Interview Bjorn van Lieshout

Interview Bjorn van Lieshout

Wie ben je en wat vind je zo interessant aan natuurfotografie?

Hoi, ik ben Bjorn van Lieshout, 45 jaar, getrouwd en vader van drie kinderen. In mijn vrije tijd ben ik IVN-natuurgids en ga ik graag de natuur in om tot rust te komen. Ongeveer vijftien jaar geleden ben ik begonnen met het fotograferen van de natuur. Het mooie van natuurfotografie is dat het iedereen raakt. Of je nu oud bent of jong, man of vrouw, iedereen ziet graag een mooie natuurfoto. Sinds een jaar deel ik deze mooie hobby met mijn achtjarige zoon. Hoewel ik graag alleen op pad ga, vind ik het heerlijk om te zien hoe hij geniet van het samen buiten zijn. Hoe de natuur de onrust in zijn lichaam wegneemt. Tegenwoordig gaan we bijna altijd samen op pad.

Wat typeert jouw fotografie?

Mijn foto’s zou ik omschrijven als ‘registraties 2.0’. Ik ben een IVN’er in hart en nieren. Mijn foto’s moeten dus een duidelijk herkenbaar onderwerp hebben; een registratie. Wel probeer ik er altijd iets extra’s aan te geven door gebruik te maken van mooi licht, een strakke compositie en een goede belichting. Daarbij houd ik van lichte foto’s met verzadigde kleuren.

Hoe bereid je je voor op een dag fotograferen (onderwerpkeuze, locatie, apparatuur etc)?

Eerlijk gezegd ben ik niet zo heel goed in de voorbereiding. Ik zorg ervoor dat de batterijen van de camera opgeladen zijn en dat ik op tijd naar bed ga. Alleen als ik naar een gebied ga waar ik nog niet zo vaak ben geweest, kijk ik op waarneming.nl om te zien welke soorten te verwachten zijn. Een soortenjager ben ik niet. Daarom zoek ik meestal een gebied uit waarvan ik weet dat er veel verschillende onderwerpen kunnen zitten. Dan zie ik in het veld wel wat ik tegen kom! Sinds mijn zoon meegaat vind ik het nog belangrijker om die zekerheid in te bouwen, zodat hij altijd terugkomt met een geheugenkaart vol foto’s en een hoofd vol verhalen.

Hoe ziet een dag fotograferen ‘in het veld’ er bij jou uit?

Mijn dag begint ruim voor zonsopkomst. Ik probeer er altijd voor te zorgen dat ik ongeveer een half uur voor zonsopkomst in het veld sta, om een onderwerp uit te kiezen. Als de zon dan opkomt, begin ik direct met fotograferen bij het mooiste licht. Tegen de tijd dat de insecten door de zon opgewarmd zijn en beginnen te vliegen is het mooiste licht alweer weg. Dan is het tijd om naar huis te gaan, vaak kan ik nog bij het ontbijt aanschuiven. Alleen als het een verre rit is geweest, fotografeer ik langer door. Anders is het natuurlijk zonde om zo snel alweer huiswaarts te gaan.

Wat doe je uiteindelijk met jouw allermooiste foto’s (Facebook, Instagram, een album maken of…)?

Mijn mooiste foto’s plaats ik op Facebook en Instagram, maar ik gebruik ze ook voor presentaties en lezingen. De laatste tijd ga ik steeds vaker op pad om specifiek foto’s voor lezingen te maken. Ik heb dan een verhaal in mijn hoofd om te vertellen, maar nog niet alle foto’s die daarvoor nodig zijn. Bijvoorbeeld een foto van het rupsstadium van een bepaalde vlinder, of het uitsluipen van een libel. Als ik dan in het veld ben let ik specifiek op die onderwerpen, zodat ik ze kan fotograferen.

Aan welke foto heb je de mooiste herinnering en waarom juist deze foto?

De foto waar ik de mooiste herinneringen aan heb, is zeker niet mijn mooiste of technisch beste foto. Het is een foto gemaakt op een koude, onstuimige winterdag. Wie verwacht er nu midden op een besneeuwd veld een vlinder aan te treffen, maar dat is precies wat er gebeurde. Hij viel op als een ‘blaadje’ dat tegen de wind in waaide. Pas toen ik ging kijken bleek het een nachtvlinder te zijn, vechtend tegen de wind op de ijzige vlakte. Ik heb om twee redenen goede herinneringen aan deze foto. Enerzijds omdat deze foto voor mij de overlevingskracht en veelzijdigheid van de natuur weerspiegelt. Daarnaast is het een foto die een heel verhaal vertelt en waar nog een heel mooi verhaal over te vertellen is. Dat verhaal kom je pas te weten als je meer gaat lezen over de levenswijze van de kleine wintervlinder.

Jouw foto’s laten vooral vlinders en libellen zien, vanwaar de passie voor deze gevleugelde insecten?

Het is inderdaad waar dat mijn foto’s veel vlinders en libellen laten zien, maar dat doe ik niet expres. Ik zie mezelf graag als een liefhebber van alle kleine dieren, bloemen en paddenstoelen, maar om de één of andere vreemde reden belanden er altijd weer vlinders en libellen voor mijn lens…

Welke fotografen zijn een inspiratie voor jou?

Er zijn veel fotografen die mij inspireren. Als ik ze allemaal zou gaan noemen wordt het een te lange lijst, dus beperk ik me tot één naam die er voor mij uitspringt: Jasper Doest. Zoals hij verhalen vertelt met zijn natuurfoto’s; dat doet niemand hem na. Hij weet met zijn storytelling heel veel mensen te boeien en laat ze op een nieuwe manier kennis maken met de natuur. Chapeau daarvoor!

Wat zou je graag nog willen verbeteren om jezelf verder te kunnen ontwikkelen als fotograaf?

Een moeilijke vraag, want ik kan mezelf op veel punten nog verbeteren. Maar als ik één punt moet kiezen…Ik ga een beetje vals spelen, want het is niet echt iets wat mij als fotograaf verbetert, maar ik wil graag beter worden in het vertellen van mijn verhalen. Niet alleen tijdens lezingen, maar ook voor blogs en artikelen (buitengewoonbjorn.nl). Ik merk steeds meer dat mijn hart ernaar uitgaat om mijn passie voor fotografie te combineren met mijn innerlijke IVN-er. Natuurverhalen combineren met mijn foto’s en daarmee mensen bereiken.