Hygge en natuurfotografie in Noord-Denemarken

Mijn titel begon met het woord ‘Hygge’ De meesten onder jullie zullen hoogstwaarschijnlijk dit woord niet kennen. Ook mij was dit Deense woord totaal onbekend, maar dit kleine woordje vat wel onze totale reis, de natuurfotografie in Denemarken en de sfeer in ons huisje (Hyggely) samen. Ik kom hier later op terug.

IJscoupe, strandlopers en Dennis Bergkamp

Onze reis begon heel, heel vroeg op een zomerse ochtend. We vertrokken vanaf Dieren met als eindbestemming Løkken gelegen in Noordwest-Jutland aan de Noordzee. Tien uur rijden volgens de navigatie, na meer dan zes uur onderweg geweest te zijn kwamen we aan in Niebüll, een tussenstop en overnachting dicht bij de Duitse Waddenzee. Het liefst wilde ik direct fotograferen, aan zee trek ik ook wel weer bij.

Echter, mijn vrouw (Melissa) ging liever een ijscoupe eten in Niebüll. Ook niet verkeerd, vooral niet als er een band optreedt op het marktplein en ineens zingt over Dennis Bergkamp. Het zit ze nog hoog.. fantastisch! Maar de avond kan altijd beter, dus kreeg ik Melissa nog zo ver onze dag af te sluiten aan de kust met een prachtige zonsondergang, een ree en vele strand- en steltlopers. Buikje vol en de eerste natuurfoto’s zijn binnen!

Even van de wereld

Na aankomst op de eindbestemming en een korte nacht worden we wakker in Løkken door een vreemd geluid, pleuris irritant. Het komt, het gaat en komt weer terug. Na een degelijk en uitgebreid onderzoek vinden we de dader: een robotgrasmaaier, niet zo hygge dus uit dat ding, want we moeten even bijkomen en onze rust pakken vind ik. Ook omdat ik iets heb gepland voor in de avond, alleen weet Melissa dit nog niet.. Drieteenmeeuwen in Bulbjerg, geïnspireerd door de filmpjes van Morten Hilmer. Ik laat het haar zien, ‘Oké, leuk’ zegt ze, maar wel een stukje rijden. Ja zeg ik, maar je kan daar heel mooi wandelen.

Binnen no time sta ik met statief in zee, tegenover een grote rots (of een kleine klif) met boven mij honderden schreeuwende drieteenmeeuwen. Overweldigend dit geluid, compleet bevangen ben ik door deze prachtige meeuwen en dit ontzettend gave tafereel. Minuten zijn schijnbaar uren als ik ‘wakker’ wordt gemaakt uit mijn flow door Melissa. Ze heeft al kilometers gewandeld en het is al bijna donker. Ik wijs nog wat naar boven, maar voel dan ineens de kou in mijn hele lichaam. Ik tril van de kou, maar ook van enthousiasme en bewondering. Ik ben zelfs emotioneel, maar hou me groot. Huilen om meeuwen, dat kan echt niet!

Deense Hotspots

Zo vervolgen we onze twee weken op Denemarken met veel natuur en wandelen. Noord- Denemarken is bij deze dan ook echt een aanrader voor jou als natuurliefhebber. Tip van flip: we bezoeken de veertig meter hoge zandduin Råbjerg Mile. Eén van de grootste bewegende zandduinen van Europa. En daar kwam ik achter… Op een veel te warme dag, veel warm zand en geen schaduw raak ik ook nog eens Melissa uit het vizier, wat bleek: die was mij gaan zoeken. Het duurde iets te lang en ik had weer eens geen bereik. Ook bezoeken we Rubjerg Knude, een uniek landschap wat langzaam opgeslokt wordt door de zee en lopen we door het prachtige heide- en bosgebied Rebild Bakker. Hier kon ik losgaan met langzame sluitertijden op dansende beuken in het Rold Skov en in het Troldeskoven. We lopen samen heel wat kilometers. Heerlijk hygge.

Ook Skagen is prachtig, hier ontmoeten de Oostzee en de Noordzee elkaar, wat zorgt voor twee stromingen. Om dit tafereel optimaal te kunnen ervaren en fotograferen ging onze wekker om 04.00 in de nacht, niet zo hygge. Ik moest goed praten, maar uiteindelijk was het zeer de moeite waard. Alleen zijn met een zeehond tijdens een prachtige zonsopkomst is uniek. Ik fotografeerde in alle rust een zwarte zeekoet, eiders, kanoeten en bontbekplevieren.

Melissa’s dankbaarheid kwam rond 09.00 uur toen ze alle toeristen in een treintje naar het laatste puntje land zag lopen en wij weer vertrokken. Ook de drieteen- en bonte strandlopers zijn zeer vermakelijk op de verlaten stranden van Jutland. Met wat geduld en het lezen van hun gedrag komen ze tot op enkele meters van je vandaan en als je net zoveel geluk als ik heb gaat er ook nog een zeehond naast je liggen! Let ook op de prachtig krom verwaaide bomen aan de kust, dit is magistraal! Ook kon ik mijn creativiteit kwijt in het fotograferen van de vele duizenden mossels op de bunkers.

Bunkers en zeesterren

Even terugkomend op hygge, om een situatie of moment hygge te houden moet je soms geven en nemen. Een goed voorbeeld is onze strandwandeling met als hoofddoel Tweede Wereldoorlog bunkers bekijken, geen natuurfotografie dus.. Door het getij en de half verzonken bunkers in het strandzand ontstaan er een soort van zeewaterpoeltjes in en om de bunkers met de leuke bijkomstigheid van zeesterren. Ook al wist ik dat mijn belangen nu even niet centraal stonden, de camera ging toch ‘per ongeluk’ mee. Ik kreeg even wat tijd, waarbij ik voorzichtig de grenzen opzocht, gecontroleerd en niet erover heen, heel belangrijk. Ik kwam echter niet in de flow, meer dan registratie werd het niet.

Uit vorige levenslessen heb ik geleerd: om een hygge vrouw te hebben moet je soms toegeven dat het even niet lukt en dat je later terugkeert. Zo gedacht, zo gedaan. De volgende dag, dezelfde tijd, dezelfde locatie, maar nu alleen. Tot mijn schrik was er geen zeester te bekennen.. op gelukkig één fraai exemplaar na!

Hygge en Hyggely (uitgesproken als ‘hoo-gah’)

Bovenstaand voorbeeld vind ik een typisch geval van hygge. Een toestand die je ervaart als je in harmonie bent met jezelf, je vrouw of met de natuur. Hygge kan je ook interpreteren als het typische Nederlandse woord ‘Gezellig(heid)’. Hygge is als warm kaarslicht bij je zeester en genieten van het kleine, deze ene zeester.

Als natuurfotograaf ben je hygge, voldaan, gelukkig na een lange en vermoeiende dag, maar met als resultaat een vol SD-kaartje. Hygge is als je statief meewerkt en je mede natuurfotografen spreekt. Hygge is tijdens je fotografiesessie even je rust pakken en een bakkie drinken uit je thermoskan gevuld met warme koffie of thee. Wat is nou niet hygge? Een stroeve telelens vol strandzand, natte zeewatersokken, een geïrriteerde vrouw wanneer je te lang zeesterren hebt gefotografeerd. Oké, ik denk dat het duidelijk is. Geniet van het kleine in de natuur en wordt hygge!