Menu

Onderdeel van Pixfactory

Hoe krijg je meer herfst in je foto’s?

In deze tijd van het jaar zijn de herfstkleuren meestal op hun mooist. Vallen de kleuren toch wat tegen, of staat er toch nog ergens een te groene boom in je verder fraai gekleurde bos, dan kun je Lightroom inzetten om je foto net dat beetje extra herfst te geven.
De herfst een boost geven kan eenvoudig met het HSL paneel in Lightroom. Fotograaf: Marijn Heuts

Herfstkleuren nabootsen

In de herfst verkleuren alle bladeren van diverse tinten groen richting de kleuren in het warmere spectrum, te weten geel, oranje, rood en bruin. Die verschuiving kunnen we digitaal prima nabootsen of aanzetten. Ik doel dan niet op het verhogen van de verzadiging, want daarmee maak je enkel de bestaande kleuren voller.

Herfst-witbalans: de witbalans opgehoogd, met als gevolg veel te gele tinten in het bos. Fotograaf: Marijn Heuts

Het verhogen van de witbalans is ook geen optie, want je wil niet dat bijvoorbeeld een blauwe lucht mee kleurt richting de warmte. Bovendien maakt een warmere witbalans de tinten vooral geler, terwijl wij liever wat meer oranje en rood hebben.

Herfst-aanpassing: de geheime herfstschuif bevindt zich in het HSL-paneel. Kleine aanpassing, veel plezier. Fotograaf: Marijn Heuts

We moeten ons heil daarom gaan zoeken in het HSL paneel, waar we per kleur de verzadiging, luminantie (helderheid) en kleurtoon kunnen regelen. Die laatste is onze geheime herfst-schuif. Eerst maar de bladeren die hardnekkig groen blijven. Als je het groene kanaal naar links schuift, worden de groen tinten geler. Dat doet meteen al heel veel.

Echt leuk wordt het als we vanaf daar onze weg naar boven werken. Schuif je namelijk de gele tinten naar links, dan wordt alles wat geel is meer en meer oranje. De schuif er boven laat de oranje tinten weer richting rood gaan. Eventueel pas je ook de rode tinten aan door die naar rechts te schuiven en meer oranje te maken. Je foto knapt er enorm van op en het resultaat is een stuk realistischer dan wanneer je de witbalans een ruk naar rechts geeft.

Aanpassen van luminantie

Probeer ook eens te spelen met de luminantieschuiven voor geel, oranje en rood. Door die kleuren donkerder te maken, worden de kleuren vanzelf voller. In donkere tonen valt verzadiging namelijk meer op dan in lichte tonen. Tenslotte kun je ook de verzadiging van de genoemde kleurtinten nog aanpassen, maar vaak is dat niet meer nodig omdat je dat in het basispaneel al hebt gedaan voor het hele beeld.

Herfst-origineel: de foto voor enige bewerking, nog teveel groen blad. Fotograaf: Marijn Heuts

 

Herfst-HSL: de groene, gele en oranje tinten allemaal opgewarmd geeft een veel natuurlijker resultaat. Fotograaf: Marijn Heuts

Lokale correcties

Mochten er nu delen van de foto opgewarmd worden waarvan je dat niet wil (bijvoorbeeld een groen houten hutje in het bos), dan kun je dat oplossen. Ga naar een van de lokale aanpassingsgereedschappen, zoals het radiaalfilter op het aanpassingspenseel. Selecteer daarmee zo goed mogelijk het element dat je niet wil raken en pas de relatief nieuwe HSL schuif daar aan. Je schuift er alle kleuren binnen je selectie mee op, in dit geval dus geel weer richting groen. Feitelijk draai je de bewerking van net weer terug binnen je selectie. Raak je net te veel omdat je selectie niet optimaal is, gebruik dan het bereikmasker om alleen de echt groene tinten binnen je selectie of radiaal te raken met je HSL-aanpassing.

Photoshop komt te hulp

Zijn er nu veel onderdelen in de foto die lijden onder je grove HSL-aanpassing (zoals allemaal groenige boomstammen), dan heb je wel een boel radialen of penselen nodig in Lightroom. Open in dat geval de foto dan vóór de HSL-aanpassing in Photoshop. Dupliceer de laag en ga naar het Camera Raw-filter. Daar kun je dezelfde HSL-aanpassing doorvoeren zoals we dat eerder ook al deden. Voeg een masker toe aan de laag met de aanpassing en met een zwart penseel kun je de opwarming er nu overal naar wens weer uitschilderen.

 

Meteen op pad om de herfst te fotograferen?

De mooiste herfstbossen

12 kleurrijke herfstfeestjes

Ardennen in de herfst

12 reacties

  1. Alles goed en wel maar ik blijf toch pal staan voor echte natuurfotografie (zie de nieuwe WPOTY!) oftewel (naar mijn mening) het zo goed mogelijk weergeven van natuurlijke historie. Wie zich daar groen en geel aan wil ergeren moet dat maar doen.
    Denk er eens over hoe dezelfde tools kunnen helpen een echte natuurfoto in nabewerking te versterken (want dat gebeurt natuurlijk ook!) en met welke voorbeelden je dat goed kunt uitleggen i.p.v. neppe creatief-met-kurk om de boel te vervalsen.

    1. Ik sta er hetzelfde in maar ben wel bereid de mogelijkheden die de software biedt (in beperkte mate) te gebruiken om de fletse beelden die uit de camera komen op te poetsen en dichter bij de werkelijkheid te brengen. Dat is iets anders dan iets creëren wat er nooit was. Maar als iemand dat wel wil doen staat dat diegene toch ook vrij? De WPOTY is trouwens een matig voorbeeld want die is fors bewerkt. Denk je echt dat er zulk schilderachtig licht in Rusland of uit flitsers komt? Het beeld is behoorlijk HDR met opgehaalde schaduwen en gedempte hoge lichten.

      1. “Ik sta er hetzelfde in maar ben wel bereid de mogelijkheden die de software biedt (in beperkte mate) te gebruiken om de fletse beelden die uit de camera komen op te poetsen en dichter bij de werkelijkheid te brengen.”
        – Wat zijn we het eens! Ben ik op natuurfotografie.nl niet gewend 🙂
        “Dat is iets anders dan iets creëren wat er nooit was.”
        – Precies! Maar waarom gebruik je nou net dát als voorbeeld (de herfst die niet herfstig naar je zin is als je niet even rustig afwacht) – dat verandert je onderwerp toch in een soort van “deepfake”?
        De hele reeks van mijn commentaren hieromtrent gaat over dat creeëren wat er nooit was, of dat nu kunst of je beleving is, whatever, doch wat naar mijn idee geen natuurfotografie is. Daarmee beweer ik niet dat het niet mag, maar alleen maar dat je het geen natuurfotografie moet noemen.

        En echt helemaal nergens beweer ik dat er niet bewerkt mag worden als dat in belang van het onderwerp is!
        Het heeft, denk ik, alles te maken met inhoudelijke integriteit en onderwerpgerichtheid. Die geursporende tijger blijft een geursporende tijger, ook met HDR. De hoge HDR-ige kleurverzadigingsmode zal ook wel weer overwaaien… Wat ik bedoelde met verwijzing naar WPOTY is dat het ontbreken van “creatieve beelden, bijzondere technieken en composities” ook dhr. Blanken is opgevallen. Godzijgeloofd geen kekke dubbelbeelden en andere schimmige “belevings” toestanden maar vooral de meest bijzondere gewone natuurkieken die ze tussen 50000 inzendingen konden vinden. Het hoeft allemaal mijn smaak niet te zijn, al die geliktheid, maar het zijn wél natuurfoto’s zover ik kan beoordelen (hoewel, ik zou wel de “making of” van die sperweruil willen weten, ik heb het gevoel dat die niet klopt – die “maan” is raar, lijkt mij eerder een lamp en die al even vreemd vlekkerige blauwe kleur is toch ook geen nachtkleur?… zou het in de dierentuin c.q. studio zijn? Of gewoon kleurfiltertjes en schilderen in toegevoegde lagen? Het commentaar vermeld toch dat het echt in het bos is, maar de maan geeft ongeveer (gereflecteerd zon-)licht voor 400 ISO 1/250ste bij f8 en zou dus met “1/160 sec at f4 / ISO 3200” heftig, als in maar liefst 6 stops, overbelicht moeten zijn en in onscherpte overeenkomstig moeten overstralen… ik vind het maar een eigenaardige belichting en nog vreemdere kleuren…). Toch, citaat: “images were awarded for their artistic composition, technical innovation and truthful interpretation of the natural world”, dus ze zullen bij zo een toonaangevende wedstrijd de truthful interpretation of the natural world toch wel gecontroleerd hebben!?

        1. Uiteraard worden sowieso de RAW-beelden bekeken op overdadige bewerking. Maar de situatie in het veld is nooit te controleren, wellicht enkel bij apart gedrag van een diersoort. En ja, smaken verschillen. Dubbelopnames doen me ook niet heel veel, maar creatieve insteken en composities wel. De WPOTY uitslag kon me dan ook maar weinig bekoren, er zaten beelden in die ik jaarlijks heel veel en beter voorbij zie komen. Zoals de merel en de futen. Mooi, maar niet zo goed dat ze de grootste wedstrijd ter wereld kunnen winnen. De GDT-uitslag van gisteren reflecteer mijn smaak veel beter, en ook daar geen bewogen beelden en dubbelopnames. Maar wel creativiteit en esthetisch prettig beelden.

          1. Helemaal eens met Marijn. Allereerst gefeliciteerd met je nominatie. Ik heb gisteravond genoten van alle schitterende foto’s die bij de GDT presentatie voorbijkwamen met een terechte overall winnaar. Dit in tegenstelling tot de WPOTY uitslag. Zelden zoveel standaard plaatjes in toch een gerenommeerde wedstrijd zien voorbijkomen. Je kunt je zo langzamerhand gaan afvragen wat de waarde van dit soort wedstrijden is. Het lijkt erg jury afhankelijk te zijn.

        2. Beste Egon Kraak, ik ben het ook niet in alles met je oneens, maar dat ik me toch in zomer- en herfstkleuren aan je blijf ergeren, komt door de almaar herhalende en dwingende wijze waarop je je jouw mening blijft verkondigen en – vooral – dat je steeds probeert je gelijk te halen. Het is echt wel duidelijk nu dat jij creatieve natuurfotografie geen natuurfotografie vindt en ook dat jij daar alleen ‘gewone natuurkieken’ toe rekent. Prima. En fijn voor jou dat je nu denkt dat je punt bewezen is door de uitslag van de WPOTY, maar kun je verder niet gewoon accepteren dat er mensen zijn die hier anders over denken? Kunnen deze verschillende opvattingen niet gewoon naast elkaar bestaan? En wat de winnende foto van de Laplanduil (!) betreft: die is zeker wel in de vrije natuur en ’s nachts gemaakt; de fotograaf heeft hiervoor wekenlang voorbereidend werk gedaan. De uil zit in het licht van de koplampen van zijn auto, en dan is er ook nog zoiets als kleurtemperatuur op je camera, waarmee je het nachtelijk blauw kunt versterken of veranderen. Maar dat is misschien ook al te creatief voor jou.

          1. Noortje, het is maar net waar je creatieve natuurfotografie mee gelijkstelt! Ik kan mij zonder moeite vele creatieve natuurfoto’s voor de geest halen, te beginnen met het hier heel bekende portret van een meerkoet door de kenmerkende voet te kieken. Zo weet ik er nog vele. Waar echter de so called creativiteit zelf onderwerp wordt houdt de gerichtheid op het natuurhistorische onderwerp op; is dat nou zo moeilijk te accepteren?

            Ik heb het makersverhaal van de uil natuurlijk gelezen en weet van de koplampen etc. Maar ik kiek ook al vijftig jaar, vroeger beroepsmatig en denk er toch wel iets van te weten. Zoals wanneer een belichting waarvan de meting opgegeven wordt bij mij vragen oproept. Een 6 a 7 stops overbelichte maan veroorzaakt een halo in het beeld ter grootte van ongeveer 2x de maandiameter die geen lensfout is maar gewoon gevolg van te veel licht. Nu zou het kunnen dat het maanlicht afgezwakt/verstrooid is door bijv. nevel maar dat vergroot juist de afmeting van de halo en dat is uit de foto niet op te maken. De takjes in de foto die door de maan lopen zijn niet eens een beetje overstraald… wat betekent dat de maan correct belicht is met “1/160 sec at f4 / ISO 3200”. ISO 3200! Ik heb dat nog nooit in een dergelijke setting meegemaakt en kan je zonder moeite uit mijn archief aantonen wat ik bedoel. De hoeveelheid maanlicht (in dit geval ongeveer volle maan), wat gereflecteerd zonlicht is, is een redelijk constant gegeven.
            Ik zou graag de mening hierover van Johan willen lezen, want hij is echt gericht op nachtfotografie.

          2. Even los van deze creativiteitsdiscussie, vinden jullie het gebruik van koplampen bij een nacht dier acceptabel? Ik niet en jullie praten daar makkelijk overheen.

          3. Monique, over koplampen heb ik geen mening totdat ik weet of die verstorend waren (zie ik niets van op de foto); ik denk van niet want zoveel licht kwam er niet van op de uil (lumen of EV is wel te berekenen maar dat bespaar ik jullie hier even; zoek maar op in een fotowiki).
            Ik bracht slechts vragen naar voren die bij mij op kwamen op grond van technische gegevens. Nogmaals uitgaand van 3200 ISO / 1/160 / f4 veroorzaakten die koplampen een (voor mij) geloofwaardig schemerlicht, vandaar dat ik de maan heftig overbelicht verwacht want je kunt (zonder HDR en dus dubbele opnamen) nu eenmaal niet alles hebben zolang dynamic range nog niet eindeloos is.

  2. Haha, dat is de enig juiste reactie. Maar tussen de regels door hoop ik dat je het wel een waardevolle tip vindt om met de HSL schuiven je foto’s FIJNTJES’ te tunen. Bedenk, ik reik je de tools aan, of je ze ook gebruikt en waarvoor is aan je zelf.

  3. Hoe krijg je meer herfst in je foto’s? Wat dacht je van over 2 weken nog eens terug komen als het je nog te groen is, in plaats van die neppe kleurenschuif?

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

12 reacties

  1. Alles goed en wel maar ik blijf toch pal staan voor echte natuurfotografie (zie de nieuwe WPOTY!) oftewel (naar mijn mening) het zo goed mogelijk weergeven van natuurlijke historie. Wie zich daar groen en geel aan wil ergeren moet dat maar doen.
    Denk er eens over hoe dezelfde tools kunnen helpen een echte natuurfoto in nabewerking te versterken (want dat gebeurt natuurlijk ook!) en met welke voorbeelden je dat goed kunt uitleggen i.p.v. neppe creatief-met-kurk om de boel te vervalsen.

    1. Ik sta er hetzelfde in maar ben wel bereid de mogelijkheden die de software biedt (in beperkte mate) te gebruiken om de fletse beelden die uit de camera komen op te poetsen en dichter bij de werkelijkheid te brengen. Dat is iets anders dan iets creëren wat er nooit was. Maar als iemand dat wel wil doen staat dat diegene toch ook vrij? De WPOTY is trouwens een matig voorbeeld want die is fors bewerkt. Denk je echt dat er zulk schilderachtig licht in Rusland of uit flitsers komt? Het beeld is behoorlijk HDR met opgehaalde schaduwen en gedempte hoge lichten.

      1. “Ik sta er hetzelfde in maar ben wel bereid de mogelijkheden die de software biedt (in beperkte mate) te gebruiken om de fletse beelden die uit de camera komen op te poetsen en dichter bij de werkelijkheid te brengen.”
        – Wat zijn we het eens! Ben ik op natuurfotografie.nl niet gewend 🙂
        “Dat is iets anders dan iets creëren wat er nooit was.”
        – Precies! Maar waarom gebruik je nou net dát als voorbeeld (de herfst die niet herfstig naar je zin is als je niet even rustig afwacht) – dat verandert je onderwerp toch in een soort van “deepfake”?
        De hele reeks van mijn commentaren hieromtrent gaat over dat creeëren wat er nooit was, of dat nu kunst of je beleving is, whatever, doch wat naar mijn idee geen natuurfotografie is. Daarmee beweer ik niet dat het niet mag, maar alleen maar dat je het geen natuurfotografie moet noemen.

        En echt helemaal nergens beweer ik dat er niet bewerkt mag worden als dat in belang van het onderwerp is!
        Het heeft, denk ik, alles te maken met inhoudelijke integriteit en onderwerpgerichtheid. Die geursporende tijger blijft een geursporende tijger, ook met HDR. De hoge HDR-ige kleurverzadigingsmode zal ook wel weer overwaaien… Wat ik bedoelde met verwijzing naar WPOTY is dat het ontbreken van “creatieve beelden, bijzondere technieken en composities” ook dhr. Blanken is opgevallen. Godzijgeloofd geen kekke dubbelbeelden en andere schimmige “belevings” toestanden maar vooral de meest bijzondere gewone natuurkieken die ze tussen 50000 inzendingen konden vinden. Het hoeft allemaal mijn smaak niet te zijn, al die geliktheid, maar het zijn wél natuurfoto’s zover ik kan beoordelen (hoewel, ik zou wel de “making of” van die sperweruil willen weten, ik heb het gevoel dat die niet klopt – die “maan” is raar, lijkt mij eerder een lamp en die al even vreemd vlekkerige blauwe kleur is toch ook geen nachtkleur?… zou het in de dierentuin c.q. studio zijn? Of gewoon kleurfiltertjes en schilderen in toegevoegde lagen? Het commentaar vermeld toch dat het echt in het bos is, maar de maan geeft ongeveer (gereflecteerd zon-)licht voor 400 ISO 1/250ste bij f8 en zou dus met “1/160 sec at f4 / ISO 3200” heftig, als in maar liefst 6 stops, overbelicht moeten zijn en in onscherpte overeenkomstig moeten overstralen… ik vind het maar een eigenaardige belichting en nog vreemdere kleuren…). Toch, citaat: “images were awarded for their artistic composition, technical innovation and truthful interpretation of the natural world”, dus ze zullen bij zo een toonaangevende wedstrijd de truthful interpretation of the natural world toch wel gecontroleerd hebben!?

        1. Uiteraard worden sowieso de RAW-beelden bekeken op overdadige bewerking. Maar de situatie in het veld is nooit te controleren, wellicht enkel bij apart gedrag van een diersoort. En ja, smaken verschillen. Dubbelopnames doen me ook niet heel veel, maar creatieve insteken en composities wel. De WPOTY uitslag kon me dan ook maar weinig bekoren, er zaten beelden in die ik jaarlijks heel veel en beter voorbij zie komen. Zoals de merel en de futen. Mooi, maar niet zo goed dat ze de grootste wedstrijd ter wereld kunnen winnen. De GDT-uitslag van gisteren reflecteer mijn smaak veel beter, en ook daar geen bewogen beelden en dubbelopnames. Maar wel creativiteit en esthetisch prettig beelden.

          1. Helemaal eens met Marijn. Allereerst gefeliciteerd met je nominatie. Ik heb gisteravond genoten van alle schitterende foto’s die bij de GDT presentatie voorbijkwamen met een terechte overall winnaar. Dit in tegenstelling tot de WPOTY uitslag. Zelden zoveel standaard plaatjes in toch een gerenommeerde wedstrijd zien voorbijkomen. Je kunt je zo langzamerhand gaan afvragen wat de waarde van dit soort wedstrijden is. Het lijkt erg jury afhankelijk te zijn.

        2. Beste Egon Kraak, ik ben het ook niet in alles met je oneens, maar dat ik me toch in zomer- en herfstkleuren aan je blijf ergeren, komt door de almaar herhalende en dwingende wijze waarop je je jouw mening blijft verkondigen en – vooral – dat je steeds probeert je gelijk te halen. Het is echt wel duidelijk nu dat jij creatieve natuurfotografie geen natuurfotografie vindt en ook dat jij daar alleen ‘gewone natuurkieken’ toe rekent. Prima. En fijn voor jou dat je nu denkt dat je punt bewezen is door de uitslag van de WPOTY, maar kun je verder niet gewoon accepteren dat er mensen zijn die hier anders over denken? Kunnen deze verschillende opvattingen niet gewoon naast elkaar bestaan? En wat de winnende foto van de Laplanduil (!) betreft: die is zeker wel in de vrije natuur en ’s nachts gemaakt; de fotograaf heeft hiervoor wekenlang voorbereidend werk gedaan. De uil zit in het licht van de koplampen van zijn auto, en dan is er ook nog zoiets als kleurtemperatuur op je camera, waarmee je het nachtelijk blauw kunt versterken of veranderen. Maar dat is misschien ook al te creatief voor jou.

          1. Noortje, het is maar net waar je creatieve natuurfotografie mee gelijkstelt! Ik kan mij zonder moeite vele creatieve natuurfoto’s voor de geest halen, te beginnen met het hier heel bekende portret van een meerkoet door de kenmerkende voet te kieken. Zo weet ik er nog vele. Waar echter de so called creativiteit zelf onderwerp wordt houdt de gerichtheid op het natuurhistorische onderwerp op; is dat nou zo moeilijk te accepteren?

            Ik heb het makersverhaal van de uil natuurlijk gelezen en weet van de koplampen etc. Maar ik kiek ook al vijftig jaar, vroeger beroepsmatig en denk er toch wel iets van te weten. Zoals wanneer een belichting waarvan de meting opgegeven wordt bij mij vragen oproept. Een 6 a 7 stops overbelichte maan veroorzaakt een halo in het beeld ter grootte van ongeveer 2x de maandiameter die geen lensfout is maar gewoon gevolg van te veel licht. Nu zou het kunnen dat het maanlicht afgezwakt/verstrooid is door bijv. nevel maar dat vergroot juist de afmeting van de halo en dat is uit de foto niet op te maken. De takjes in de foto die door de maan lopen zijn niet eens een beetje overstraald… wat betekent dat de maan correct belicht is met “1/160 sec at f4 / ISO 3200”. ISO 3200! Ik heb dat nog nooit in een dergelijke setting meegemaakt en kan je zonder moeite uit mijn archief aantonen wat ik bedoel. De hoeveelheid maanlicht (in dit geval ongeveer volle maan), wat gereflecteerd zonlicht is, is een redelijk constant gegeven.
            Ik zou graag de mening hierover van Johan willen lezen, want hij is echt gericht op nachtfotografie.

          2. Even los van deze creativiteitsdiscussie, vinden jullie het gebruik van koplampen bij een nacht dier acceptabel? Ik niet en jullie praten daar makkelijk overheen.

          3. Monique, over koplampen heb ik geen mening totdat ik weet of die verstorend waren (zie ik niets van op de foto); ik denk van niet want zoveel licht kwam er niet van op de uil (lumen of EV is wel te berekenen maar dat bespaar ik jullie hier even; zoek maar op in een fotowiki).
            Ik bracht slechts vragen naar voren die bij mij op kwamen op grond van technische gegevens. Nogmaals uitgaand van 3200 ISO / 1/160 / f4 veroorzaakten die koplampen een (voor mij) geloofwaardig schemerlicht, vandaar dat ik de maan heftig overbelicht verwacht want je kunt (zonder HDR en dus dubbele opnamen) nu eenmaal niet alles hebben zolang dynamic range nog niet eindeloos is.

  2. Haha, dat is de enig juiste reactie. Maar tussen de regels door hoop ik dat je het wel een waardevolle tip vindt om met de HSL schuiven je foto’s FIJNTJES’ te tunen. Bedenk, ik reik je de tools aan, of je ze ook gebruikt en waarvoor is aan je zelf.

  3. Hoe krijg je meer herfst in je foto’s? Wat dacht je van over 2 weken nog eens terug komen als het je nog te groen is, in plaats van die neppe kleurenschuif?

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: