Jaap de Vries
In de periode dat de TT van Assen nog door dorpen en straten van het Drentse landschap ging maakte Jaap al foto’s. Na een lidmaatschap van een algemene fotoclub in Assen heeft Jaap zich gespecialiseerd in natuurfotografie. Zijn belangstelling lag vooral op het gebied van de macrofotografie en zijn foto’s kenmerken zich door een weloverwogen compositie en perfecte scherpte.
Van analoog naar digitaal
Jaap is één van de laatste natuurfotografen die is overgegaan van analoge naar digitale fotografie. Tijdens de analoge periode maakte hij meestal dia’s. Het voordeel van een analoge fotograaf is dat je eerst goed kijkt en dan pas knipt. In het digitale tijdperk gaat dit vaak anders.
Drentsche Aa
Wonend aan de rand van de Drentsche Aa was voor hem een unieke locatie om verbinding te maken met natuurfotografie. Een nationaal park dicht bij huis met natuurgebieden zoals het Balloërveld, de Gasterse Duinen, Kampsheide, het Eexterveld en de Zeegser Duinen waren vaak zijn fotogebieden. We herinneren ons zijn fraaie foto’s gemaakt in deze gebieden van libellen, vaak versierd met rijp en zijn kleurrijke opnamen van kwel.
Weidebeekjuffers
Met foto’s van libellen heeft Jaap naam gemaakt. Een van zijn eerste grote successen was de foto van twee weidebeekjuffers. Hij won daarmee de hoofdprijs van de natuurfotowedstrijd van Grasduinen (de voorloper van Roots).
Kwel
Jaap stond bekend als de kwelfotograaf van Nederland. Met zijn kwelfoto’s oogde hij jarenlang veel bewondering bij natuurfotografen en fotowedstrijden. Kwel is een natuurverschijnsel wat veel voorkomt in moerasachtige gebieden zoals de Drentsche Aa. Zijn ongeëvenaarde compositie vind je in zijn kwelfoto’s terug.
IJsstructuren
Het fotograferen van ijsstructuren is een onderwerp waar Jaap in de wintermaanden niet omheen kon. Van veraf lijkt het ijs vaak een egaal oppervlak, maar als Jaap dichterbij kwam zag hij structuren en vaak uitzonderlijk mooie vormen.
Warrelknoesten
Warrelknoesten fotografen was één van zijn laatste foto-onderwerpen. Zo’n warrel heeft soms opvallende kleuren en structuren en is een gezwel van de boom. Warrelknoesten zijn exclusief en zeldzaam, maar erg mooi voor macrofotografie.
Ameland
Jaap was geen reiziger, hij hield niet van autorijden en bleef het liefst dichtbij huis. Het enige uitstapje buiten Drenthe waaraan hij zich wel eens waagde was Ameland waar hij zich onder andere vermaakte met het fotograferen van zandstructuren.
Publicatie en wedstrijden
Jaap heeft als autodidact een eigen identiteit opgebouwd met herkenbare composities en vormen. Bij alle bijeenkomsten gooide Jaap hoge ogen met zijn foto’s en bij wedstrijden viel hij regelmatig in de prijzen. Zo werd hij heel recent overall winnaar bij de wedstrijd van de “Groene Camera” en werd zijn kwelfoto uitgeroepen tot de “Natuurfoto van het jaar 2020”. Vermeldenswaard is ook dat hij diverse publicaties in het vermaarde Duitse magazine “Naturfoto” op zijn naam heeft staan. Daarnaast plaatste hij regelmatig foto’s op “Deel de natuur” en maakte hij foto’s voor het Drentse Landschap.
Foto contacten
Jaap reed vaak samen met Leo Vogelenzang of Klaas Kanis naar foto-bijeenkomsten. Met Leo meestal voorafgegaan door een bezoek aan een pannenkoekenrestaurant. De laatste bezoeken aan de fotoclubs waren in het voorjaar van 2020. Kort daarna kwam corona die met al zijn beperkingen het normale leven verstoorde en velen hebben Jaap daarna niet meer gezien. Zelf heb ik eind deze zomer nog met Jaap bij een van de kwelplaatsen staan praten. Hij voelde zich toen al niet fit en was snel moe.
Op 3 december 2020 is Jaap de Vries overleden.
Zijn mooie foto’s blijven een inspiratie voor veel natuurfotografen.
We zullen Jaap missen.
9 reacties
Fijn dat er ruimte is voor zo’n eerbetoon. Mooi gedaan Jan.
Jaap zal gemist worden voor zijn inspirerende foto’s. Sterkte voor zijn familie en bekenden.
We wensen zijn familie en andere dierbaren heel veel sterkte in deze zo moeilijke tijd ?