Menu

Onderdeel van Pixfactory

Hoe win je een fotowedstrijd?

Asferico. Lowland. Argus/Natuurpunt. Wereldnatuurfonds/National Geographic. De laatste maanden van het jaar zijn traditioneel de periode dat de natuurfotowedstrijden over elkaar heen buitelen. Velen van jullie zullen wel eens een gokje gewaagd hebben, maar weinigen zullen ook echt succes hebben gehad. Maar na het lezen van deze column zullen je kansen keren!
Een kokkel uit de oude doos. In 2009 goed genoeg voor de overwinning in een Wadden-wedstrijd
Een kokkel uit de oude doos. In 2009 goed genoeg voor de overwinning in een Wadden-wedstrijd. Fotograaf: Luc Hoogenstein

Wannabee-winners

Het barst onder de natuurfotografen van de wannabee-winners. Als je de aantallen inzendingen voor een gemiddelde fotowedstrijd bekijkt, dan denken heel veel fotografen dat ze over winnaars in hun collectie beschikken. Voor de Bosboompjes, Van der Greefjes, Pattyntjes en Doesters onder ons is dat ook zo, maar de grote massa (waar ik ook toe behoor) weet de jury meestal niet te imponeren. Toch zijn er wat trucjes die je eigen kansen wat kunnen vergroten. Maar voordat ik daarop inga eerst een beknopte beschrijving van het jureringsproces.

Hoe werkt een jury?

Hoe gaat een jury meestal te werk? Elke wedstrijd kan rekenen op duizenden inzendingen. Die inzendingen worden meestal niet stuk voor stuk door de jury bekeken, maar gaan langs een zogenaamde voorselectiecommissie. Wie er in dat groepje zitten is meestal niet bekend. Dit clubje selecteert een paar honderd beelden de ze mooi vinden, die vervolgens naar de echte jury gaan. De jury bestaat uit een handjevol mensen die samen discussiëren over welke foto het beste bij hun smaak aansluit. Dat is vaak leuk om te doen: met vakbroeders opgesloten zitten in een ruimte en schaamteloos allerlei foto’s onder handen nemen. Uiteindelijk stelt de jury voor de winnaars een juryrapport op, waarin wordt uitgelegd waarom de jury dit de mooiste foto’s vindt. De juryvoorzitter zal tijdens de awardceremonie vertellen dat het algemene niveau dit jaar zeer hoog was, dat het moeilijk was om een keuze te maken, maar dat de jury toch tot een unanieme winnaar is gekomen. Iedereen blij, de winnaars omdat ze gewonnen hebben en de verliezers omdat ze met opgeheven hoofd de zaal kunnen verlaten.

Ook niet-natuurfoto's kunnen het soms goed doen: deze haalde de finale in een National Geographic wedstrijd
Ook niet-natuurfoto’s kunnen het soms goed doen: deze haalde de finale in een National Geographic wedstrijd. Fotograaf: Luc Hoogenstein

En dan nu de tips!

  1. Ken de jury. Het kan absoluut geen kwaad om de leden van de jury even door Google te halen. Vaak zie je dan wel wat het type beeld is waar ze op aanslaan, of waar hun passie ligt. Zoek geen beelden die een kopie vormen van het werk van de jury, maar probeer een vergelijkbare sfeer te vinden met een originele invalshoek. Wat ook kan helpen is om een relatie met een (of meerdere) juryleden te onderhouden. Bijvoorbeeld een vriendschappelijke. Wellicht valt het kwartje dan net jouw kant op.
  2. Ken de massa. Ga kijken op Birdpix, Nederpix, de fotocommunity van National Geographic, Zoom of welke andere fotosite dan ook, en zie hoe de massa fotografeert. Met dat soort foto’s ga je dus geen wedstrijden winnen. IJsvogel-op-bemost-takje? Kansloos. Close-up-vos? Verspilling van inzendingsgeld. Zeearend-met-vis? Vermoei de jury er niet mee. Ga in je collectie op zoek naar beelden die origineel zijn.
  3. Doe mee met wedstrijden die geld kosten. Door een entree-fee te betalen worden veel gelukszoekers buiten de competitie-poort gehouden. Dat betekent dus dat alleen de wat serieuzere fotografen meedoen en de bulk aan standaardplaatjes buiten de deur wordt gehouden. Het is voor jezelf ook een reality-check: zijn mijn beelden echt goed genoeg om een prijs te winnen, is het het waard om wat geld te investeren in die wedstrijd?
  4. Kijk naar de winnaars van voorgaande jaren. Het heeft bijvoorbeeld geen zin om een walrus in te zenden bij Asferico als het jaar ervoor meerdere walrusfoto’s in de prijzen zijn gevallen. Probeer ook te herkennen welke uitstraling de winnende foto’s hebben. Zijn het less-is-more beelden? Wordt actie juist gewaardeerd? Houden ze hier van een foto met meerdere lagen. En, misschien wel het belangrijkste: vind je dat jouw foto kan wedijveren met de foto die al eerder gewonnen heeft?
Een kind kan de was doen: Dirk (9) krijgt zondag 13 december te horen wat deze foto heeft gedaan in de WNF-wedstrijd
Een kind kan de was doen: Dirk (9) krijgt zondag 13 december te horen wat deze foto heeft gedaan in de WNF-wedstrijd. Fotograaf: Dirk Hoogenstein

#StemopEls!

En dan is er 5. de publieksprijs. Waar ik echt een schijthekel aan heb is het schaamteloze gebedel om stemmen bij een publieksprijs (uitgezonderd foto’s die ik zelf te gek vind, maar dat is zeldzaam). In het begin heb ik daar ook aan meegedaan (wie niet, trots dat je in een finale zit, dat moet de wereld weten!), maar feitelijk is het niet meer dan een contest wie de meeste vriendjes op Facebook heeft. Like-prijs zou een betere benaming zijn voor publieksprijs. Wil je deze prijs winnen: zorg voor mega-veel vrienden op Facebook en op andere sociale media en blijf ze net zo lang lastig vallen totdat je tevreden bent. Soms neemt het ook echt gênante vormen aan: zo zag ik eind november op Facebook een oproep van de organisatie van de Lowland-fotowedstrijd voorbijkomen om op haar juryvoorzitter in de Argus-wedstrijd te stemmen. Heeft een gerenomeerd fotograaf (jurylid immers!) echt dat soort “steun” nodig om zich te onderscheiden van de massa, of is het verkapte reclame voor Lowland? (“kijk, onze juryvoorzitter wint een prijs in een andere wedstrijd!”) Ik kreeg er in ieder geval kromme tenen van, niet alleen omdat het geen bijster originele foto betrof. Dan heb ik een beter voorstel: mijn (oprechte!) bindend stemadvies voor de mooiste foto in die competitie is het swingende herfstbos van Els Branderhorst. Stemmen kan tot en met 31 december, dus doe het nu! Deel daarna deze foto op Facebook, twitter erover en maak van hashtag #StemopEls een trending topic!

De bijdrage van Els Branderhorst in de Argus/Natuurpunt-wedstrijd. #StemopEls!
De bijdrage van Els Branderhorst in de Argus/Natuurpunt-wedstrijd. #StemopEls! Fotograaf: Els Branderhorst

Eigenwijs

En ik? Natuurlijk heb ik ook wel eens wat ingestuurd en zelfs een finaleplaats gehaald. Maar ik ben een beetje eigenwijs. Als ik met de stofkam door mijn beelden ga om te kijken welke foto’s ik in ga sturen, dan vergeet ik alle criteria die hierboven staan. Elke keer kom ik weer uit op beelden die voor mij persoonlijk de wow-factor hebben, maar waarvan de meesten waarschijnlijk niet eens door de voorselectie komen. En toch is dat het type beeld dat ik elke keer weer instuur. Feitelijk ben ik niet een beetje eigenwijs, maar stronteigenwijs. En eigenlijk is dat prima. Iedereen fotografeert uiteindelijk voor zichzelf, en niet om een jury ervan te overtuigen dat hij of zij de beste fotograaf van de wereld is. Een prijs pakken is leuk, maar alles is relatief. Over drie jaar weet niemand nog dat jij ooit een wedstrijd gewonnen hebt.

Geef een reactie

9 reacties

  1. Naar de smaak van de jury fotograferen, dat doe je toch niet, neem toch de beelden die jezelf goed vind, of fotografeer je alleen maar om zoveelmogelijk medailles te behalen.

  2. Tip voor het meedoen aan Duitse fotowedstrijden. Alle jury’s daar zijn gek op scenes die beweging suggereren, dus niet je onscherpe foto’s deleten maar insturen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

9 reacties

  1. Naar de smaak van de jury fotograferen, dat doe je toch niet, neem toch de beelden die jezelf goed vind, of fotografeer je alleen maar om zoveelmogelijk medailles te behalen.

  2. Tip voor het meedoen aan Duitse fotowedstrijden. Alle jury’s daar zijn gek op scenes die beweging suggereren, dus niet je onscherpe foto’s deleten maar insturen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

luc hoogenstein

luc hoogenstein

Schrijver, natuurfotograaf, voetbalcoach, natuurbeschermer, dwarsdenker, wereldreiziger, reisleider, Canon, Handboek Vogels van Nederland, etc.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: