Skógafoss meets Canada
Velen zullen de bekende Skógafosswaterval in IJsland gezien of gefotografeerd hebben. Dat geldt ook voor mij, maar deze foto uit 2020 is speciaal. Het was februari, winter, en het had net flink gevroren, met als gevolg dat veel water was bevroren. Er is ook een rivier die het water van de waterval afvoert. Deze was niet bevroren, de omringende plassen echter weer wel met prachtige stukken met ijs en ijsstructuren.
Dit noem ik een speeltuin voor fotografen zoals ik. Met de groothoek kun je hier letterlijk op elke centimeter een nieuwe compositie vinden. Ik was hier dan ook in mijn element. Ik koos voor een verticale compositie, omdat de waterval zo beter tot zijn recht komt. Het is een vrij brede waterval, maar aan de zijkanten van de foto gebeurt er verder weinig. Vandaar dat een verticale compositie een goede keuze is.
Zet de voorgrond op de minimale focusafstand
Met mijn favoriete techniek, ‘get low’ en kruip zo dicht mogelijk op je voorgrond, maakte ik deze foto. De ijsbubbels die je hier ziet zijn in werkelijkheid extreem klein. Door hier met een 14 mm-lens erg dicht op te zitten, krijgt de foto een effect waarbij de bubbels erg groot lijken.
De foto heet Skógafoss meets Canada, omdat deze foto mij deed denken aan de ijsbubbels die je vaak ziet op de meren van Canada. Hele hordes fotografen gaan speciaal naar de Canadese Rockies om dit fenomeen vast te leggen. In IJsland had ik ze nog nooit gezien op deze manier: een heel origineel en bijzonder perspectief van Skógafoss.
Focusstacking
De tweede techniek die ik heb toegepast is die van focusstacking. Een lens kan niet alles vanaf de minimale focusafstand tot ‘oneindig’ scherp vastleggen, zelfs niet op f/22. Als je een foto wilt maken waarbij de voorgrond op enkele centimeters van je lens is verwijderd en je wilt ook de achtergrond (waterval) scherp hebben, moet je focus stacking toepassen. Je maakt meerdere beelden met een verschillend scherpstelpunt. In de nabewerking combineer je alle foto’s om een eindresultaat te krijgen dat van voor tot achter scherp is.
Beeldbewerking
Op het uiteindelijke beeld heb ik de volgende bewerkingen toegepast:
- De foto’s in balans gebracht (iets lichter gemaakt, iets meer contrast).
- Alle foto’s gefocus stackt in Photoshop.
- Alle personen weggehaald met de Content Aware Fill-tool in Photoshop.
- Vervorming van de waterval weggehaald en deze rechtgezet met de Distort-tool in Photoshop. De waterval was door de groothoek namelijk flink vervormd.
- Ik vond de bruinachtige kleur van de heuvels naast de waterval wat afleidend. Deze heb ik dus in saturatie naar beneden gebracht en iets blauw gemaakt door middel van brushen in Photoshop.
- Meer microcontrast toegevoegd op de bubbels in de voorgrond.
- Vignettering toegevoegd, vooral aan de bovenkant
Trainingsoefening
OK, nu ben jij aan de beurt. Probeer met je groothoeklens zo dicht mogelijk op een potentiële voorgrond te gaan zitten. Denk bijvoorbeeld aan een bloemetje met op de achtergrond je hoofdlandschap. Ga zo dichtbij zitten dat je lens nog maar nét kan scherpstellen op de voorgrond. Op die manier ervaar je het effect van een groothoeklens op je beeld het sterkst. Je verwacht soms niet dat je zó dicht bij je voorgrond moet zitten om het gewenste resultaat te krijgen. Ik zie mensen vaak een paar meter van hun voorgrond af zitten en vervolgens een zoomlens gebruiken om de voorgrond naar zich toe te halen. Dat is natuurlijk prima, maar zo krijg je niet het spectaculaire voorgrondeffect dat vaak zo mooi is bij een groothoeklens. De truc is om de limieten op te zoeken. Je krijgt dan niet alles in één foto meer scherp, zelfs niet op een diafragma van f/22. In dat geval kun je de techniek van ‘focus stacking’ gebruiken. In mijn boek WOWSCAPES leg ik tot in detail uit hoe je dit doet.
