Interview Berber Reitsma

Interview Berber Reitsma

Stel jezelf eens voor, wie is Berber en hoe is jouw passie voor fotografie ontstaan?

Zoals mijn naam al doet vermoeden heb ik Friese roots maar nu woon ik al weer vele jaren in Zalk, een dorp aan de IJssel tussen Zwolle en Kampen. Windsurfen is mijn grootste passie en verder ben ik graag in mijn moestuin bezig en hou ik natuurlijk van fotograferen. Ik fotografeer als sinds mijn tienerjaren. Mijn huisdieren bijvoorbeeld, maar ook eens een serie met een paar schoenen – een soort stoere legerbooties- die ik dan buiten op verschillende locaties neerzette en fotografeerde. Bijzonder creatief voelde ik mij toen haha. In mijn studententijd kocht ik een spiegelreflex, een Minolta x300 weet ik nog, met een 50 mm lens. Begin jaren 2000 ben ik overgestapt naar digitaal fotograferen met een compact camera en pas later, rond 2008, kocht ik een digitale spiegelreflex. Vanaf toen ben ik ook meer natuurfoto’s gaan maken. De passie voor fotograferen is trouwens ook wel eens weg hoor, in de periode 2015 tot en met 2020 heb ik vrijwel geen natuurfoto’s gemaakt behalve tijdens vakanties.

Veel van jouw beelden omvatten patronen en structuren en zijn daardoor abstract. Ga je daar bewust naar op zoek?

Ik denk dat heel veel (macro) fotografen eenzelfde ontwikkeling doormaken door eerst heel veel registrerende beelden te maken en daarna op zoek te gaan naar een creatievere invalshoek. Ik vind het leuk om buiten op zoek te gaan naar patronen of een lijnenspel. Maar ook als ik foto’s bekijk op Instagram merk ik dat ik langer blijf hangen bij foto’s met patronen, structuren, grafische- of abstracte beelden. Wat zie ik, wat is het, hoe is het gemaakt, dat vind ik interessante beelden. Hoe sommige fotografen van een heel gewoon stukje natuur een kunstwerkje kunnen maken vind ik prachtig. Ik voel me bij dit soort beelden ook wat vrijer in de beeldbewerking.

Hoe zou je zelf jouw stijl omschrijven?

Ik heb niet echt een stijl geloof ik, tenminste ik zie ‘m zelf niet. Het is een beetje een mengelmoes. Te veel verschillende onderwerpen, belichting en beeldbewerking denk ik. De foto’s hier zijn wel wat meer grafisch. Ook op Instagram lukt het me nog niet echt, geen kader, wel een kader, toch een ander kader.

Hoe bereid jij je voor als je gaat fotograferen en wat mag absoluut niet ontbreken als je op pad gaat?

Ik plan eigenlijk niet zo vaak een fototrip. Ik fotografeer veel in de achtertuin of loop een rondje langs de IJssel en dan neem ik de camera mee voor het geval dat. Soms kom ik zonder foto terug, een andere keer pas na een paar uur fotograferen. Vaak ga ik ook met maar met één lens op pad, meestal de macro. Wat ik dan vaak vergeet is een stuk plastic om op te liggen. Wanneer ik echt op pad ga voor het fotograferen dan neem ik mijn fotorugzak mee, daar zit alles wat ik heb wel zo’n beetje in en eventueel een statief.

Wanneer ben jij tevreden over een beeld wat je maakt?

Natuurfotografie is voor mij een ontspanning, lekker buiten bezig zijn in de natuur. Ik leg de lat voor mijzelf niet zo hoog hoor, ik ga vaak zonder hoge verwachtingen op pad en kan dus al snel tevreden zijn ook al is het niet helemaal perfect, ik hoef er niet mee te scoren. Maar het is wel leuk om je te ontwikkelen, creatieve beelden die afwijken of net even anders zijn daar ben ik dan toch het meest tevreden over.

Hoe heb jij jezelf ontwikkeld tot waar je nu bent en wat zou je nog graag willen leren?

Veel fotograferen, goed kijken en experimenteren. Vroeger had je rolletjes, dus moest je goed kijken en heel bewust een foto maken wilde het niet te prijzig worden, want iedere foto werd afgedrukt. Begin jaren negentig heb ik een cursus zwart-wit fotografie gevolgd en zelf een doka gekocht. Toen kon ik veel meer foto’s maken en wat meer experimenteren. Later toen ik mijn eerste digitale spiegelreflex had heb ik heel veel foto’s gemaakt met tussenringen, oude lenzen en omgekeerde lenstechniek. Ik zou nog heel veel kunnen leren tijdens workshops of bij een fotoclub denk ik, maar dat is er nog nooit van gekomen. Een cursus portretfotografie lijkt me ook nog wel eens interessant.

Welke foto is jouw dierbaar en waarom?

Familie- en vakantiefoto’s zijn mij dierbaar, als herinnering. Dat heb ik ook bij sommige natuurfoto’s, als herinnering aan een mooi moment of een mooie dag, maar ik kan er zo niet eentje bedenken die er bovenuit springt.

Wie of wat inspireert jou in de fotografie?

Momenteel is dat Instagram, daar zit ik overigens pas sinds vorig jaar op. Daar zie ik zoveel mooie beelden, dat geeft mij wel inspiratie en ideeën. Maar het is ook wel veel, erg veel. Dus ik twijfel ook nog wel eens over dat medium.

Heb je dromen op fotografiegebied? Wat zou je graag nog willen doen of zien?

Eigenlijk niet, ik heb nog een paar creatieve ideeën in mijn hoofd, ik hoop dat in de toekomst de creatieve ideeën blijven komen.

Waar ben je trots op?

Nou, trots is een te groot woord, maar ik ben nog altijd wel blij met mijn fotokaarten van Zalk. Het zijn misschien niet allemaal kleurrijke, precies op het juiste moment bij het juiste licht genomen landschapsfoto’s maar als serie ben ik er wel tevreden over.

Heb je een blunder of anekdote die je wilt delen?

Ik heb pas vorig jaar een fatsoenlijke draagband voor de camera gekocht, dat had ik natuurlijk veel eerder moeten doen.

Tenslotte, wat zou je andere natuurfotografen nog mee willen geven?

Nou, mocht je er nog geen hebben, koop dan een goede draagband voor je camera, dat is zoveel comfortabeler.