2

Voorinstellingen

Een goede voorbereiding is het halve werk, zo luidt het spreekwoord. Dat is zeker het geval bij het fotograferen van (tuin)vogels. De voorbereiding zit hem onder andere in het snel kunnen kiezen van instellingen in de camera. De meeste moderne camera’s hebben de mogelijkheid om instellingen op te slaan en onder een bepaalde geheugenknop te zetten. Voor vogelfotografie gebruik ik er twee waarbij de instellingen overigens maar weinig van elkaar verschillen. Hetzelfde zijn het diafragma (f7.1), de ISO (auto) en continu AF opnamen met maximaal aantal beeldjes per seconde (Hi). Verder staat de stabilisatie op ‘aan’. Dan de verschillen. Voor vogels die vliegen en duidelijk afsteken bij hun achtergrond, staat de sluitertijd op 1/2000 s en het scherpstelgebied op ‘breed’. Tezamen staan deze instellingen opgeslagen onder knop 1.

Scherpstelgebied: ‘flexibel punt S’

Onder knop 2 is de sluitertijd 1/1000 s en het scherpstelgebied een ‘flexibel punt S’. Deze instellingen gebruik ik voor vogels die minder hard bewegen of zelfs stilzitten én waarbij de omgeving druk is waardoor het op het onderwerp scherpstellen met ‘breed’ niet lukt.

Handmatig scherpstellen

Dan is er nog de c1-knop voor het overschakelen van autofocus naar handmatig scherpstellen. Soms lukt het nu eenmaal niet met de autofocus en is handmatig scherpstellen de enige optie.

Corrigeren van instellingen

Omdat de situatie zelden ideaal is, kan ik de voorinstellingen zoals sluitertijd en diafragma overrulen. Met de draaiwieltjes aan voor- en achterzijde van de camera is dat snel te doen. Dat ‘snel kunnen bijstellen’ geldt ook voor het onder- en overbelichten (door de auto-ISO is de belichting in principe neutraal) met behulp van de belichtingscompensatieknop.

Discipline

Het is zo dat ik de discipline probeer op te brengen om mijn camera met telelens steevast paraat in de woonkamer te leggen. Ik heb ‘m dan snel bij de hand in geval van gespotte tuinvogels. Uit het woordje ‘probeer’ kun je al opmaken dat me dat niet altijd lukt. Zo ook onlangs weer. Ik zie staartmezen in de tuin. Geweldig mooie vogeltjes vind ik, die vaak in een groep verschijnen en heel actief zijn. Ze blijven meestal niet lang op dezelfde plek en dus is haast geboden. Helaas ligt mijn camera nog boven en dus duurt het even voordat ik die heb gehaald. Eenmaal in de tuin rest nog één staartmees, maar al te ver weg in een boom bij de buren. ‘Meer discipline’ zeg ik tegen mezelf en ik leg de camera in de woonkamer voor het geval ze toch nog terugkomen.

Nestfotografie is uit den boze

Ieder jaar weer broeden vogels in onze tuin.  Zo ook het afgelopen jaar  een roodborstpaar. Zolang vogels broeden en de jongen in het nest zitten kom ik niet in de buurt. Nestfotografie is namelijk voor mij en hopelijk ook voor jou uit den boze. Tegen de tijd dat de jongen gaan uitvliegen ben ik alert. Bij de koolmezen zie ik het moment van uitvliegen vooraf goed aankomen. De jongen steken hun koppie dan steeds verder uit het gat van het vogelhuisje. De roodborstjongen verrasten me echter. Opeens vliegt er eentje door de tuin en gaat op een muurtje zitten. Snel haal ik mijn camera uit huis en kan ik op gepaste afstand meerdere foto’s maken. Helaas geen natuurlijke omgeving maar wel een schattig vogeltje.

In de tuin van de buren

Zoals de vogels vliegen van oost naar west Berlijn doen ze dat ook van de eigen tuin naar die van de buren. Gelukkig mag ik ook over de grens fotograferen en daar helpt een flinke telelens zeker bij. Met mijn 200-600mm bereik kan ik de vogels in eigen en buurmans tuin behoorlijk dichtbij halen zoals laatst.

Ik loop naar buiten voor de post en zie een torenvalk in de tuin van de buren. Ik ‘bevries’ en geniet kort van de prachtige vogel die aandachtig om zich heen tuurt. Ik weet dat de camera (nu wel) in de woonkamer klaarligt en bedachtzaam ‘snel’ ik naar binnen. Als ik weer naar buiten loop staat de camera al aan en kies ik voor voorinstellingen ‘knop 1’. De sluitertijd pas ik aan naar 1/1000s en de belichtingscorrectie zet ik op +2 stops omdat ik al heb gezien dat er veel lucht achter de vogel is. Op die manier voorkom ik dat de valk een silhouet wordt. Achter een muurtje staand richt de camera om de hoek op de vogel. De 600mm is oké, de AF doet prima z’n werk en ik maak de eerste foto’s. Door de zoeker zie ik dat er een takje voor de kop van de torenvalk zit. Jammer maar vanuit dit standpunt is dat nu eenmaal zo.

Ander standpunt

Ik schat de situatie in en denk dat als ik een 3-tal meters naar rechts ga staan, de tak voor de kop weg is en de achtergrond een grote groene den wordt in plaats van de lucht. Ik draai daarom de belichtingscorrectie alvast terug op 0. Nadeel is dat de vogel me kan zien als ik de nieuwe positie ga opzoeken maar ik waag het erop. Rustig loop ik de benodigde meters zijwaarts en blijf de camera richten voor het geval hij gaat vliegen. Opnieuw scherpstellen en ik maak weer enkele foto’s. Nog maar een half metertje naar rechts dan heb ik de lucht in de rechterbovenhoek helemaal uit beeld. Net als ik de laatste foto heb gemaakt gaat de vogel er vandoor. Toch tevreden leg ik de camera weer in huis en zoek ik de brievenbus op.

Een goede voorbereiding is het halve werk

Wat verwacht je als je je tuin inloopt om vogels te fotograferen? Stel daar je camera-instellingen op af. En heb je voorinstellingen voor vogelfotografie onder de geheugenknoppen zitten is het bijstellen snel gebeurd. Ik wens je veel plezier en succes.

Dit is het tweede deel van een tutorial over het fotograferen van tuinvogels. Klik hier om het eerste deel te lezen.