De Waal is in mijn beleving één van de meest dynamische rivieren van Nederland. De hoeveelheid vrachtschepen die erop vaart zorgt voor de dynamiek van deze rivier. Ik loop dan ook graag op de strandjes langs de Waal waar de boten voor een golfslag zorgen. Het is dan net alsof je op het strand aan zee staat. Nu is dat alles verborgen door het hoge water.
Veranderingen en uitdagingen
Er is veel veranderd langs de Waal, sinds ik in 2015 begon met mijn project ‘de Waal bewogen’ dat uitmondde in een fotoboek. Er zijn veel bomen gekapt in de uiterwaarden. Dit is volgens kenners nodig om ruimte te maken voor de rivier. Die verandering langs de Waal is goed te zien nu het water zo hoog is. Grote wateroppervlaktes zonder de afwisseling van bomen. Ik mis ze, maar de minimalistische sfeer die het soms oplevert geeft ook weer hele andere fotografische uitdagingen.
Eindelijk kom ik los uit de betovering en pak mijn camera van de stoel naast me. Drie weken geleden stond ik hier ook bij zonsondergang. Het water was toen duidelijk hoger, want nu doorsnijdt een dunne zwarte lijn het wateroppervlak. De zwarte lijn is een hoger stukje gelegen land dat weer zichtbaar wordt nu het water zakt. Deze lijn zorgt voor een wonderlijke scheiding op het water van de reflecterende kleuren in de lucht.
Achter de lijn is het blauw en voor de lijn loopt een fel roodoranje baan met een weerspiegeling van de bomen erin. Rechts in mijn beeld staan twee ganzen precies op die zwarte lijn, links een iel boompje in het water. Een mooi grafisch beeld. Vanuit de hand maak ik een aantal beelden, maar het is al te donker om echte scherpte te krijgen. En dat is wel wat ik wil, want het is zo’n bijzonder gezicht. Met mijn statief doe ik nog een poging. Het is niet wat ik ervan verwacht. Soms moet je gewoon genieten van het moment en is het niet vast te leggen zoals het bij je binnenkomt. Het begint al donker te worden, dus ik pak mijn spullen en rij naar huis.
Thuisgekomen bekijk ik de beelden. De compositie laat veel te wensen over, met die donkere bomen in de achtergrond die door het boompje op de voorgrond lopen. Ook de masten en de gebouwen storen me. De week ervoor had ik daar duidelijk beter op gelet. Soms ben ik zo onder de indruk van de natuur dat ik alles vergeet. Zelfs om te ‘bewegen’ met de camera. Maar dat heb ik al genoeg gedaan op andere momenten en ook op andere plekken.
4 reacties
Een rievierenlandschap zonder bomen is best wel kaal .maar je laat leuke foto,s zien
Dank je Gert-Jan dat is zeker kaal, ik mis ze ook zeker maar het geeft ook weer andere mogelijkheden. Al hoewel in beweging natuurlijk mijn voorkeur heeft maar dat is op de pixperience te zien. 🙂
Hallo Andrea,
Het hoog water, fantastisch weer gegeven. In mijn directe waalomgeving, staan nog veel bomen en struiken. Daarvan heb ik ook een aantal series van gemaakt, maar daarvan niets gepubliceerd, jammer jammer.
Groet Gerrit
Goed te horen dat er bij jou nog veel bomen staan. Nooit te laat om te publiceren toch? Doen zou ik zeggen. 🙂