Op onze eerste dag zien we al zoveel moois en het Engelse landschap is om verliefd op te worden, als je dat al niet was! Na ruim 3 uur arriveren we via Ullswater bij de Kirkstone Pass, een van de hoogste bergpassen in het Lakeland. Voor ons de poort tot het Nationaal Park Lake District dat sinds juli 2017 is uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.
Via de kronkelige en smalle bergweg met hier en daar wat haarspeldbochten toeren we verder door een betoverend landschap. Onderwijl diverse ooh’s en aah’s roepend vanwege het fantastische uitzicht bereiken we veilig en wel we onze cottage in Grasmere. Dit wordt onze thuisbasis, gekozen vanwege de centrale ligging want van hieruit kun je alle kanten op om het prachtige Lake District te verkennen.
Nog diezelfde avond wordt er gefotografeerd bij Grasmere Lake. Vlakbij het geboortehuis van William Wordsworth, de beroemde dichter (I wandered Lonely as a Cloud). Al is het wel even zoeken naar wat goede standpunten – het licht is al supermooi en de dreigende luchten maken het af.
Het is een aanrader om een dag met een lokale professionele fotograaf op stap te gaan. Je maakt dan kennis met plekken die je anders niet zouden hebben bezocht omdat ze minder toeristisch zijn of niet in de boekjes staan. Wij gingen op stap met Stewart Smith wiens naam we doorkregen van Johan van de Watering. Zeer kundig, vriendelijk en bereid om je mooie plekken te laten zien.
De overige dagen gaan we op eigen houtje op pad met name ‘s ochtends vroeg en ‘s avonds voor het mooiste licht. Het hebben van een goeie kaart en gps is een vereiste en de fotoboeken van Stuart Holmes en E. Bowness zorgen voor zeer veel inspiratie. Tuurlijk zitten we ook wel eens verkeerd, of is het minder mooi dan verwacht. Maar weer andere plekken zijn zo onwaarschijnlijk mooi dat er toch een goede balans is.
Een greep uit locaties waar we geweest zijn: Blea Tarn, Tarn Hows, Derwent Water, Ashness Bridge, Honister Pass (wow als je van autorijden houdt!), Buttermere, Rydal Water, Wasdale Head, Wastwater enz. Alleen die naamplaatsen al!!
Welk jaargetijde je ook gaat, het Lake District zal je niet teleurstellen. In de zomer schijnt het heel druk te zijn, maar voorjaar en herfst zijn ultieme periodes om te fotograferen. In een tijdsbestek van een week kun je veel zien.
Belangrijk om in de gaten te houden is de stand van de zon en of een locatie geschikt is voor zonsopgang of -ondergang. Het beste kun je dit van te voren uitzoeken en ter plekke met onder andere een goede weer app besluiten wat het gaat worden.
De foto’s zijn allemaal door mij gemaakt met een Canon 5D3 full frame camera. Qua lenzen is een groothoek onmisbaar, maar een telelens en een fisheye zorgen weer voor voldoende afwisselend beeld in je collectie. Het gebruik van een 6 of 10 stops Neutraal grijsfilter voor lange sluitertijden geeft bewegende luchten en water een sprookjesachtig effect.
Ook een polarisatiefilter behoort bij de standaard uitrusting voor diepere kleuren. Ik heb verloopfilters gebruikt, maar zou ook aanraden om meerdere belichtingen te maken om het dynamisch bereik ten volle te benutten. Tegenwoordig is blenden een fluitje van een cent in Lightroom CC.
Na zo’n week fotograferen ben je een “paar” duizend foto’s rijker. En dan begint er een leuke maar ook lastige klus: kiezen en selecteren. Duizenden foto’s terugbrengen tot een luttele 50 tot 100 en nog eens minstens halveren voor de website. Hooguit een stuk of 10 voor een artikel.
Laat me je meenemen op mijn reis door het Lake District – ik heb nu al weer zin gekregen om terug te gaan.
6 reacties
Ha Laura,
Prachtige foto’s en verhaal. Leuk!
Wij zijn er in juni geweest en het is inderdaad prachtig. Als je niet oppast ben je de hele dag alleen maar aan het fotograferen. Elk plekje is fotgeniek.
Aanstekelijk verhaal en prachtige foto’s, Laura!
Het Lake District stond al hoog op m’n (fotografeer-)lijstje. En die plek wordt door jouw blog weer bevestigd.
Eens kijken of ik nog iets herken in Penrith van 40 jaar geleden toen ik daar een vriendje had. 🙂