Menu

Onderdeel van Pixfactory

In de schaduw 2: Een netelige kwestie

Na het opstaan kriebelt het vanbinnen; er fladderen vlinders in mijn hoofd. Ik maak daarom een rondje langs het talud naast het parkje achter mijn huis, maar vind helaas geen enkele vlinder. Als ik alweer bijna thuis ben, zie ik in het parkje langs het pad de bloemetjes van de brandnetels prachtig oplichten in het zonnige tegenlicht van een open plek. Mijn enthousiasme is meteen gewekt. Voorzichtig manoeuvreer ik tussen de stengels en bladeren door om de trossen bloemetjes in het juiste tegenlicht te krijgen. Wanneer ik scherpstel op de stengel voor mij, rent er ineens een kriebelbeestje naar beneden. Welke verrassingen schuilen nog meer in deze prikkelende omgeving? Een nieuw projectje is geboren.
brandnetels
Fotograaf: Ronald Hofmeester

schimmig, schaduw, schemerzicht
dwaal door lommerduister
opzoek naar sprankjes zonnig licht
voor weelderige luister

een netelig positiespel
met een verraderlijk kantje
beweeg behoedzaam maar wees snel
zeg anders dag (met ’t) handje

goodbye spotlight!
auw, je brandt je!


Brandnetels tegen ’t licht

Ik heb de indruk dat niet veel natuurfotografen hun vingers durven te branden aan brandnetels. Ik zie namelijk nauwelijks tot geen foto’s op internet voorbijkomen waarbij de brandnetel zelf het onderwerp is. In een enkel geval dient zij als decoratie voor een beekjuffer. De meeste fotografen lopen er blijkbaar met een boog omheen. Toch zijn brandnetels voor de rupsen van gehakkelde aurelia, distelvlinder, landkaartje, kleine vos, atalanta en dagpauwoog belangrijk als waardplant en is ook de nachtegaal voor een belangrijk deel afhankelijk van brandnetels om in te nestelen. Maar buiten dat is het voor mij gewoon interessant om de vorm en structuur van de brandnetels eens van dicht te bekijken, het liefst in dramatisch tegenlicht.

50mm met tussenring en 90mm macro

De volgende ochtend sta ik opnieuw in het park, een half uurtje vroeger dan de dag ervoor waardoor bijna het hele park nog in de schaduw van de bomen ligt. Ik vind naast het pad slechts één brandnetel waar het zonlicht enigszins op valt. Het is hondenuitlaattijd en menig hond vindt het machtig interessant wat ik daar tussen de brandnetels aan het doen ben. Ik moet mijn aandacht dus goed verdelen om ‘schade’ aan mij of het onderwerp te voorkomen. Het zou jammer zijn als juist die ene belichtte brandnetel zou sneuvelen door het enthousiasme van zo’n viervoeter.

brandnetels
50mm standaardlens met tussenringen. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Meestal gebruik ik voor macrofotografie een 90mm macrolens, maar vandaag kies ik voor mijn 50mm standaardlens met tussenringen omdat ik het wollige lichteffect door de geringe scherptediepte zo geweldig vind. Erg praktisch is zo’n combinatie overigens niet. Dat is niet omdat ik met een tussenring één á twee stops licht kwijtraakt want die win ik makkelijk weer terug door een veel grotere diafragma. Nee, dat komt door de geringe werkruimte. Met mijn 90mm macrolens is de werkruimte van oneindig tot de kortste scherpstelafstand; ongeveer 10 cm tussen de voorkant van de lens en het onderwerp. Op alles daartussenin kan ik scherpstellen. Met mijn 50mm en een tussenring van 20mm heb ik echter maar een werkruimte van ongeveer drie centimeter; kortste scherpstelafstand is ongeveer 10cm vanaf de voorkant van de lens en het maximum is slechts 13 centimeter. Met een tussenring van 36mm is die werkruimte zelfs maar één centimeter; van 5 tot 6 centimeter. Het is dan ook passen en meten tussen de brandnetels. Een beetje naar voren – een beetje naar achteren, een beetje naar links een beetje naar rechts, zoekend naar de juiste lichtval. Ook probeer ik de verschillende maten ringen uit tot ik het juiste kader vind en de scherpte op de juiste plek heb. Omdat ik het contrast van scherp – onscherp erg interessant vind, fotografeer ik met het diafragma helemaal open, dus op f/1.8.

brandnetels
Het licht op de helft van de top van de brandnetel en de diepe schaduw op de achtergrond geven naar mijn idee de spanning die de foto nodig heeft. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Ook dit keer verbaas ik me over de snelheid waarmee de schaduw zich verplaatst waardoor ik na een paar minuten mijn insteek moet veranderen en foto’s maak van het silhouet dat afsteekt tegen de bosrand. Maar al snel ga ik weer opzoek naar een zonverlichte plek om verder te gaan met het bijzondere samenspel van schaduw – tegenlicht en scherp – onscherp. Opnieuw met passen en meten om mij niet te branden aan mijn onderwerp.

Avondlicht

Het licht ’s ochtends in het park is al behoorlijk hard doordat de zon pas rond halfnegen boven de huizen uit komt. Dit heeft zo zijn voordelen maar ook zijn nadelen. Foto’s maken in strijklicht is er bijvoorbeeld ’s ochtends niet bij. Om die reden ga ik enkele weken later in de vroege avond naar buiten. Aan de andere kant van het park schijnt het al warmer wordende avondlicht door een opening in de bosrand. Mijn oog valt in eerste instantie op het bloeiende heksenkruid en het uitgebloeide fluitenkruid. In het fascinerende strijklicht fotografeer ik bijna driekwartier met de 50mm lens de verscheidenheid aan vormen van deze twee planten.

Vruchten van het fluitenkruid. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Dan pas valt het mysterieuze licht ook op enkele brandnetels. De sfeer ademt rust en contemplatie. Een close up met een 50mm lens vind ik daar niet bij passen. Met de 90mm macrolens neem ik wat afstand waardoor ik de brandnetels minder nadrukkelijk in beeld krijg. Door hun geringere afmeting zijn ze nu het rustpunt in de leegte die de verglijdende dag achterlaat …

Brandnetels
Met de 90mm macrolens neem ik wat afstand van de brandnetels. Fotograaf: Ronald Hofmeester
Wil je verder lezen over macrofotografie?
Hier zetten we alles over macrofotografie voor je op een rij.

6 reacties

    1. Arne, dankjewel voor het compliment. Met alle plezier geef ik de Exif gegevens. Waar ik vooral op let is de scherptediepte (die houd ik het liefst zo klein mogelijk) en de belichtingscompensatie. Af en toe controleer ik de sluitertijd om te zien of die niet te langzaam is om nog uit de hand te kunnen fotograferen. De ISO waarde die ik kies, is daarom meestal een afgeleide en afhankelijk van de lens die ik gebruik.
      Foto 1: 90mm, ISO 200, 1/5000, f/4,2, -3,0 EV
      Foto 2: 50mm + 12mm tussenring, ISO 200, 1/8000, f/1,8, -1,0 EV
      Foto 3: 50mm + 20mm tussenring, ISO 200, 1/3200, f/1,8, -2,7 EV
      Foto 4: 50mm + 20mm tussenring, ISO 400 (vanwege de wisselende lichtomstandigheden op dat moment maar was voor deze foto niet nodig geweest), 1/3200, f/1,8, -2,3 EV
      Foto 5: 90mm, ISO 200, 1/1000, f/3, -4,3 EV
      Groet, Ronald

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

6 reacties

    1. Arne, dankjewel voor het compliment. Met alle plezier geef ik de Exif gegevens. Waar ik vooral op let is de scherptediepte (die houd ik het liefst zo klein mogelijk) en de belichtingscompensatie. Af en toe controleer ik de sluitertijd om te zien of die niet te langzaam is om nog uit de hand te kunnen fotograferen. De ISO waarde die ik kies, is daarom meestal een afgeleide en afhankelijk van de lens die ik gebruik.
      Foto 1: 90mm, ISO 200, 1/5000, f/4,2, -3,0 EV
      Foto 2: 50mm + 12mm tussenring, ISO 200, 1/8000, f/1,8, -1,0 EV
      Foto 3: 50mm + 20mm tussenring, ISO 200, 1/3200, f/1,8, -2,7 EV
      Foto 4: 50mm + 20mm tussenring, ISO 400 (vanwege de wisselende lichtomstandigheden op dat moment maar was voor deze foto niet nodig geweest), 1/3200, f/1,8, -2,3 EV
      Foto 5: 90mm, ISO 200, 1/1000, f/3, -4,3 EV
      Groet, Ronald

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: