Menu

Onderdeel van Pixfactory

In de schaduw 4: Subtiele lichtval

Het is weer de tijd van het jaar. Wanneer ik ’s ochtends de hond uitlaat vangt mijn gezicht de plakkerige draden van de jonge spinnetjes die iedere nacht weer hun web over het pad hangen. Hoe ik ook mijn best doe om de in het zonlicht glinsterende draden te ontwijken, er blijven er altijd wel enkele kleven in mijn gezicht of haar. Met onbeholpen armbewegingen probeer ik ze weer van me af te krijgen. Hoeveel moeite het me ook kost, ze moeten weg. Niet omdat ik het vies of eng vind, maar omdat het zo’n vervelend gevoel is. Hoe anders is het als ik ze tussen de planten zie hangen. Prachtige kunstwerkjes en een spin van dichtbij vind ik altijd zeer intrigerend met z’n acht kraaloogjes en behaarde, gestreepte poten.
Fotograaf: Ronald Hofmeester

Continu AF-ON

Na het ontbijt ga ik daarom langs de slootkant in de schaduw van het park kijken of daar iets fotografisch te vangen valt. Het is daar een beetje een drassige rimboe zo onderaan het talud van de weg. Er staan vooral brandnetels en riet, maar in de rand van de sloot bloeit nu ook het harig wilgenroosje mooi paars.
Na een tiental meters lopen door kruishoge vegetatie, zie ik tussen de bloemen een jong spinnetje in haar web hangen. Af en toe strijkt er een beetje zonlicht over het web. Ik ga er rustig voor ‘zitten’. Door de hoekzoeker zie ik in de achtergrond een feest aan bokeh-cirkels van de zon die door de bomen schijnt. De ISO-waarde verhoog ik van 200 naar 400 om de sluitertijd (1/20 seconde) te halveren. Omdat het harder waait dan wenselijk is, stel ik automatisch scherp en maak ik twee of drie opnames achter elkaar. Meestal zit er dan één tussen die de gewenste scherpte op de juist plek heeft. In dit geval wil ik graag de ogen scherp hebben.

Ik gebruik altijd de ‘AF-ON’ knop achterop de body om scherp te stellen en de ontspanknop bovenop alleen om te ontspannen. De camera staat ingesteld op continu scherpstellen (AF-C). Het is in het begin even oefenen om zowel je duim als je wijsvinger te gebruiken, maar deze manier van werken heeft vele voordelen. Het grootste voordeel is toch wel dat eenmaal scherpgesteld de camera niet opnieuw gaat focussen bij het ontspannen en de camera meteen na het ontspannen alweer scherpstelt voor de volgende foto.

Ik kadreer zo dat storende elementen zoveel mogelijk buiten het kader vallen. Fotograaf: Ronald Hofmeester

De nadruk op de juiste plek

Wanneer ik de beelden controleer, zie ik dat door het bewegen van het web de lichtste bokeh-cirkel niet de spin benadrukt, maar de aandacht juist een beetje er van wegtrekt. En omdat ik koos voor een wat kleiner diafragma (f/6.3) om het feestgevoel te creëren, valt natuurlijk de cirkel wat kleiner uit. Achteraf vind ik dat toch wat minder geslaagd. Ook zitten er door de geringe sluitertijd vrij veel missers tussen. Het web beweegt te snel in de wind. Ik verhoog daarom de ISO-waarden nogmaals met een stap (naar ISO 800) en vergroot het diafragma naar de maximale opening om de cirkel op de achtergrond groter te maken (op de werkafstand van dat moment f/3.8). Het resultaat is een sluitertijd van 1/160 en hopelijk is dat voldoende. Ik ben ook iets dichter op het onderwerp gekropen om het spinnetje iets groter in beeld te krijgen en de blaadjes meer te vervagen.

Helaas schijnt er even geen zonnetje op het spinnetje en vallen de paarse bloemen bijna geheel buiten het kader waardoor ik het resultaat uiteindelijk een beetje flets vind. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Meer kleur en de juiste lichtval

Om meer van de bloemen in beeld te krijgen, maak ik een aantal staande beelden. Een staand beeld geeft andere mogelijkheden dan een liggend beeld en daardoor vaak ook een andere sfeer. Ik wacht geduldig op het zonlicht en houd de bokeh cirkels in de achtergrond goed in de gaten. Na de ‘burst’ controleer ik de resultaten weer op het lcd-schermpje.

De scherpte lijkt in orde, maar wanneer ik later op de pc aan de nabewerking begin blijkt helaas dat de scherpte toch niet op de ogen licht. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Ik ben nog niet helemaal tevreden omdat de bloem zo onherkenbaar is. Ik besluit tot het maken van enkele opnames met een dubbele belichting waarbij ik de ene keer scherp stel op de spin en de andere keer op de bloem. Dat geeft een grappig effect, maar in situaties zoals nu met wind is het erg lastig om beide opnames scherp te krijgen.

Dubbele (scherpe) belichting lukt niet en omdat ik nog steeds niet het beeld heb waar ik enthousiast over ben, besluit ik de energie die ik nog heb te stoppen in een beeld met een enkele belichting. Fotograaf: Ronald Hofmeester

Ik neem het spinnetje weer wat groter in beeld en verander mijn positie iets zodat de bloemen in de onscherpte met hun paarse kleur de rechterbovenhoek van het kader vullen. Ik zorg dat de bokeh cirkel nog steeds het spinnetje omsluit en wacht tot de zon het spinnetje belicht. Dan maak ik weer meerdere foto’s achter elkaar en als ik de beelden bekijk verschijnt er een glimlach om mijn mond. De energie is na een half uurtje fotograferen op, maar met een blij gemoed wandel ik terug naar huis.

Het eindresultaat van mijn spinnensessie. Het onderstaande gedicht ontstond in mijn hoofd tijdens het maken van deze foto’s. Fotograaf: Ronald Hofmeester

als de dag begint

hangt de schaduw van de nacht

heimelijk tussen slapen en zijn

wanneer ik wakker word

en de spinsels uit mijn ogen wrijf

vang jij mijn dromen


Wil je verder lezen over macrofotografie?
Hier zetten we alles over macrofotografie voor je op een rij.

12 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

12 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: