Interview Christian Bastiaansen

Interview Christian Bastiaansen

Wie ben jij, en waarin onderscheid je je van andere fotografen?

Ik ben Christian Bastiaansen, 43 jaar en timmerman van beroep. Wij (mijn vriendin Linda, Coco onze hond en ik) houden van reizen naar bijvoorbeeld Canada en Amerika.
Ik fotografeer omdat natuur en dieren mijn passie zijn en ik graag aan mensen laat zien wat voor moois de natuur allemaal te bieden heeft. Ik hoop dat als mensen mijn beelden zien een beetje beter na gaan denken over de natuur. Ik onderscheid mij van veel Nederlandse fotografen doordat ik niks fotografeer vanuit hutten of voederplekken. Ik zoek al mijn locaties zelf, maak erg veel uren en verdiep me in de natuur en de dieren die ik fotografeer.

Wie, wat, waar fotografeer je meestal?

Ik fotografeer het liefste wilde dieren zoals edelhert, dassen, reeën en zwijnen, dat is echt mijn passie,. Hetzelfde geldt voor vogelfotografie; ik ben zwaar verslaafd aan ijsvogelfotografie. Ik zoek mijn plekken allemaal zelf en schiet graag vanuit mijn schuiltent of met een ghillie suit of vanonder een camouflagenet. Mijn hotspots is de Belgische Ardennen op 1. Ook de Veluwe is favoriet en dan wel de vrije wildbaan, en natuurlijk rond mijn woonplaats. Ook rijd ik naar plekken toe, maar het moet er niet druk zijn want dan ben ik weg. Ik houd van rust en stilte.

Wat is je mooiste foto- en wat is het verhaal erbij?

Ik kan er moeilijk één specifiek noemen. Ik maak zo veel speciale en mooie momenten mee en ook mijn mooiste foto’s aantal groeit alleen maar…. Een erg mooi moment van afgelopen maanden is dat ik bij een vossenburcht heb gepost en dat er na ongeveer 17 uur observeren jonge vossen uit de burcht kwamen. Ik zat in mijn schuiltent en de 6 vossenwelpen hebben wel 30 minuten rond mijn tent gespeeld tot op één meter afstand! Dit was een schitterend moment en heb hier dus ook puur van genoten. Ik heb gewacht tot ze weg waren en ben toen ook naar huis gegaan, dit was echt een top moment van 2019!

Welk onderwerp binnen de natuurfotografie ga jij nooit fotograferen en waarom niet?

Onderwaterfotografie; er zijn geen duikpakken in mijn lengte.

Wat staat er al jaren bovenaan jouw bucketlist?

Elanden, marters, beren, orka’s, wolf, eigenlijk een hoop grofwild.

Wanneer ben je tevreden met een opname?

Dat is erg moeilijk voor mij, vaak maak je iets mee in het veld en is het niet de perfecte scherpe foto, maar het verhaal maakt het dan af.

Hoeveel procent van je foto’s zijn toppers? Welke criteria hanteer je hiervoor?

2% van de foto moet overeenkomen met het verhaal en natuurlijk heb ik ook gewone toppers. Ik kan niet op voorhand zeggen wat top is of niet eerst moet alles door Lightroom en dan kan ik pas zeggen of het een topper is of niet en zelfs dat is natuurlijk een kwestie van smaak.

Van wie krijg je (opbouwende)kritiek op je foto’s?

Van mijn beste vrienden of op forums of van mijn vriendin.

Zou je meer commentaar/reacties/ likes op je foto’s willen?

Natuurlijk. Uiteindelijk is dat altijd leuk om je foto goed te showen, ook al sta ik niet graag op de voorgrond, het is wel de kroon op je werk.

Leer je nog steeds veel bij?

Iedere keer leer ik, en ben ik bezig met zelfstudie. Of ik kijk op YouTube of leer van vrienden en kennissen. Dat is toch ook het mooiste aan deze hobby, je bent nooit klaar. Ik niet in ieder geval.

Hoe word je volgens jou een betere fotograaf?

Door je te focussen op één of een paar onderwerpen – in mijn geval bijvoorbeeld zoogdieren – en er veel mee bezig te zijn en er veel over te lezen en je open te stellen voor nieuwe ideeën. Ook kijk ik veel naar het werk van andere fotografen. Je leert van elkaar, wat is er mooier dan dat?

Welke fotograaf inspireert je op dit moment het meest en waarom?

Arnaud Corbier. Hij is een gedreven natuur/wildfotograaf en werkt ongeveer in het zelfde stuk van de Ardennen als ik en schiet daar erg mooie inspirerende foto’s. Zeker niet de standaard. Ik heb hem nog nooit ontmoet, mede door de taalbarrière…..wat ik best erg vind want het lijkt me een fijn persoon.

Waar haal je je inspiratie vandaan (anders dan natuurfotografie)?

Dit is moeilijk te verwoorden. Ik leef als mens maar ga veel meer op in natuur, ik leef voor natuur, ik ben natuur, mijn inspiratie komt op mijn pad ik geniet en leg vast.

Bereid je je gedegen voor of zie je wel wat er op je pad verschijnt?

Echte wildfotografie is pas een succes met gedegen voorbereiding. Zo ben ik erg veel bezig met hoe de dieren leven en hoe ik het beste een dier kan benaderen op een manier dat ze mij niet zien of ruiken. Dus uit de wind zitten en camouflage spelen een grote rol in mijn fotografie. Ik ben er altijd mee bezig om me steeds meer op te laten gaan in de natuur. Voor iemand van een dikke twee meter best een uitdaging, maar ik heb al zoveel mooie ontmoetingen gehad dat ik kan stellen dat ik daar best goed en vooral gedreven in ben.

Verdiep je je in je onderwerp? Kan je daar iets over vertellen?

Ik verdiep me voor 100% in mijn onderwerpen, lees erover zoek er dingen over op, dat is een hobby op zich en zeker met wildfotografie heel belangrijk.

Fotografeer je projectmatig en zo ja kan je daar iets over vertellen?

Ik fotografeer sinds een jaar projectmatig, met 8 fotografen die allemaal uit de buurt van Breda komen maken wij samen met een journaliste een boek over de natuurgebieden rond Breda. Dit boek – Natuur in de Baronie – is in november 2019 uitgebracht.

Wanneer moest je echt afzien voor het plaatje?

Ik moet heel vaak afzien. Ik zit vaak 5-6 uur op een driepootkrukje in mijn schuiltent of uren en uren in mijn ghillie suit onbeweeglijk voor edelherten of in een waadpak in een rivier voor de bevers. Voor veel mensen ben ik vrij extreem in mijn fotografie, maar ik haal er alles uit en ga hier heel erg ver in, maar dan is de overwinning des te mooier als het lukt.

Heb je een leuke/spannende/grappige anekdote met betrekking tot natuurfotografie?

Twee jaar terug ging er iemand mee….. een echte bikkel. Ik legde uit hoe we op pad zouden gaan, tegen de wind in naar de wilde zwijnen. Na een uurtje door de Ardense bossen wandelen kwamen wij een mooie groep zwijnen tegen. Ik legde hem uit dat we langzaam konden naderen, maar zijn inziens kon dit wel wat sneller. Tot plots de zwijnen ons roken en op ons af renden, de bikkel in dit verhaal deed bijna zijn broekje vol door de naderende dieren die toch plots een andere richting kozen.

Hoe belangrijk is apparatuur voor je?

Als ik eenmaal goed spul heb is het goed. Ik ben zeker geen gadget freak of dat ik alles bijhoudt dat er nieuw uit komt.

Wat kan je niet missen wanneer je op pad/reis gaat met betrekking tot fotogear?

Nikon D500 –Nikon 400mm 2.8 (mijn pedaalemmer) en mijn statief.
Onmisbaar zijn tevens volle batterijen en een lensdoekje.

Welke foto vormt momenteel je bureaublad en waarom juist deze?

Een foto van een groepje edelherten in de Belgische Ardennen. Het licht was zo mooi en het was muisstil. Een prachtig moment toen deze edelherten het veldje op kwamen lopen. Ik zat zo gecamoufleerd dat ze niet door hadden dat ze gefotografeerd werden. Dat is het mooiste wat er is: “de dieren in hun natuurlijke omgeving”.

Welke vraag mis je in dit vreemde lijstje en wat zou je antwoord op die vraag zijn?

‘Als fotograferen niet je hobby was, wat dan wel?’
Op een andere manier mijn eigen inzetten voor onze mooie natuur.