Menu

Onderdeel van Pixfactory

Interview Anja Brouwer

Zelf zegt ze met gevoel, respect en geduld te fotograferen. Bevlogen door vogels en Wad, maar wat inspireert Anja Brouwer nog meer? Collega natuurfotograaf Pauline Rote stelde haar een aantal vragen in dit interview.
Rimpeling tijdens het blauwe uurtje
Rimpeling tijdens het blauwe uurtje. Fotograaf: Anja Brouwer

Interview Anja Brouwer

Wie is Anja en hoe ben je begonnen met fotograferen?

Ik ben Anja Brouwer (51 jaar) en ik ben geboren en getogen op het Waddeneiland Ameland. Inmiddels woon ik in Dokkum, dicht bij de Friese Waddenkust. En dichtbij Holwerd, waar de boot naar Ameland vertrekt en die mij zeer regelmatig naar het eiland brengt. De passie voor natuurfotografie is op latere leeftijd ontstaan. Vanaf 2005 heb ik een aantal cursussen gevolgd en ging ik vooral de natuur in met m’n camera. In Afrika is m’n passie voor natuurfotografie aangewakkerd en op Ameland heb ik me ontwikkeld in natuurfotografie en ontdekte ik de Wadden als onuitputtelijke inspiratiebron.

Anja Brouwer
Anja Brouwer. Fotograaf: Edgar Colin

Op je website staat Anja Brouwer – Waddenfotografie, dat hoort dus bij elkaar… Wat vind je daar wat je elders niet vindt?

Opgroeien op een Waddeneiland schept verbinding met de zee en de natuur. Als ik de zonsopkomst wil fotograferen ga ik met zakkend of laagwater. Dan ontstaan er mooie patronen en structuren in het zand, welke ik gebruik als voorgrond. Als ik vogels wil fotograferen zorg ik dat ik ruim voor hoogwater aanwezig ben bij een hoogwatervluchtplaats, om zo de groepen vogels te kunnen zien aankomen. De verbondenheid met Ameland is enorm sterk. Ik voel me rijk en gezegend dat ik er ben opgegroeid, dat ik dicht bij de Waddenkust woon en heel regelmatig op Ameland mag zijn. Ik kan erg genieten van de weidsheid, de stilte, het steeds wisselende licht en afwisseling van het prachtige Unesco Werelderfgoed. Dit voelt als thuis en vind ik nergens anders. De Wadden zijn oneindig mooi!

Winterse zonsopkomst
Winterse zonsopkomst. Fotograaf: Anja Brouwer

Wat hebben de Wadden jou geleerd wat je meeneemt in je fotografie en op welke manier?

De altijd wisselende omstandigheden van de Wadden betekent dat je je aan moet passen aan de agenda van de natuur. Niet te veel plannen en verwachten, het is toch altijd anders. Gewoon op pad gaan. Maar dit maakt het juist ook zo interessant. Ik laat me graag verrassen door de natuur. Ik ga dan ook regelmatig zonder plan op pad en zie wel wat de natuur me brengt. Vaak kom ik dan met een glimlach weer thuis. De natuur verwacht niets, maar geeft.

Als ik naar jouw foto’s kijk zie ik behalve vogels en landschap veel patronen, herhalingen en high key; ben je daar bewust naar op zoek of laat je ze ter plekke ontstaan?

Ik laat het vaak gebeuren en zie ik wel wat ik tegenkom. Meestal moet ik op een plek wat langer ‘zijn’, mijn ontspanning vinden en opgaan in de omgeving, om dit te ontdekken. Ik ben wel altijd op zoek naar een bepaalde rust en sereniteit in m’n foto’s. Patronen en herhalingen helpen mij hierbij. High key is voor mij een manier om het onderwerp er meer uit te laten springen en de essentie te laten zien.

Kanoeten, kanoeten en nog meer kanoeten
Kanoeten, kanoeten en nog meer kanoeten. Fotograaf: Anja Brouwer

Naast je passie voor de Wadden ben je in meer disciplines actief. Welke raakt je nog meer en waarom?

Ik heb 30 jaar bij een bank gewerkt. Na mijn boventalligheid een paar jaar geleden heb ik de bewuste keus gemaakt om deeltijd te gaan werken en meer tijd in m’n fotografie te steken. Natuurfotografie is fantastisch, maar daar kan ik niet van leven. Naast deeltijd ambtenaar ben ik nu ook vastgoed-, bedrijfs- en (sport)evenementenfotograaf. Ook fotografeer ik begrafenissen. Rouwfotografie is een bijzondere vorm van fotografie. Het is verdrietig en intiem, maar hele dankbare fotografie. Het heeft ook overeenkomsten met natuurfotografie. Bij beide fotografeer ik vanuit m’n gevoel, met rust, respect en geduld.

Je hebt inmiddels meerdere prijzen gewonnen en nominaties op je naam. Welke ben je in het bijzonder trots op en waarom?

De eerste grote fotowedstrijd waar ik aan mee deed, won ik. In 2016 werd ik uit 13.000 inzendingen winnaar van de Frans Lanting Photo Award van het WNF. Deze prijs heeft mij vooral persoonlijk veel gebracht. Het was een soort bevestiging dat ik goed bezig was. En dat had ik even nodig om serieus verder te gaan met fotograferen. Daarna volgden meer prijzen. Mijn recente prijs in de BigPicture ben ik ook erg trots op. Mijn eerste internationale prijs in een fotowedstrijd! Inmiddels gaan deze foto’s en al het moois dat de Wadden te bieden heeft de hele wereld over: op meerdere Waddeneilanden verkoop ik kaarten van mijn foto’s.

Lijnen en patronen op het strand
Lijnen en patronen op het strand. Fotograaf: Anja Brouwer

Wat heb jij nodig om te fotograferen?

Tijd en rust. Ik ga ook vaak niet, omdat ik nog zoveel foto’s wil uitzoeken en bewerken. En dan kan ik niet de rust vinden om, wetende dat er dan weer vele foto’s bij komen, te gaan fotograferen. Op mijn foto’s is meestal water te zien. Zee geeft ontspanning en het soms oneindige water geeft een gevoel van vrijheid. Het blauwe uurtje is een favoriet moment voor mij om te fotograferen. Vroeg eruit en als het nog stil is en de wereld nauwelijks wakker, is het licht op z’n mooist en zijn de kleuren prachtig. Ook grote groepen vogels fascineren me. De dynamiek en het geluid als de vogels aankomen op hun hoogwatervluchtplaats, als het water steeds hoger wordt en ze allemaal in beweging komen of als ze opgeschrikt worden door een roofvogel.

Hoe zorg je ervoor dat jouw onderwerpen je blijven verrassen en je beelden dus ook?

Ik vind het geen probleem om steeds weer naar bijvoorbeeld het strand te gaan, op zoek naar mooie structuren en patronen, omdat de omstandigheden en het licht altijd anders zijn. Ik ben ook geen soortenjager wat betreft vogels. Als ik maar mooie foto’s kan maken, de soort vind ik minder belangrijk. Daardoor hoef ik ook niet het hele land af te gaan en concentreer ik me op de Wadden en op mijn favoriete locaties. Ik laat m’n foto’s dus van de omstandigheden afhangen.

Schelpenkunst
Schelpenkunst. Fotograaf: Anja Brouwer

Is er een bepaalde foto waar je door het verhaal erachter een speciaal gevoel bij hebt?

Jarenlang zaten er op een buitendijkse kwelder op Ameland duizenden vogels te broeden en was het overweldigend om de massa’s vogels daar te zien en te horen. Op een zomeravond wilde ik foto’s van de grote sterns met hun jongen gaan maken. Tot mijn verbazing zag ik het wad ‘bewegen’. Verwonderd liep ik ernaartoe en zag ik dat het duizenden, opeengepakte kanoeten waren! Door het hoger wordende water kropen ze steeds iets dichter naar de kust, naar het laatste stukje droge wad. Plotseling zag ik iets bijzonders: tussen al die kanoeten zag ik een grote stern met haar jong. Ik wachtte geduldig en dat ene moment gebeurde waar ik op hoopte: het jong opende de snavel en bedelde om vis. Het was een kwestie van een paar seconden en daarna was alles weer anders. Met deze foto heb ik de Frans Lanting Photo Award WNF gewonnen. Dat maakt het nóg specialer.

Verdwaald
Verdwaald. Fotograaf: Anja Brouwer

Wat staat er nog op je bucketlist?

Naast de Wadden heeft Afrika mijn hart gestolen en ik ben dan ook in diverse landen geweest. Om onderdeel te mogen zijn van de savanne met al haar wild is een voorrecht. Tussen de duizenden gnoes staan tijdens de grote migratie, olifanten aan de jeep zien en horen snuffelen en te voet de sporen van leeuwen volgen. Machtig! Ik zou er heel graag voor langere tijd willen zijn. Zelf met een jeep op zoek naar wild, de dieren lang kunnen observeren en fotograferen, een cheeta met jongen of leeuwenfamilie blijven volgen. Zoals het Franse echtpaar Dereck en Beverly Joubert dit bijna hun hele leven al doen. Deze natuurfilmers hebben hun leven gewijd aan het begrijpen en beschermen van de wilde dieren van Afrika. Wie weet komt mijn droom nog eens uit!

Wie of wat inspireert jou behalve de Wadden nog meer?

Er zijn meerdere fotografen die mij inspireren, maar onze ‘eigen’ Frans Lanting en Theo Bosboom in het bijzonder. De boeiende composities, eenvoud en rust in hun foto’s spreken mij erg aan. Daarnaast ben ik fan van Frederico Veronesi, met zijn prachtige foto’s van Afrika.

Wat zou je andere natuurfotografen nog mee willen geven?

Je hoeft niet altijd ver om mooie foto’s te kunnen maken. Dichtbij huis fotograferen geeft meer verdieping, je kunt er vaker naar toe en je leert het gebied kennen. En als je nog nooit op een Waddeneiland bent geweest zou ik zeggen: kom en laat je verrassen door dit bijzondere, dynamische stukje Nederland! In het najaar organiseer ik, samen met Martin van Lokven, mijn eerste weekendworkshop op Ameland. En hopelijk volgen er nog vele!

Waddensfeer
Waddensfeer. Fotograaf: Anja Brouwer

4 reacties

  1. Mooi en interessant om te lezen met haar passie voor fotografie laat Anja ons de mooiste foto’s zien
    Waar wij ook van mee mogen genieten van de schoonheid van de natuur
    Dat Anja ons nog veel van het mooie ons laat zien met haar fotografie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

4 reacties

  1. Mooi en interessant om te lezen met haar passie voor fotografie laat Anja ons de mooiste foto’s zien
    Waar wij ook van mee mogen genieten van de schoonheid van de natuur
    Dat Anja ons nog veel van het mooie ons laat zien met haar fotografie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: